As Tanach oder Tenach [taˈnaχ] oder [təˈnaχ] (hebräisch תנ״ך TNK) bezäichnet s Juudedum ihri heilige Schrifte, wo as normativ für si äigeni Religion gälte. Dr Tanach bestoot us de drei Däil; Tora („Awiisig“), Nevi’im („Brofeete“) und Ketuvim („Schrifte“). TNK isch s Akronym vo de Aafangsbuechstaabe vo dene Däil – Tora, Nevi’im u Ketuvim. Si enthalte im ganze 24 Büecher, wo uf Hebräisch verfasst si. In zwäi von ene het s e baar aramäischi Teggstpassaasche. In dr nöijere Sekundärlitratuur wird dr Tanach vilmol as die „jüüdischi“ oder „hebräischi Bible“ bezäichnet.
S Christedum het alli Büecher vom Tanach übernoo, si e chli andersch aagordnet und as s Alte Testamänt kanonisiert.
Di hebräischi Bibel isch chly andersch ufboue als di chrischtlechi Bibel. Der Grund derfür isch ds hebräische Dänke. Das heisst, d Büecher hei zum Teil e ganz wychtigi Ufgab erfüllt. Es isch also kei historischi Reihefolg vo de Büecher gsi. D Chronik isch nach der Rückkehr i ds verheissne Land gschribe worde u der Maleachi isch no später gschribe worde als d Chronik. Trotzäm isch der Maleachi nid ds letsche Buech im Tanach. Der Daniel wird vo de Chrischte als Prophet agluegt u der Josua als Gschichtsschryber. Der Tanach kennt allerdings d Kategorie Gschichtsbuech gar nid. Der Josua git im Tanach als Prophet u der Daniel isch es Buech us de Schrifte.
D Büecher heisse im Hebräische uf immer nach em erschte Wort vom Text.
Dr Tanach het 24 Büecher, die erschte füüf, d Büecher vo dr Tora, wärde nach em erschte Wort vom Buech gnennt:
Vo de erschde vier Büecher vo dr Tora het mä dänggt, ass si dr Moses sälber gschriibe haig, dorum wirdnä uf Dütsch d „Büecher Moses“ gsait. Si beschriibt die drei wichdigschde Augeblick in dr Beziehig vo Gott und de Mensche: d Schöpfig, dr Bund mit em Abraham und d Befreijig vo de Israelite und dr Gsetzgäbig under em Moses.
Dä Teil vom Tanach het 8 Büecher u beschäftiget sech mit de Prophete:
Di früeche Prophete
Ds Buech Samuel u ds Buech Chönige isch es wyli lang sogar eis Buech gsi. D Schriftrolle isch aber so schwär gsi, das me se fasch nid het chönne träge. Drum hei d Jude ds Samuel Buech wider vom Chönigsbuech trennt.
Di späte Prophete:
Ds Zwölfprophetebuech beinhaltet die folgende 12 Prophete i eim Buech:
Die drei Büecher Emet (hebr. אמ"ת) wo nach de Afangsbuechschtabe vo de Büechernäme in umkehrter Reihefolg eso heisse:
fümf Megillot:
und die zuesätzlige Büecher:
D Megillot Schrifte sy Schrifte, wo a de füüf Fescht vo de Jude vorgläse wärde. Ds Hohelied wird am Passafescht vorgläse, ds Buech Rut wird am Wuchefescht (D Chrischte säge däm Fescht ou Pfingschte), ds Chlagelied am erinnerigs Tag vo der Zerschötig vom Tämpel z Jerusalem, der Prediger wird am Loubhüttefescht u d Ester wird am Purimfescht vorgläse.
D Sprach, wo im Tanach bruucht wird, isch houptsächlech hebräisch. Es sy aber au immer wider Abschnitte drinne, wo uf Aramäisch verfasst sy.