Avior

Avior
Avior se ligging (in die rooi sirkel).
Avior se ligging (in die rooi sirkel).
Sterrebeeld Kiel
Bayer-naam Epsilon Carinae
Spektraaltipe K3 III[1] + B2 Vp[2]
Soort Dubbelster
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 08h 22m 30.83526s[3]
Deklinasie -59° 30′ 34.1431″[3]
Skynmagnitude (m) 1,86[4] (2,166/4,121)[5]
Absolute magnitude (M) -4,47[6] (-4,3, -1,8, -1,7)[7]
B-V-kleurindeks  +1,27[4]
U-B-kleurindeks  +0,19[4]
Besonderhede
Komponent 1 ε Car A
Massa (M) 10,5[7]
Radius (R) 36[8]
Temperatuur (K) 3 523[7]
Komponent 2 ε Car B
Massa (M) 7,3[7]
Radius (R) 3[9]
Ligsterkte (L) 400[9]
Temperatuur (K) 20 417[7]
Eienskappe
Ouderdom (jaar) 31,2 ± 10,1[10] + 20[7] miljoen
Veranderlikheid Verduisterend (vermoed)[11]
Veelvoudigheid 2, 3
Ander name
CD-59°1032, FK5 315, HIP 41037,
HR 3307, SAO 235932
A: HD 71129 B: HD 71130
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Avior (ook bekend as Epsilon Carinae of ε Car) is ’n dubbelster in die suidelike sterrebeeld Kiel (Carina). Met ’n skynbare magnitude van 1,86 is dit een van die helderste sterre in die naglug. Die Vals Kruis is ’n asterisme wat gevorm word deur Delta Velorum, Kappa Velorum, Iota Carinae en Avior. Dit word so genoem omdat dit soms vir die ware Suiderkruis aangesien word en dit tot navigasiefoute kan lei.[12]

Eienskappe

[wysig | wysig bron]
’n Voorstelling van die ε Carinae-stelsel.

Avior is rofweg 560 tot 660 ligjare van die Son af.[3] Volgens metings tydens die Hipparcos-sending is die sterre 0,46 boogsekondes van mekaar af en verskil hulle magnitude met 2.[2]

Die primêre komponent het ’n skynbare magnitude van 2,2[5] en sou dus op sigself die sterrebeeld se derde helderste ster gewees het. Dit is ’n geëvolueerde reusester met ’n sterreklassifikasie van K0 III. Die dowwer metgesel het ’n skynbare magnitude van 4,1.[5] Dit is ’n warm B-tipe hoofreeksster van spektraalklas B2 Vp.[2] Die metgesel kan self ’n F8-metgesel hê wat om hom wentel.[7] Hulle kan ’n verduisterende dubbelster wees[13] met ’n periode van 785 dae (2,15 jaar) wat tydens ’n verduistering ’n wisseling van 0,12 magnitudes kan ondergaan.[11][14]

Die ster se Bayer-naam is "Epsilon Carinae". Die naam "Avior" is nie van klassieke herkoms nie. Dit is in die laat 1930's deur Her Majesty's Nautical Almanac Office daaraan gegee tydens die samestelling van die Air Almanac, ’n navigasie-almanak vir die Britse Lugmag (RAF). Van die 57 sterre wat in die nuwe almanak ingesluit is, het twee geen klassieke name gehad nie: Epsilon Carinae en Alpha Pavonis. Die RAF het daarop aangedring dat al die sterre name moet hê en nuwe name is dus geskep. Epsilon Carinae is "Avior" genoem en Alpha Pavonis is "Peacock" genoem.[15]

In Julie 2016 het die Internasionale Astronomiese Unie se sternaamwerkgroep (WGSN) die amptelike naam "Avior" vir die ster goedgekeur.[16]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Houk, Nancy (1978), "Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars", University of Michigan Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars. Volume I. Declinations -90_ to -53_ƒ0 (Ann Arbor: Dept. of Astronomy, University of Michigan) 1, Bibcode1975mcts.book.....H. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Parsons, Sidney B.; Ake, Thomas B. (November 1998), "Ultraviolet and Optical Studies of Binaries with Luminous Cool Primaries and Hot Companions. V. The Entire IUE Sample", The Astrophysical Journal Supplement Series 119 (1): 83–104, doi:10.1086/313152, Bibcode1998ApJS..119...83P. 
  3. 3,0 3,1 3,2 van Leeuwen, F. (November 2007), "Validation of the new Hipparcos reduction", Astronomy and Astrophysics 474 (2): 653–664, doi:10.1051/0004-6361:20078357, Bibcode2007A&A...474..653V. 
  4. 4,0 4,1 4,2 Johnson, H. L. et al. (1966), "UBVRIJKL photometry of the bright stars", Communications of the Lunar and Planetary Laboratory 4 (99): 99, Bibcode1966CoLPL...4...99J. 
  5. 5,0 5,1 5,2 Fabricius, C.; Makarov, V. V. (April 2000), "Two-colour photometry for 9473 components of close Hipparcos double and multiple stars", Astronomy and Astrophysics 356: 141–145, Bibcode2000A&A...356..141F. 
  6. Anderson, E.; Francis, Ch. (2012), "XHIP: An extended hipparcos compilation", Astronomy Letters 38 (5): 331, doi:10.1134/S1063773712050015, Bibcode2012AstL...38..331A. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 Parsons, Sidney B. (Mei 2004), "New and Confirmed Triple Systems with Luminous Cool Primaries and Hot Companions", The Astronomical Journal 127 (5): 2915–2930, doi:10.1086/383546, Bibcode2004AJ....127.2915P. 
  8. https://www.wolframalpha.com/input/?i=avior+diameter
  9. 9,0 9,1 https://www.wolframalpha.com/input/?i=avior+luminosity
  10. Tetzlaff, N.; Neuhäuser, R.; Hohle, M. M. (Januarie 2011), "A catalogue of young runaway Hipparcos stars within 3 kpc from the Sun", Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 410 (1): 190–200, doi:10.1111/j.1365-2966.2010.17434.x, Bibcode2011MNRAS.410..190T. 
  11. 11,0 11,1 Hoffleit, Dorrit; Warren Jr, W. H., The Bright Star Catalogue (5th revised ed.), Smithsonian Astrophysical Observatory, http://tdc-www.harvard.edu/catalogs/bsc5.html, besoek op 2012-02-12. . Sien: VizieR V/50
  12. Moore, Patrick (2010). Patrick Moore's Astronomy: Teach Yourself. Hachette. ISBN 1444129775.
  13. Kaler, James B., "AVIOR (Epsilon Carinae)", Stars (University of Illinois), http://stars.astro.illinois.edu/sow/avior.html, besoek op 2012-02-12. 
  14. Hoffleit, Dorrit (1996), "A Catalogue of Correlations Between Eclipsing Binaries and Other Categories of Double Stars", The Journal of the American Association of Variable Star Observers 24 (2): 105–116, Bibcode1996JAVSO..24..105H 
  15. Safler, D. H., Wilkins, G. A., ed. (PDF), A Personal History of H.M. Nautical Almanac Office, Sidford, Devon: Unpublished, p. 4, archived from the original on 3 April 2012, https://web.archive.org/web/20120403214348/http://astro.ukho.gov.uk/nao/history/dhs_gaw/nao_perhist_0802_dhs.pdf, besoek op 8 Julie 2019. 
  16. "Bulletin of the IAU Working Group on Star Names, No. 1" (PDF). Besoek op 28 Julie 2016.

Bronne

[wysig | wysig bron]