Agaricus abruptibulbus

Agaricus abruptibulbus
Clasificación científica
Reinu: Fungi
División: Basidiomycota
Clas: Agaricomycetes
Orde: Agaricales
Familia: Agaricaceae
Xéneru: Agaricus
Especie: A. abruptibulbus
(Peck) Kauffmann (1905)
Sinonimia
Agaricus abruptus Peck (1900)[1]
Consultes
[editar datos en Wikidata]
Agaricus abruptibulbus
Carauterístiques micolóxiques
 
Himeniu con llámines
 
El sombreru ye convexu
 
Les llámines son llibres
 
El pie tien aniellu
 
Espores de color marrón
 
La ecoloxía ye saprófita
 
Comestibilidá: comestible
[editar datos en Wikidata]

Abruptibulbus Agaricus ye una especie de fungu del xéneru Agaricus. Ye comúnmente conocíu como'l Agaricus bulbu abruto[2] o la cogorda bombilla plana.[3] Descrita per primer vegada pol micólogu Charles Horton Peck,[4] esta especie de bulbosa de tarmu comestible güel un pocu a anís , y vuélvese mariellu cuando ye cutíu o cortáu. El fungu ye de tamañu mediu, con una tapa de tinte blancu-amarillenton sobre un delgáu estipe que tien un bulbu anchu y planu na base.


Taxonomía y clasificación

[editar | editar la fonte]

La especie foi nomada orixinalmente como abruptus Agaricus pol micólogu Charles Horton Peck en 1900.[5] Nel so Informe de 1904 de la publicación Yhe State Botanist, camudó'l nome pol de Agaricus abruptibulbus. Esplicó que Elias Magnus Fries nomara a principios del sieglu XX una especie nel subxéneru flammula, qu'él llamó Agaricus abruptus, el subxéneru alzóse más tarde a la categoría de xéneru, y a la especie dióse-y el nome flammula abruptus. En virtú de les transición de nomenclatura de la dómina, nun taba claru si Agaricus abruptus va siguir tando disponibles pal so usu, polo que camudó'l nome.[4]

Abruptibulbus Agaricus pertenez al clado de les arvenses del xéneru Agaricus (xunto coles especies A. silvicola, A. arvensis y semotus A. ).[6]

Dellos autores americanos consideren qu'esta especie ye un sinónimu de l'A. silvicola,[7][8] ente que dalgunos n'Europa dixeron ye sinonimia cola especie similar A. essettei. Los micólogos Steve Trudell y Ammirati Joseph señalaron nuna guía de campu de 2009: "El nome d'A. abruptibulbus aplicóse a los formularios con bases d'estípite bulboses, pero la variación en forma d'estípite ye tan grande, que l'usu d'esti nome abandonóse en gran midida".[9]

Descripción

[editar | editar la fonte]

La tapa ye d'hasta 8 cm (3,1 in) de diámetru, de forma convexa, dacuando con un umbo , y de color ablancazáu. Dempués de ser rayáu o cutíu, la tapa vuélvese mariellu. El estípite ye de 8-12 cm (3.1 a 4.7 pulgaes) de llongura por 1-3 cm (0,39 a 1,2 pulgaes) d'espesura y bulbosa. Un grande, anular blancu aniellu ta presente nel estípite. La papada apego ye gratis, y el color ye abuxáu de primeres, pero vuélvese marrón dempués de que les espores desenvuélvense. Les muestres goler un pocu d'anís . La impresión d'espores ye de color marrón a púrpura marrón. Les espores son de forma elíptica, y son por 6-8 4-5 micres . La superficie de la tapa enllórdiase mariella si una gota d'esleida d'hidróxidu de potasiu aplícase.[10]

Especies similares

Agaricus silvicola ye bien similar n'apariencia y tamién crez nos montes, pero pueden estremase pola falta d'una base bulbosa abruptamente.[10] Agaricus arvensis tien una estatura más robezu, escarez de la base bulbosa, y crez en zones abiertes como cubiertes d'hierba prado y campos. Tien más grandes que les espores d'A. abruptibulbus, típicamente 7.0-9.2 4.4-5.5 por m.[11]

Bioacumulación de cadmiu

[editar | editar la fonte]

Abruptibulbus Agaricus conocer a bioacumularse l'elementu tóxicu cadmiu -n'otres pallabres, qu'absuerbe cadmiu más rápidu que lo pierde ye-tan especímenes recoyíos na naturaleza de cutiu tienen mayores concentraciones d'esti elementu que'l suelu nel que s'atopen.[12][13] Amás, cuando se cultiven nel llaboratoriu, la presencia de cadmiu nel mediu de cultivu aguiya la crecedera d'hasta 100% na presencia de cadmiu 0,5 mg por llitru de mediu nutriente.[14] Créese que la capacidá d'unión a cadmiu vien partir d'un baxu pesu molecular d'unión a metal de proteínes llamáu cadmiu-mycophosphatin.[15][16]

