Thierry Burkhard

Dr Thierry Burkhard ànna 2024
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

Dr Thierry Marcel Ernest Burkhard (* 30. Jüüli 1964 z’ Delle, Territoire de Belfort) ìsch a frànzeescher Àrmeegenerààl. Ar ìsch vu Jüüli 2019 bis ìm Jüüli 2021 Generààlschtààbschäff vum Heer gsìì, un ìsch sitter Jüüli 2021 Generààlschtààbschäff vu da Frànzeescha Schtraitkräfta.

sii Laawa un Kàrriar

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Fàmìlia un Üssbìldung

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Thierry Burkhard ìsch ànna 1964 z’ Delle bii Baffert uff d’ Walt kumma.[1] Ar schtàmmt vun’ra evànggelischa Fàmìlia.[2] Sii Vàtter ìsch Lehrer gsìì ìn’ra Berüafsschüal.[3] Dr Burkhard ìsch z’äärscht Schialer àn dr Täcknischa Militäärischa Vorberaitungsschüal vu Le Mans gsìì, un d’rnooh àm Militäärgümnààsium vun Aix-en-Provence. Vu 1985 bis 1988 ìsch’r Schialer ìm 172. Joohrgàng vu dr Schpeziààla Militäärschüal vu Saint-Cyr gsìì. Doo druff hàt’r àn dr Infàntriischüal vu Montpellier gschtudiart.[4]

àls Soldààt un Offiziar

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Vu 1989 bis 1996 ìsch dr Burkhard ìm 2. Främda-Fàllschìrmjaagerregimant beraitgschtällt gsìì. Mìt dam Regimant hàt’r ìm Iràk, Jugoslààwia, Tschad un Gabun gekampft.[5] Ar ìsch d’rnooh viar Joohra làng àls Wàchoffiziar Mìtglììd ìm Zäntrum fìr Operàzioonsplàànung un -fiahrung (CPCO) z’ Pàriis gsìì. Ànna 1997 ìsch’r àls Kummàndànt befäärdert worra.[6] Ar hàt ànna 2000 a witterer Schüalàbschluss àm Schtraitkräfta-n-ìwwergraifenda Vertaidigungskolleeg z’ Pàriis bschtànda; d’rnooh ìsch’r ìn d’ Främdalegioon z’ruckkumma un hàt àm 4. Främdaregimant z’ Castelnaudary gschàfft. Ànna 2001 ìsch’r Owerschtlöitnànt worra.[7]

Vu 2022 bis 2004 ìsch dr Burkhard Schäff vu dr Operàzioonsdiwisioon vum Schtraitkräfta-n-ìwwergraifenda Generààlschtààb ìn Frànzeesch-Guayana z’ Cayenne gsìì. Ànna 2005 ìsch’r nochamol ìns Generààlschtààb vu da Frànzeescha Schtraitkräfta un ìns CPCO versätzt worra. Doo ìsch’r Owerscht worra.[8] Ànna 2006 ìsch’r militäärischer Mìtàrwaiter vum Fiahrer vu dr Operàzioon Licorne ìn dr Älfabaikìschta worra —àlso z’äärscht vum Generààl Elrick Irastorza un d’rnooh vum Generààl Antoine Lecerf. Vu 2007 bis 2008 ìsch’r Mìtàrwaiter vum Christophe Prazuck gsìì, wo Kommünikàzioonsberooter biim Generààlschtààbschäff vu da Schtraitkräfta gsìì-n-ìsch.[3] Àn dara Schtälla-n-ìsch’r zwai Mol ìn Àfghànischtàn gànga.[9]

Dr Owerscht Burkhard, wo-n-uff’m USS Nassau mìt’m US-àmerikànischa Kàpitään Samuel Norton düet dischkutiara, ànna 2010

