Nikolai Loeganski

Nikolai Loeganski
Volkskunstenaar van Rusland
Nikolai Loeganski in 2012
Agtergrondinligting
Gebore26 April 1972 (1972-04-26) (52 jaar oud)
Moskou, Russiese Sowjet Federale Republiek, Sowjetunie
GenresKlassieke musiek
Beroep(e)Pianis
Instrumenteklavier
EtiketteHarmonia Mundi
Webwerfnikolaylugansky.com

Nikolai Lwowitsj Loeganski (Russies: Никола́й Льво́вич Луга́нский; * 26 April 1972) is 'n Russiese pianis.[1][2]

Vroeë lewe en opvoeding

[wysig | wysig bron]

Nikolai Loeganski is gebore op 26 April 1972 in Moskou, Rusland. Sy ouers was albei wetenskaplike navorsers. Op 5-jarige leeftyd, voordat hy geleer het om musiek te lees, het hy een van Beethoven se sonates geheel en al uit sy geheue gespeel.[3] Hy het klavier studeer aan die Moskouse Sentrale Musiekskool en die Moskouse Konservatorium. Sy onderwysers was onder meer Tatiana Kestner, Tatiana Nikolayeva en Sergei Dorensky.

Loopbaan

[wysig | wysig bron]
Loeganski in 2013

Gedurende die 1980's en vroeë 1990's het Loeganski verskeie pryse gewen, waarvan die noemenswaardigste die silwermedalje tydens die Internasionale Tsjaikofski-kompetisie in 1994 was (geen eersteprys is toegeken nie). Terselfdertys het hy begin op opnames te maak op die Melodija (Sowjetunie) en Vanguard Classics (Nederland) plate-etikette. Sy opvoering tydens die wenners-galakonsert tydens die 10de Internasionale Tsjaikofski-kompetisie is opgeneem en vrygestel op die Pioneer Classics platetiket (beide CD- en videolaserformaat). Dit is opgevolg deur opnames vir Japannese plaatetikette. Later het hy opnames gemaak vir Warner Classics, Erato Records, Pentatone Classics, Onyx Classics, DG en Naïve Records. In 2018 het Loeganski 'n eksklusiewe kontrak geteken met Harmonia Mundi.

Loeganski het onder andere opgetree saam met Wadim Repin, Alexander Kniazev, Anna Netrebko, Joshua Bell, Juri Bashmet, Wadim Rudenko, Eliso Virsaladze, Mischa Maiski en Leonidas Kavakos. Hy het saamgewerk met dirigente soos Riccardo Chailly, Christoph Eschenbach, Wladimir Fedosejef, Waleri Gergijef, Neeme Järvi, Kurt Masur, Mikhail Pletnef, Gennady Rozhdestvensky, Yuri Simonof, Leonard Slatkin, Tugan Sokhiëf, Wladimir Spiwakof, Jefgeni Swetlanof, Yuri Temirkanov en Edo de Waart.

Loeganski gee ook klasse aan die Moskouse Konservatorium.

Persoonlike lewe

[wysig | wysig bron]

Loeganski woon in Moskou saam met sy vrou en drie kinders.

Pryse

[wysig | wysig bron]
Pryse ontvang tydens kompetisies
  • Eersteprys, Alle-Unies Kompetisie in Tbilisi (1988)
  • Silwermedalje, 8ste Internasionale Bach Kompetisie in Leipzig (1988)
  • Tweedeprys, Rachmaninoff-kompetisie in Moskou (1990)
  • Beste pianis, Internasionale Somer Akademie "Mozarteum" in Salzburg, Oostenryk (1992)
  • Silwermedalje, 10de Internasionale Tsjaikofski-kompetisie in Moskou (1994)
Ander pryse
  • Ernest Neizvestny Privaat Liefdadigheidsfonds-prys (1994)
  • Internasionale Terence Judd-prys (1995)
  • Diapason d'Or (2000, 2001 en 2002)
  • Preis der deutschen Schallplattenkritik (2003)
  • Benoem as "Geëerde Burger van Ivanovka" in Tambof, Rusland (2004)
  • Benoem as "Geëerde Kunstenaar van die Russiese Federasie" (2005)
  • Echo Klassik-prys (2005)
  • Echo Klassik-prys (2007)
  • BBC Music Magazine Award (2011)
  • Echo Klassik-prys (2013)
  • Volkskunstenaar van Rusland (2013)
  • Sergei Rachmaninoff Internasionale Prys (2016)
  • Staatsprys van die Russiese Federasie (2019)[4]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ "Nikolai Lugansky - Russian National Orchestra". 4 Augustus 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Augustus 2007.
  2. ↑ "Les entretiens d'Altamusica". Altamusica.com.
  3. ↑ "Nikolai Lugansky's Power And Repose". Npr.org.
  4. ↑ "Presentation of Russian Federation National Awards". President of Russia (in Engels). Besoek op 12 Junie 2019.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]