David Hilbert

David Hilbert
mens
GeslagmanlikWysig
Land van burgerskapKoninkryk Pruise, Duitse Keiserryk, Republiek van Weimar, Nazi-DuitslandWysig
Naam in moedertaalDavid HilbertWysig
Gegewe naamDavidWysig
Familie naamHilbertWysig
Geboortedatum23 Januarie 1862Wysig
GeboorteplekKaliningradWysig
Sterfdatum14 Februarie 1943Wysig
SterfplekGöttingenWysig
Plek begraweStadtfriedhof GöttingenWysig
EggenootKäthe HilbertWysig
KindFranz HilbertWysig
TaalbeheersingDuitsWysig
SkryftaalDuitsWysig
Beroepwiskundige, Universiteit onderwyser, filosoof, fisikusWysig
WerkgewerUniversiteit van GöttingenWysig
Alma materUniversiteit van Königsberg, Collegium FridericianumWysig
Akademiese graadDoktorsgraadWysig
Akademiese proefskrifÜber invariante Eigenschaften specieller binärer Formen, insbesondere der KugelfunctionenWysig
Doktorale adviseurFerdinand von LindemannWysig
StudentWilhelm Ackermann, Richard Courant, Erich Hecke, Otto BlumenthalWysig
WoonplekDuitslandWysig
Werk plekGöttingenWysig
Etniese groepWysig
Mediese kondisiepernicious anemiaWysig
Bekend virGeometry and the Imagination, Hilbert's basis theoremWysig
Archives atETH Zurich University ArchivesWysig
Beïnvloed deurImmanuel KantWysig
Genomineer virNobelprys vir fisika, Nobelprys vir fisika, Nobelprys vir fisika, Nobelprys vir fisika, Nobelprys vir fisikaWysig
Interested inconfigurationWysig
Onderhou deur WikiProjekWikiProjek WiskundeWysig
ACM Klassifikasiekode (2012)10011384Wysig

David Hilbert (Duits: [ˈdaːvɪt ˈhɪlbɐt]; 23 Januarie 1862 – 14 Februarie 1943) was 'n Duitse wiskundige. Hy word erken as een van die mees invloedryke en universele wiskundiges van die 19de en vroeë 20ste eeue. Hilbert het 'n wye verskeidenheid van fundamentele idees in baie gebiede ontdek en ontwikkel, insluitend invariante teorie en die aksiomatisering van meetkunde. Hy het ook die teorie van Hilbert-ruimtes[1] geformuleer, een van die fondamente van die funksionele analise.

Hilbert het Georg Cantor se versamelingsteorie en transfinite getalle aangeneem en hartlik verdedig. 'n Bekende voorbeeld van sy leierskap in wiskunde is sy aanbieding in 1900 van 'n versameling van die probleme wat die koers vir heelwat van die wiskundige navorsing van die 20ste eeu beïnvloed.

Hilbert en sy studente het aansienlik bygedra tot die stigting van strengheid en belangrike gereedskap ontwikkel wat gebruik word in die moderne wiskundige fisika. Hilbert is bekend as een van die stigters van die bewysteorie en wiskundige logika, sowel as een van die eerste om te onderskei tussen wiskunde en metawiskunde.[2]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ http://www.britannica.com/eb/article-9040439/David-Hilbert.
  2. ↑ http://plato.stanford.edu/entries/hilbert-program/.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]