Vu 2008 bis 2010 ìsch dr Burkhard zem lätschta Mol ìn d’ Främdalegioon versätzt worra, àls Korpsschäff ìn dr 13. Semi-Brigààda z’ Dschibuti.[10] Ìm Àuigscht 2010 ìsch’r àls Kommünikàzioonsberooter biim Generààlschtààbschäff vu da Schtraitkräfta ärnännt worra; dàs Àmt hàt’r bis ìm Àuigscht 2013 üssiawt. Vu Septamber 2013 bis ìm Joohr 2015 ìsch’r militäärischer Berooter biim Nàzionààlkoordinàtoor vum Gehaimdianscht Élysée-Pàlàscht, em Alain Zabulon, gsìì.[2] Àn dara Schtälla-n-ìsch’r àm 1. Àuigscht 2014 àls Brigààdagenerààl befäärdert worra.[11] Doo hàt’r dr Emmanuel Macron kännaglehrt, wo àn dara Zitt biigoordneter Generààlsekretäär biim frànzeescha Schtààtspresidànt François Hollande gsìì-n-ìsch.[3] Ar hàt àui dr Pierre Schill kännaglehrt, wo ìm Militäärkàbinäät vum Schtààtspresidànt hàt düa schàffa. D’rnooh ìsch’r Burkhard ìm CPCO z’ruckkumma: z’äärscht àls Fiahrungsschäff àb Àuigscht 2015,[12] un d’rnooh àls Kummàndànt àb’m 1. Àuigscht 2017 — àm gliicha Tààg ìsch’r àls Diwisioonsgenerààl befäärdert worra.[13]

Àm 31. Jüüli 2018 ìsch dr Burkhard àls Ìnschpakter vum Heer ärnännt worra. D’rfìr ìsch’r àm gliicha Tààg àls Àrmeekorpsgenerààl befäärdert worra.[14]

àls Generààlschtààbschäff vum Heer

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

D’ Nominiarung vum Thierry Burkhard àls Generààlschtààbschäff vum Heer hàt d’ Vertaidigungsminìschtera Florence Parly ìn’ra ungweehnliger Àrt verkìndet. Ìn’ra Reed bii da Faijerligkaita zem Àbschììd vum Generààlschtààbschäff Jean-Pierre Bosser àm 10. Jüüli 2019 hàt sa dr Thierry Burkhard àls sii Noohfolger ärwähnt.[15][16] D’ Nominiarungsààziaga-n-ìsch numma-n-àm 17. Jüüli ìm Journal officiel veräffentligt worra.[17] Àm 20. Jüüli 2019 hàt dr Generààl Bosser ìm Generààl Burkhard a Befahlsschwart ìwwergaa —domìt ìsch dr Burkhard dr näija „Vàtter vu da Tràdizioona ìnnerhàlb vum Heer“ worra.[18][19]

Àm 31. Jüüli 2019 ìsch dr Burkhard offiziäll ìns Àmt vum Generààlschtààbschäff vum Heer iigfiahrt worra. Àm gliicha Tààg ìsch’r àls Àrmeegenerààl befäärdert worra. Àls Generààlschtààbschäff hàt z’äärscht z’ Pàriis d’ Soldààta vu dr Operàzioon Sentinelle bsüacht, un hàt schpeeter dr Befräijungsgfäährta Hubert Germain getroffa.[10] Ar hàt schpeeter d’ Verlätzta vum Heer àm Militäärkrànkahüüs Percy bii Pàriis bsüacht. Ar hàt àui àn da schtààtliga Faijerligkaita-n-àm Gebainerhüüs vu Douaumont mìtgmàcht. Àm And vu da Faijerligkaita hàt’r ìn junga Soldààta-n-ìhra Käppi gaa.[20]

àls Generààlschtààbschäff vu da Schtraitkräfta

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Àm 13. Jüüni 2021 hàt dr Àrmeegenerààl François Lecointre sii Rucktrìtt üss’m Àmt vum Generààlschtààbschäff vu da Frànzeescha Schtraitkräfta verkìndet.[21] Àls sii Noohfolger ìsch dr Burkhard verkìndet worra.[22] D’ Ärnännung ìsch offiziäll àm 7. Jüüli 2021 wahre’ma Minìschterroot bschtaadigt worra.[23]

Àls Generààlschtààbschäff vu da Schtraitkräfta-n-ìsch dr Bukhard mehrmols ìn Wäschtàfrikà gànga, fìr mìt da frànzeescha un àfrikànischa Soldààta reeda. Ar ìsch z’äärscht ìm Septamber 2021 ìn Tschad, Niger un Mali gànga,[24] d’rnooh ìn d’ Älfabaikìschta ìm Hornung 2022[25] un nochamol ìn Mali, Niger un Gabun ìm Àwrìl 2022.[26][27][28] Ìm Septamber 2022 hàt’r z’ Pàriis dr Generààlschtààbschäff vu da Israelischa Schtraitkräfta Aviv Kochavi getroffa.[29]

