Albert Bandura (4 d'avientu de 1925, Mundare – 26 de xunetu de 2021, Stanford) foi un sicólogu ucraín-canadiense d'enclín conductual-cognitiva, profesor de la Universidá Stanford,[15] reconocíu pol so trabayu sobre la teoría del aprendizaxe social y la so evolución al Sociocognitivismo, según por postular la categoría d'autoeficacia.
A lo llargo d'una carrera de cuasi seis décades, Bandura foi responsable de grandes contribuciones en campos bien distintos de la psicoloxía, incluyendo la teoría social-cognitiva, terapia y psicoloxía de la personalidá. Tamién tuvo una influyencia decisiva na transición ente'l conductismu y la psicoloxía cognitiva. Ye conocíu como'l creador de la teoría de la autoeficacia, un importante contribuyente a la teoría d'aprendizaxe social, y siendo responsable del esperimentu del moñecu Bobu sobre'l comportamientu agresivu de los neños.
Recibió'l títulu de Doctor Honoris Causa n'universidaes de distintos países poles sos contribuciones a la psicoloxía, dalgunos d'estos títulos fueron daos poles universidaes de Roma, Indiana, Leiden, Berlín y Salamanca[16] Bandura foi amás presidente de l'American Psychological Association nel añu 1974. En 1980 ye nomáu presidente de la Western Psychological Association (WPA, Asociación de Psicoloxía del Oeste) y amás nel añu 1999 recibió'l títulu de presidente honorariu de l'Asociación Psicolóxica Canadiense.[17]
Una encuesta en 2002 asitió a Bandura nel cuartu puestu de los psicólogos más citaos de tolos tiempos, dempués de B. F. Skinner, Sigmund Freud y Jean Piaget, y el más citáu vivu.[ensin referencies] Bandura ye reconocíu como'l más grande psicólogu actual y unu de los más influyentes de tolos tiempos.[ensin referencies]