Yaponiyada jinoyatchilik darajasi dunyodagi eng past koʻrsatkichlardan biri hisoblanadi[1].
Meiji erasidan oldin jinoyat koʻpincha Daimyo darajasida jinoyatchilik qattiq koʻrib chiqilar edi.
Yakuza Yaponiyada 1800-yillardan ancha oldin mavjud boʻlgan va samuraylarga oʻxshash qoidalarga amal qilgan. Ularning dastlabki operatsiyalari odatda bir-biriga yaqin edi va rahbar hamda uning qoʻl ostidagilar ota-oʻgʻil munosabatlariga ega edi. Lekin bu anʼanaviy tartib mavjud boʻlib qolsa-da, yakuza faoliyati tobora kuch va pulga bogʻliq boʻlgan zamonaviy jinoiy guruhlar bilan almashtirilmoqda. Shunga qaramay, yakuza koʻpincha oʻzlarini urushdan keyingi jamiyatda anʼanaviy yapon fazilatlarining qutqaruvchilari sifatida tasvirlaydi, baʼzida bir xil qarashlarni qoʻllab-quvvatlovchi anʼanaviy guruhlar bilan aloqa oʻrnatadi va jamiyatdan qoniqmagan fuqarolarni jalb qiladi.
1990-yilda yakuza guruhlari soni 3300 dan ortiq boʻlgan va ular birgalikda 88 000 dan ortiq aʼzoni oʻz ichiga olgan. Eng yirik shahar prefekturalarida toʻplanganlar va faoliyat yuritgan. 1960-yillarda politsiyaning bosimidan soʻng, kichik guruhlar gʻoyib boʻldi yoki sindikat tipidagi tashkilotlarga birlasha boshladi. 1990-yilda uchta yirik sindikat (Yamaguchi-gumi, Sumiyoshi-kay, Inagava-kay) mamlakatda uyushgan jinoyatchilikda ustunlik qildi va 1600 dan ortiq jinoiy guruhlar va 42 000 gangsterlarni nazorat qildi. Oʻshandan beri ularning soni koʻpaygan.
Yakuza anʼanasi XX asrda Okinava oroliga ham tarqaldi. Kyokuryu-kay va Okinava Kyokuryu-kay Okinava prefekturasidagi ikkita eng yirik yakuza guruhlari boʻlib, ikkalasi ham 1992-yildan beri Uyushgan jinoyatchilikka qarshi kurash toʻgʻrisidagi qonunga muvofiq belgilangan boryokudan guruhlari sifatida roʻyxatga olingan.
1989-yilda Yaponiyada har 100 000 aholiga 1,3 ta oʻgʻirlik va 1,1 qotillik sodir boʻlgan[2]. Oʻsha yili Yaponiya rasmiylari oʻgʻirlikning 75,9 foizini va qotilliklarning 95,9 foizini ochgan[2].
1990-yilda politsiya 2,2 milliondan ortiq Jinoyat kodeksining buzilishini aniqladi. Ikki turdagi huquqbuzarliklar — talonchilik (jami huquqbuzarlikning 65,1 foizi) va ehtiyotsizlikdan odam o‘ldirish yoki baxtsiz hodisalar natijasida tan jarohati yetkazish (26,2 foiz) jinoiy huquqbuzarliklarning 90 foizdan ortig‘ini tashkil etadi[3].
2002-yilda qayd etilgan jinoyatlar soni 2 853 739 tani tashkil etdi. Bu raqam 2017-yilga kelib 915 042 ta jinoyat qayd etilib, uchdan bir qismga kamaygan[4]. 2013-yilda Yaponiyada jinoyatlarning umumiy darajasi ketma-ket 11-yilda kamaymoqda, qotilliklar va qotillikka urinishlar soni ham urushdan keyingi eng past darajaga tushgan[5].
UNODC ning 2013-yilgi statistik maʼlumotlariga koʻra, Yaponiyada qasddan odam oʻldirish 100 000 aholiga nisbatan dunyodagi eng past koʻrsatkichlardan biri boʻlib, 100 000 aholiga 0,3 ni tashkil qiladi[6].