Wahrem Kriag ìn dr Ukràina hàt dr Burkhard ìm Oktoower 2022 wälla, àss d’ Frànzeescha Schtraitkräfta ìhra Presänz ìn Oschtöiropà verschtärka. Dàs hàt dr Vertaidigungsminìschter Sébastien Lecornu ààgnumma.[30]

  • Dr Generààlschtààbschäff Bukhard zamma mìt’m US-àmerikànischa Generààl Christopher G. Cavoli ànna 2022
    Dr Generààlschtààbschäff Bukhard zamma mìt’m US-àmerikànischa Generààl Christopher G. Cavoli ànna 2022
  • Dr Generààlschtààbschäff Burkhard, wo sii israelischa Àmtskolleega Aviv Kochavi düet traffa, ànna 2022
    Dr Generààlschtààbschäff Burkhard, wo sii israelischa Àmtskolleega Aviv Kochavi düet traffa, ànna 2022

Prìwààtlaawa

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Thierry Burkhard ìsch verhiiroota un hàt dräi Kìnder.

d’ Üsszaichnunga, wo-n-’r bikumma hàt

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • FrankreichFrankreich Frànkrììch
    • 2022: Groosser Offiziar vu dr Eehralegioon[31] (Komtüür ànna 2019, Offiziar ànna 2012,[32] Ritter ànna 2002[33])
    • 2016: Komtüür vum Nàzionààla Verdianschtoorda (Offiziar ànna 2008)
    • Kriagskriiz fìr externa Operàzioonsgebiater mìt’ma Bronzaschtarn un era Nännung
    • Militäärverdianschtkriiz mìt zwai Schtarn un zwai Nännunga
    • Kampferkriiz
    • Ìwwerseemedàlia mìt zwai Hafftla
    • Nàzionààla Vertaidigungsmedàlia, Guldiga Schtufa mìt’ma Schtarn
    • Nàzionààla Vertaidigungsmedàlia, Sìlwerna Schtufa mìt zwai Hafftla
    • Frànzeescha Ärìnnerungsmedàlia mìt’ma Hafftla
  • Kuwait Kuwait: Medàlia fìr d’ Befräijung vum Kuwait
  • Saudi-Arabien Saudi-Àrààwia: Medàlia fìr d’ Befräijung vum Kuwait
  • NATONATO NATO:
    • Medàlia àm Bànd fìr dr Iisàtz ìm ehamààliga Jugoslààwia
    • Medàlia àm Bànd fìr dr Iisàtz ìn Àfghànischtàn
  • Vereinte NationenVereinte Nationen UNO: UN-Medàlia fìr d’ UNPROFOR (Jugoslààwia)

Weblìnks

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
 Commons: Thierry Burkhard – Sammlig vo Multimediadateie

