Wiener Neustadt
|
Wiener Neustadt | |
|---|---|
| Kaart | Wapen |
 | |
 | |
| Vlag | |
 | |
| Land |  Oostenryk
|
| Deelstaat |  Neder-Oostenryk
|
| Distrik | Statutêre stad |
| Koördinate | 47°49′N 16°15′O / 47.817°N 16.250°O |
| Stigting | 1192 |
| Oppervlakte: | |
| - Totaal | 60,89 vk km |
| Hoogte bo seevlak | 265 m |
| Bevolking: | |
| - Totaal (1 Januarie 2019) | 45 244 |
| - Bevolkingsdigtheid | 744/vk km |
| Tydsone | UTC +1 (MET) |
| Somertyd | UTC +2 (MET) |
| Burgemeester | Klaus Schneeberger (ÖVP) |
| Amptelike Webwerf | www.wiener-neustadt.at |
Wiener Neustadt is die tweede grootste stedelike nedersetting in die Oostenrykse deelstaat Neder-Oostenryk na die deelstaathoofstad Sankt Pölten, en die elfde grootste in Oostenryk, met 'n bevolking van 45 244 (soos op 1 Januarie 2019).
Wiener Neustadt is 'n beplande stad wat in die Hoë Middeleeue deur die Babenbergse hertog Leopold V om politieke en strategiese redes in die Steinfeld, die mees suidelike deel van die Weense Bekken, 50 km suid van die huidige federale hoofstad Wene, gestig is. Die stadsuitleg is aan antieke Romeinse voorbeelde ontleen, die finansiële middele vir die stadstigting onvrywillig deur Engeland beskikbaar gestel met die geweldige losprys van meer as twintig ton silwer wat vir die vrylating van koning en kruisvaarder Richard I Leeuehart betaal moes word nadat hy tydens sy terugreis uit die Heilige Land in Oostenryk gevange geneem en aangehou is.[1]
Vanaf die laat 18de eeu het dit tot 'n belangrike nywerheidspilpunt temidde van die sogenaamde Teresiaanse Nywerheidsgebied (Theresianisches Industrieviertel) gegroei waar onder meer lokomotiewe vervaardig is. Die stad was gedurende die Tweede Wêreldoorlog vanweë sy militêre vliegtuigfabrieke en ander belangrike aanlegte die teiken van geallieerde lugaanvalle. Tans dien Wiener Neustadt, naas sy eie politieke status as statutêre (selfregerende) stad, as administratiewe setel vir die omliggende distrik Wiener Neustadt-Land.
Bekende boorlinge
[wysig | wysig bron]- Fritz Machlup (1902–1983), Oostenryks-Amerikaanse ekonoom
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Gunnar Strunz: Niederösterreich. Tweede hersiene uitgawe. Berlyn: Trescher 2015, bl. 337
