Alpha Tucanae

Alpha Tucanae
Die ligging van Alpha Tucanae (in die rooi sirkel).
Die ligging van Alpha Tucanae (in die rooi sirkel).
Sterrebeeld Toekan
Spektraaltipe K3 III[1]
Soort Reusester
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 22h 18m 30.09478s[2]
Deklinasie -60° 15′ 34.5263″[2]
Skynmagnitude (m) 2,86[3]
Absolute magnitude (M) -1,05[4]
B-V-kleurindeks  +1,39[3]
U-B-kleurindeks  +1,54[3]
Besonderhede
Massa (M☉) 2,5-3
Radius (R☉) 37
Ligsterkte (L☉) 424
Afstand (ligjaar) 200 ± 7
Ander name
CPD-60° 7561, FK5 841, HD 211416, HIP 110130, HR 8502, SAO 255193[5]
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Alpha Tucanae (afgekort as α Tuc) is ’n dubbelster in die suidelike sirkumpolêre sterrebeeld Toekan. Met ’n skynbare magnitude van 2,86[3] is dit die helderste ster in die sterrebeeld en kan dit in die Suidelike Halfrond met die blote oog gesien word. Volgens parallaksmetings is dit sowat 200 ligjare van die Son af.[2]

Eienskappe

[wysig | wysig bron]

Alpha Tucanae is ’n spektroskopiese dubbelster, wat beteken die twee sterre is nog nie met ’n teleskoop van mekaar onderskei nie, maar die teenwoordigheid van ’n metgeselster kan afgelei word uit metings van die spektrum van die primêre ster. Die stelsel se wentelperiode is 4 197,7 dae (11,5 jaar).[6]

Die primêre ster het ’n sterreklassifikasie van K3 III,[1] wat daarop dui dat dit ’n reusester is wat die waterstof in sy kern opgebruik en weg van die hoofreeks geëvolueer het. Dit het die kenmerkende oranje kleur van ’n K-tipe ster. Dit is ’n koel ster met ’n effektiewe temperatuur van 4 300 K, maar sy ligsterkte is 424 keer dié van die Son en sy radius 37 keer die Son s’n. Sy massa is 2,5 tot 3 keer dié van die Son. Dit is nie heeltemal duidelik in watter evolusiestadium dit is nie.[7]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ 1,0 1,1 Houk, Nancy (1978), Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars, 1, Ann Arbor: Dept. of Astronomy, University of Michigan, Bibcode: 1975mcts.book.....H 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 van Leeuwen, F. (November 2007), "Validation of the new Hipparcos reduction", Astronomy and Astrophysics 474 (2): 653–664, doi:10.1051/0004-6361:20078357, Bibcode: 2007A&A...474..653V 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Johnson, H. L. et al. (1966), "UBVRIJKL photometry of the bright stars", Communications of the Lunar and Planetary Laboratory 4 (99), Bibcode: 1966CoLPL...4...99J 
  4. ↑ Pasquini, L.; de Medeiros, J. R.; Girardi, L. (2000). "Ca II activity and rotation in F-K evolved stars". Astronomy and Astrophysics. 361: 1011–1022. arXiv:astro-ph/0008109. Bibcode:2000A&A...361.1011P.
  5. ↑ "alf Tuc -- Spectroscopic binary", SIMBAD (Centre de Données astronomiques de Strasbourg), http://simbad.u-strasbg.fr/simbad/sim-id?Ident=Alpha+Tucanae, besoek op 2012-01-20 
  6. ↑ Pourbaix, D. et al. (2004), "SB9: The Ninth Catalogue of Spectroscopic Binary Orbits", Astronomy & Astrophysics 424: 727–732, doi:10.1051/0004-6361:20041213, Bibcode: 2009yCat....102020P 
  7. ↑ Kaler, Jim. "Alpha Tucanae". Stars (in Engels). University of Illinois. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Februarie 2020. Besoek op 19 Oktober 2013.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]