Vilnius

Wilna
Wilna (Litauen) Wilna Wilna
Koordinate	54° 41′ N, 25° 16′ O54.68333333333325.266666666667Koordinate: 54° 41′ N, 25° 16′ O
Symbole
Wappe Wappe Fahne Fahne
Basisdate
Staat	Litauen
Bezirk	Vilnius
Stadtgemeinde	Vilnius
Höchi	112 m
Flechi	401 km²
Iiwooner	537.152 (2013)
Dichti	1.339,5 Ew./km²
Website	vilnius.lt
Schloss vo Wilna Schloss vo Wilna

Wilna (litauisch: Vilnius [ˈvʲɪlʲɲʊs] lose^ⓘ/?, poln. Wilno, russisch Вильнюс/Wilnjus, Вильна/Wilna Zwiebelfisch 412-В-Cyrl 438-и-Cyrl 43B-л-Cyrl 44C-ь-Cyrl 43D-н-Cyrl 44E-ю-Cyrl 441-с-Cyrl 2F 27 27 57-W-Latn 69-i-Latn 6C-l-Latn 6E-n-Latn 6A-j-Latn 75-u-Latn 73-s-Latn 27 27 2C 20 412-В-Cyrl 438-и-Cyrl 43B-л-Cyrl 44C-ь-Cyrl 43D-н-Cyrl 430-а-Cyrl 2F 27 27 57-W-Latn 69-i-Latn 6C-l-Latn 6E-n-Latn 61-a-Latn 27 27, wissrussisch Вільня/Wilnja, jiddisch ווילנע/Wilne) isch d Houptstadt vo Litaue. Si het mee als 500.000 Ywooner und isch, was d Flechi vom Stadtpiet agoot, di gröschti Stadt vom Baltikum.

Geografii

D Stadt liit am Fluss Vilnia, eme Näbefluss vo de Neris.

Gschicht

Wilna isch vo 1569 a s Zäntrum gsi vom litauische Grossfürschtetuum, wo zu der Adels-Republik vo Pole-Litaue ghört het. Bi der Deilig vo Pole ane 1795 isch Litaue zu Russland cho, und erscht wo s Land noch em Erschte Wältchrieg ane 1918 wider unabhängig worden isch, het Wilna nomol d Funkzioon vo der Houptstadt übercho. Vo 1922 bis 1945 isch den Litaue wider en Deil vo Pole gsi und vo 1940 bis 1990 het Litaue de Status vonere Sowjetrepublik gha, mit Wilna als Houptstadt.

Vercheer

Wilna isch en Chnotepunkt vo de Ysebaanlinie zwüsche Moskau und Sankt Petersburg im Oschte, Riga im Norde, Minsk im Süüde und Königsbärg im Weschte. Uf der Streki uf Warschau fahre keini Schnällzüg mee.

Bildig

Wilna het sid 1579 en Universitäät.

Architektur

S alte Zäntrum vo Wilna isch sid 1994 uf der Lischte vom Wältkulturerb vo de UNESCO.

Literatur

• Janusz Dunin-Horkawicz: Wilna – verlorene Heimat. Erinnerungen eines polnischen Bibliothekars (1933–1945) Hannover 1998, ISBN 3-931614-94-8.
• Joachim Tauber, Ralph Tuchtenhagen: Vilnius. Kleine Geschichte der Stadt. Köln 2008, ISBN 978-3-412-20204-0.

Weblink

D Hauptstedt in dr Europäische Union (alphabetisch) Amsterdam (Niderland) | Athen (Griecheland) | Berlin (Dütschland) | Brüssel (Belgiä) | Budapest (Ungarn) | Bukarest (Rumänie) | Dublin (Irland) | Helsinki (Finnland) | Kopehage (Dänemark) | Laibach (Slowenie) | Lissabon (Portugal) | Luxeburg (Luxeburg) | Madrid (Schpanie) | Nikosia (Züpere) | Paris (Frankriich) | Prag (Tschechie) | Pressburg (Slowakei) | Riga (Lettland) | Rom (Italie) | Sofia (Bulgarie) | Stockholm (Schwede) | Tallinn (Eschtland) | Valletta (Malta) | Warschau (Pole) | Wien (Öschterriich) | Wilna (Litaue) | Zagreb (Kroatie) D Hauptschtädt vo dä Biitrittskandidate: Ankara (Türkei) | Belgrad (Serbie) | Podgorica (Montenegro) | Skopje (Nordmazedonie) | Tirana (Albanie) D Hauptschtädt vo dä ehmoligi Mitglider: London (Vereinigts Chönigriich)