Ainzelnoohwiisa

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  1. ↑ Adrien Gavazzi: Le général Thierry Burkhard, originaire du Territoire de Belfort, prend la tête de l'Armée de terre. France 3 Bourgogne-Franche-Comté, 12. Juli 2019, archiviert vom Original am 20. Oktober 2021; abgruefen am 14. Oktober 2022 (französisch).
  2. ↑ 2,0 2,1 Jean-Marc Gonin: Général Thierry Burkhard, chef d'état-major sur le pied de guerre. In: Le Figaro Magazine. 4. März 2022, S. 20–21 (französisch, lefigaro.fr [abgerufen am 14. Oktober 2022]).
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Élise Vincent: Thierry Burkhard, un légionnaire à la tête des armées. In: Le Monde. 22. Juli 2021, abgruefen am 13. Oktober 2022 (französisch).
  4. ↑ Yves de Guigné: Le général Thierry Burkhard, futur chef d'état-major de l'Armée de terre. In: La Saint-Cyrienne. 12. Juli 2019, abgruefen am 14. Oktober 2022 (französisch).
  5. ↑ Thierry Burkhard succède au général Bosser à la tête de l'Armée de terre. In: Lignes de défense. 11. Juli 2019, archiviert vom Original am 14. Oktober 2022; abgruefen am 13. Oktober 2022 (französisch).
  6. ↑ Décret du 15 décembre 1997 portant nomination et promotion dans l'armée active. In: Journal officiel de la République française. Nr. 292, 17. Dezember 1997 (französisch, gouv.fr [abgerufen am 15. Oktober 2022]).
  7. ↑ Décret du 7 novembre 2001 portant nomination et promotion dans l'armée active. In: Journal officiel de la République française. Nr. 260, 9. November 2001 (französisch, gouv.fr [abgerufen am 15. Oktober 2022]).
  8. ↑ Décret du 27 juillet 2005 portant nomination et promotion dans l'armée active. In: Journal officiel de la République française. Nr. 174, 28. Juli 2005, Täckscht Nr. 38 (französisch, gouv.fr [abgerufen am 15. Oktober 2022]).
  9. ↑ Laurent Lagneau: Le général Thierry Burkhard sera le prochain chef d’état-major de l’armée de Terre. In: Zone militaire. 11. Juli 2019, archiviert vom Original am 27. November 2021; abgruefen am 14. Oktober 2022 (französisch).
  10. ↑ 10,0 10,1 Nicolas Barotte: Thierry Burkhard, ou l’art de commander dans la continuité. In: Le Figaro. 9. Oktober 2019, archiviert vom Original am 15. Juli 2022; abgruefen am 14. Oktober 2022 (französisch).
  11. ↑ Décret du 30 juin 2014 portant affectations et élévations, élévation, promotion et affectation, nominations et affectations, promotions et nominations dans la 1re et la 2e section, affectation d'officiers généraux. In: Journal officiel de la République française. Nr. 0150, 1. Juli 2014, Täckscht Nr. 45 (französisch, gouv.fr [abgerufen am 15. Oktober 2022]).
  12. ↑ Décret du 18 juin 2015 portant affectations d'officiers généraux. In: Journal officiel de la République française. Nr. 0140, 19. Juni 2015, Täckscht Nr. 80 (französisch, gouv.fr [abgerufen am 15. Oktober 2022]).
  13. ↑ Décret du 29 juin 2017 portant affectation et élévation, promotions et affectations, promotions dans la 1re et la 2e section et nominations dans la 2e section d'officiers généraux. In: Journal officiel de la République française. Nr. 0152, 30. Juni 2017, Täckscht Nr. 71 (französisch, gouv.fr [abgerufen am 15. Oktober 2022]).
  14. ↑ Décret du 29 juin 2017 portant affectation et élévation, promotions et affectations, promotions dans la 1re et la 2e section et nominations dans la 2e section d'officiers généraux. In: Journal officiel de la République française. Nr. 0152, 30. Juni 2017, Täckscht Nr. 71 (französisch, gouv.fr [abgerufen am 15. Oktober 2022]).
  15. ↑ Jean-Dominique Merchet: Le général Thierry Burkhard, nouveau chef d’état-major de l’armée de terre. In: L’Opinion. 12. Juli 2019, archiviert vom Original am 7. April 2022; abgruefen am 15. Oktober 2022 (französisch).
  16. ↑ Discours de Florence Parly, ministre des Armées. Adieu aux armes du général d’armée Jean-Pierre Bosser, chef d’état-major de l’Armée de terre. Texte intégral. In: Vie-publique.fr. Regiarung vu dr Frànzeescha Repüblik, 11. Juli 2019, archiviert vom Original am 15. Oktober 2022; abgruefen am 15. Oktober 2022 (französisch): „Et je ne doute pas que votre successeur, le général Thierry Burkhard, saura faire fructifier votre bel héritage à la tête de l'Armée de Terre.“
