Paul van Ostaijen | |
---|---|
Paul van Ostaijen | |
Gebore | |
Sterf | 18 Maart 1928 (op 32) |
Nasionaliteit | Nederlands en Belgies |
Beroep | Digter, skrywer |
Paul van Ostaijen (22 Februarie 1896 – 18 Maart 1928) was 'n Belgiese Nederlandstalige digter en skrywer.
Van Ostaijen is in Antwerpen gebore as die seun van 'n Nederlandse vader en Vlaamse moeder. Sy noemnaam was Mister 1830. Sy poësie toon die invloede van modernisme, ekspressionisme, dadaïsme en vroeë surrealisme; Van Ostaijen se styl bly egter grootliks sy eie maaksel.
Van Ostaijen was 'n aktiewe flamingant, te wete 'n ondersteuner van Vlaamse onafhanklikheid. As gevolg van sy betrokkenheid by Vlaamse aktivisme gedurende die Tweede Wêreldoorlog moes hy na die oorlog na Berlyn vlug. In Berlyn - een van die sentrums van dadaïsme en ekspressionisme - het hy baie ander kunstenaars ontmoet. Hy het ook deur ernstige geestelike krisisse geworstel. Na sy terugkeer na België het Van Ostaijen 'n kunsgalery in Brussel opgerig.
Die Tsjeggiese digter Ivan Wernisch was so beïndruk deur "die genialiteit van Van Ostaijen"[1] dat hy Nederlands aangeleer het ten einde Van Ostaijen se werke te kan vertaal. Sy vertaling is in 1990 gepubliseer as Tanec gnómů (Dans van die kabouters).[2]
Hy het in Maart 1928 aan tuberkulose beswyk in 'n sanatorium in Miavoye-Anthée, in die Waalse deel van die Ardennes.
Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem ploem ploem dag stoel naast de tafel dag brood op de tafel dag visserke-vis met de pijp en dag visserke-vis met de pet pet en pijp van het visserke-vis goeiendag DAA-AG VIS dag lieve vis dag klein visselijn mijn
Er moeten witte hoeven achter de zoom staan van de blauwe velden langs de maan 's avonds hoort gij aan de verre steenwegen paardehoeven dan hoort gij alles stille waan van verre maanfonteinen zijpelt plots water -gij hoort plots het zijpelen van avondlik water- de paarden drinken haastig en hinniken dan hoort men weer hun draven stalwaarts
Voor Gaston Burssens Onder de maan schuift de lange rivier Over de lange rivier schuift moede de maan Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee Langs het hoogriet langs de laagwei schuift de kano naar zee schuift met de schuivende maan de kano naar zee Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man Waarom schuiven de maan en de man getweeën gedwee naar de zee