Distribución

[editar | editar la fonte]

El fungu foi reportáu en Nueva York,[17] Mississippi,[18] Quebec , Canadá,[19] y Alemaña.[20]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes urlMycoBank: Agaricus abruptibulbus
  2. ↑ Roody WC. (2003). Mushrooms of West Virginia and the Central Appalachians. Lexington, Kentucky: University Press of Kentucky, páx. 46. ISBN 0-8131-9039-8.
  3. ↑ McKnight VB, McKnight KH. (1987). A Field Guide to Mushrooms: North America. Boston, Massachusetts: Houghton Mifflin, páx. 254. ISBN 0-395-91090-0.
  4. ↑ 4,0 4,1 Peck CH. (1905). «Report of the State Botanist 1904. Agaricus abruptibulbus Peck.». Report of the New York State Museum 94:  p. 36. http://nysl.nysed.gov/uhtbin/cgisirsi/?ps=O0reh1vG7d/NYSL/86600113/523/83580. 
  5. ↑ «Agaricus abruptus Peck 1900». MycoBank. International Mycological Association. Consultáu'l 22 de setiembre de 2011.
  6. ↑ Mitchell DA, Bresinsky A. (1999). «Phylogenetic relationships of Agaricus species based on ITS-2 and 28S ribosomal DNA sequences». Mycologia 91 (5):  páxs. 811–9. http://www.cybertruffle.org.uk/cyberliber/59350/0091/005/0811.htm. 
  7. ↑ Murrill WA. (1922). «Dark-spored agarics: III. Agaricus». Mycologia 14 (4):  páxs. 200–1. http://www.cybertruffle.org.uk/cyberliber/59350/0014/004/0200.htm. 
  8. ↑ Hotson JW, Stuntz DE. (1938). «The genus Agaricus in western Washington». Mycologia 30 (2):  páxs. 204–34. http://www.cybertruffle.org.uk/cyberliber/59350/0030/002/0204.htm. 
  9. ↑ Ammirati J, Trudell S. (2009). Mushrooms of the Pacific Northwest: Timber Press Field Guide (Timber Press Field Guides). Portland, Oregon: Timber Press, páx. 191. ISBN 0-88192-935-2.
  10. ↑ 10,0 10,1 Bessette AE, Roody WC, Bessette AR. (2007). Mushrooms of the Southeastern United States. Syracuse, New York: Syracuse University Press, páx. 101. ISBN 978-0-8156-3112-5.
  11. ↑ Miller HR, Miller OK. (2006). North American Mushrooms: a Field Guide to Edible and Inedible Fungi. Guilford, Connecticut: Falcon Guide, páx. 280. ISBN 0-7627-3109-5.
  12. ↑ Meisch H-O, Scholl AR, Schmitt JA. (1981). «Cadmium as a growth factor for a mushroom Agaricus abruptibulus». Zeitschrift für Naturforschung Section C Journal of Biosciences 36 (9–10):  páxs. 765–71. 
  13. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes urlenvironment.fi—FE17/2006
  14. ↑ Meisch H-O, Schmitt JA, Scholl AR. (1979). «Growth stimulation by cadmium in the mushroom Agaricus abruptibulbus». Naturwissenschaften 66:  p. 209. 
  15. ↑ Meisch H-O, Schmitt JA. (1986). «Characterization studies on cadmium-mycophosphatin from the mushroom Agaricus macrosporus». Environmental Health Perspectives 65:  páxs. 29–32. PMID 3709455. 
  16. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Jablonski1981
  17. ↑ «Field Trip Reports». Bulletin of the Torrey Botanical Club 119 (1):  p. 101. 
  18. ↑ Overholts LO. (1938). «Notes on Fungi from the Lower Mississippi Valley». Bulletin of the Torrey Botanical Club 65 (3):  páxs. 167–80. 
  19. ↑ Pomerleau R, Cooke WB. (1964). «IX International Botanical Congress: Field Trip Non. 22: Quebec Fungi». Mycologia 56 (4):  páxs. 618–26. http://www.cybertruffle.org.uk/cyberliber/59350/0056/004/0618.htm. 
  20. ↑ Gerhardt Y. (1990). «Checkliste der Großpilze von Berlin (West) 1970–1990» (n'alemán). Englera 13:  páxs. 3–251. 

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]