Roque Joaquín de Alcubierre
|
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
| Roque Joaquín de Alcubierre | |
|---|---|
| Información personal | |
| Calendata de naixencia | 16 d'agosto de 1702 |
| Puesto de naixencia |  Zaragoza (comarca de Zaragoza, Aragón)
|
| Calendata de muerte | 14 de marzo de 1780 |
| Puesto de muerte |  Nápols (reino de Nápols, hue Italia)
|
| Ocupación | Militar, incheniero y arqueologo |
Roque Joaquín de Alcubierre, naixito de Zaragoza (comarca de Zaragoza) o 16 d'agosto de 1702 y muerto en Nápols (reino de Nápols, hue Italia) o 14 de marzo de 1780, estió un militar, incheniero y arqueologo aragonés.
En a suya faceta d'incheniero militar, destacó por a suya construcción de fortificacions en cuantos puestos d'a peninsula iberica, ta marchar a o reino de Nápols, vinclato con o reino d'Espanya en estar rechito por a mesma branca familiar d'os Borbons.
Estió en iste zaguer puesto a on encomenzó a suya atra actividat, por a cual ye actualment conoixito, l'arqueolochía. Asinas, mientres treballaba en os alacez d'una villa campestre ta o rei Carlos VII de Nápols (qui dimpués se convertiría en rei d'Espanya como Carlos III), trobó o que dimpués se veyió que yeran os repuis de l'antiga ciudat d'Ercolano, que disapareixió o 24 d'agosto de 79 por una erupción d'o volcán d'o mont Vesuvio. Dende ixe inte, convenció a o rei ta que se fesen excavacions en Ercolano, en Pompeya y en atras ciudaz y puestos d'o reino, aproveitando ta reunir una important colección d'antiguidaz. Se considera que estió uno d'os establidors d'as bases d'a moderna Arqueolochía, en cambear os metodos de treballo que dica ixas envueltas consistiban nomás que en acumular restos d'importancia (como estatuas) ublidando cualsiquier atro elemento.
Sindembargo, dende meyatos d'os anyos 1750 prencipioron os suyos desencuentros con atros colaboradors, enfrentando-se tamién con personalidaz conoixitas en l'ambito de l'Arqueolochía como l'alemán Johann Joachim Winckelmann, fendo asinas que o suyo nombre quedase cuasi ublidato.