  17. ↑ Décret du 17 juillet 2019 portant nomination d'un officier général. In: Journal officiel de la République française. Nr. 0165, 18. Juli 2019, Täkscht Nr. 78 (französisch, gouv.fr [abgerufen am 15. Oktober 2022]).
  18. ↑ Du Triomphe au glaive : la tradition perpétuée. (Nicht mehr online verfügbar.) In: defense.gouv.fr. Vertaidigungsminìschterium vu Frànkrììch, 22. Juli 2019, archiviert vom Original am 11. November 2019; abgruefen am 15. Oktober 2022 (französisch).
  19. ↑ Philippe Chapleau: Un glaive de commandement pour le nouveau CEMAT. In: Lignes de défense. 21. Juli 2019, archiviert vom Original am 27. November 2021; abgruefen am 15. Oktober 2022 (französisch).
  20. ↑ Maxime Simonnot-Virbel: Général d'armée Burkhard. Relève au contact. In: Terre information magazine. Nr. 307, September 2019, S. 9 (französisch).
  21. ↑ Jean-Dominique Merchet: Le départ de général Lecointre, un chef d’état-major humaniste, à la fois « tradi » et ouvert. In: L’Opinion. 13. Juni 2021, archiviert vom Original am 6. Dezember 2021; abgruefen am 15. Oktober 2022 (französisch).
  22. ↑ Philippe Piot: Le Dellois Thierry Burkhard va prendre la tête des armées françaises. In: L’Est républicain. 13. Juni 2021, archiviert vom Original am 23. Juni 2021; abgruefen am 15. Oktober 2022 (französisch).
  23. ↑ Compte rendu du Conseil des ministres du 7 juillet 2021. In: Gouvernement.fr. Regiarung vu dr Frànzeescha Repüblik, archiviert vom Original am 4. Dezember 2021; abgruefen am 15. Oktober 2022 (französisch).
  24. ↑ Fin de la tournée sahélienne du général Thierry Burkhard. Agence Ecogin, 5. September 2021, archiviert vom Original am 5. September 2021; abgruefen am 14. Oktober 2022 (französisch).
  25. ↑ RFI, Sidy Yansané: Première visite du chef d'état-major des armées françaises en Côte d'Ivoire. Radio France Internationale, archiviert vom Original am 2. April 2022; abgruefen am 14. Oktober 2022 (französisch).
  26. ↑ RFI, Moussa Kaka: Niger: le chef d’état-major des forces armées françaises en visite à la frontière malienne. Radio France Internationale, 1. April 2022, archiviert vom Original am 14. Mai 2022; abgruefen am 14. Oktober 2022 (französisch).
  27. ↑ Nicolas Barotte: Avec le général Burkhard au Niger, où Barkhane se réorganise. In: Le Figaro. 3. April 2022, archiviert vom Original am 2. Oktober 2022; abgruefen am 14. Oktober 2022 (französisch).
  28. ↑ RFI, Yves-Laurent Goma: Le chef état-major de l’armée française Thierry Burkhard en visite au Gabon. Radio France Internationale, 16. April 2022, archiviert vom Original am 10. Mai 2022; abgruefen am 14. Oktober 2022 (französisch).
  29. ↑ Aviv Kochavi à Paris pour évoquer le Hezbollah et l'Iran avec les responsables de l'armée française. i24News, 21. September 2022, archiviert vom Original am 21. September 2022; abgruefen am 14. Oktober 2022 (französisch).
  30. ↑ Davide Basso: La France enverra de nouveaux moyens militaires en Roumanie, Estonie et Lituanie. In: Euractiv. 13. Oktober 2022, archiviert vom Original am 13. Oktober 2022; abgruefen am 14. Oktober 2022 (französisch).
    Davide Basso: France to reinforce military presence in Eastern Europe. In: Euractiv. 13. Oktober 2022, archiviert vom Original am 14. Oktober 2022; abgruefen am 14. Oktober 2022 (änglisch).
  31. ↑ Décret du 9 juillet 2022 portant élévation dans l'ordre national de la Légion d'honneur en faveur d'un militaire appartenant à l'armée active. In: Journal officiel de la République française. Nr. 0159, 10. Juli 2022, Täckscht Nr. 1 (französisch, gouv.fr [abgerufen am 15. Oktober 2022]).
  32. ↑ Décret du 6 juillet 2012 portant promotion et nomination. In: Journal officiel de la République française. Nr. 0157, 7. Juli 2012, Täckscht Nr. 4 (französisch, gouv.fr [abgerufen am 15. Oktober 2022]).
  33. ↑ Décret du 12 juin 2002 portant promotion et nomination. In: Journal officiel de la République française. Nr. 136, 13. Juni 2002, Täckscht Nr. 4 (französisch, gouv.fr [abgerufen am 15. Oktober 2022]).
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Thierry_Burkhard“ vu de französische Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.