Delta Crateris

Delta Crateris
Die ligging van Delta Crateris (in die rooi sirkel).
Die ligging van Delta Crateris (in die rooi sirkel).
Sterrebeeld Beker
Spektraaltipe K0 III[1]
Soort Reusester
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 11h 19m 20.44756s[2]
Deklinasie -14° 46′ 42.7413″[2]
Skynmagnitude (m) 3,56[1]
Absolute magnitude (M) -0,321[3]
B-V-kleurindeks  1,12[1]
Besonderhede
Massa (M☉) 1,56[4]
Radius (R☉) 22,44[5]
Ligsterkte (L☉) 171,4[5]
Ouderdom (jaar) 2,89 miljard[4]
Temperatuur (K) 4 510[4]
Afstand (ligjaar) 163 ± 4
Rotasiespoed (km/s) 0,0[6]
Metaalinhoud [Fe/H] -0,48[1]
Ander name
12 Crateris, BD−13° 3345, FK5 426, HD 98430, HIP 55282, HR 4382, SAO 156605
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Delta Crateris (afgekort as δ Crt) is ’n enkelster[7] in die suidelike sterrebeeld Beker (Crater). Met ’n skynbare magnitude van 3,56[1] is dit die helderste ster[8] in hierdie taamlike dowwe sterrebeeld. Dit is sowat 163 ligjare van die Son af.

δ Crt is ’n geëvolueerde oranje reusester met ’n sterreklassifikasie van K0 III en is lid van die sogenaamde rooi klont, wat beteken dit verbrand tans helium in sy kern.[3] Die ster se massa is sowat 1,56[4] keer dié van die Son, maar dit het uitgesit tot ’n radius van 22,44 keer die Son s’n.[5]

Die metaalinhoud van die ster (elemente swaarder as waterstof en helium) is net 33% van die Son s'n.[1] δ Crt is sowat 2,89 miljard[4] jaar oud en het ’n rotasiespoed wat te klein is om te meet.[6] Sy oppervlaktemperatuur is 4 510 K[4] en sy ligsterkte 171,4 keer so groot as dié van die Son.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Mallik, Sushma V. (Desember 1999), "Lithium abundance and mass", Astronomy and Astrophysics 352: 495–507, Bibcode: 1999A&A...352..495M. 
  2. ↑ 2,0 2,1 van Leeuwen, F. (2007), "Validation of the new Hipparcos reduction", Astronomy and Astrophysics 474 (2): 653–664, doi:10.1051/0004-6361:20078357, Bibcode: 2007A&A...474..653V. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Soubiran, C. et al. (2008), "Vertical distribution of Galactic disk stars. IV. AMR and AVR from clump giants", Astronomy and Astrophysics 480 (1): 91–101, doi:10.1051/0004-6361:20078788, Bibcode: 2008A&A...480...91S. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Luck, R. Earle (2015), "Abundances in the Local Region. I. G and K Giants", Astronomical Journal 150 (3): 88, doi:10.1088/0004-6256/150/3/88, Bibcode: 2015AJ....150...88L. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Berio, P. et al. (November 2011), "Chromosphere of K giant stars. Geometrical extent and spatial structure detection", Astronomy & Astrophysics 535: A59, doi:10.1051/0004-6361/201117479, Bibcode: 2011A&A...535A..59B. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Massarotti, Alessandro et al. (Januarie 2008), "Rotational and Radial Velocities for a Sample of 761 HIPPARCOS Giants and the Role of Binarity", The Astronomical Journal 135 (1): 209–231, doi:10.1088/0004-6256/135/1/209, Bibcode: 2008AJ....135..209M. 
  7. ↑ Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (September 2008), "A catalogue of multiplicity among bright stellar systems", Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 389 (2): 869–879, doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x, Bibcode: 2008MNRAS.389..869E. 
  8. ↑ Ridpath, Ian (2012), A Dictionary of Astronomy, OUP Oxford, p. 108, ISBN 0199609055, https://books.google.com/books?id=O31j9UJ3U4oC&pg=PA108. 

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]