Esti artículu o seición necesita un ameyoramientu no que cinca a la redaición, la gramática o la ortografía. |
Alnus glutinosa umeru | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1] | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Orde: | Fagales | |
Familia: | Betulaceae | |
Xéneru: | Alnus | |
Subxéneru: | Alnus | |
Especie: |
Alnus glutinosa (L.) Gaertn. | |
Distribución | ||
Distribución d'Alnus glutinosa. | ||
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
L'umeru[2] (Alnus glutinosa) ye un árbol de la familia de les betulacees estendíu per Europa y el suroeste d'Asia. El so hábitat natural son los llugares húmedos y montes riberanos.
Árbol de mediu altor (20-30 m), caducifoliu. Carauterizáu poles sos fueyes de 6 a 12 cm de llargor con peciolos curtios (5-10 cm), de color verde escuru, o fuerte pol fai y daqué más claro pol viesu, llimbu arrondáu y con estremidá truncada. Una orixinalidá ye que permanecen verdes hasta la so cayida. Con 5 a 8 pares de nervios paralelos. Fexes de pelos ablancazaos o acolorataos nes axiles nel viesu. Cuando broten en primavera, resulten daqué peloses y bien llueu lampiñas.
Les fueyes nueves y los biltos son bien pegañosos nel estáu xuvenil, con carauterístiques glándules resinoses. L'árbol con frecuencia permanez verde hasta l'entamu del iviernu. Yemes estreches y ovoides, clara y gruesamente pedunculaes en forma de maza col estremu arrondáu, de color pardu acoloratáu o violáceo, con frecuencia puntiaes bien finamente de blancu por secreciones cérees, les terminales mayores que les llaterales. Insertamientu espiralada nel ramilo. Atópense cubiertes por 3 escames, de les que namái 2 son visibles.
El floriamientu produzse enantes d'apaecer les fueyes. Los amentos masculinos, de 5 a 10 cm, son delgaos, cilíndricos y pendulares, de coloración acoloratada. Los femeninos son más pequeños (2 cm) y de color marrón escuru a negru, duros y daqué maderizos, guardando cierta semeyanza colos conos de les coníferes. Cuando les pequeñes granes alaes son lliberaes, los conos permanecen nel árbol de cutiu mientres tol iviernu.
L'umeru arrobínase fácilmente por granes, anque emite abondosos chupones del raigañu. Raigaños bien estendíos en superficie. Llueu pierde'l raigañu principal y desenvuelve numberosos raigaños secundarios oblicuos y otros terciarios verticales d'anclaxe fuerte, más fondes, lo que lu dexa aguantar aveníes y riaes. En condiciones d'hinchente siguíu produz raigaños adventicias tienres y ramificaes nel tueru. Nos raigaños someros tien nódulos (de 2 a 12 cm de diámetru) fixadores de nitróxenu atmosféricu, acomuñáu a la bacteria Actinomyces alni. L'umeru precisa tener los sos raigaños permanentemente enfiñíes n'agua. Tolera encharcamiento periódicu siempres qu'haya renovación d'agua corriente. Ye por esta razón que los montes d'umeros, les alisedes, sían la comunidá vexetal potencial de les riberes de los ríos hasta una altitú d'unos 500 o 600 m.
La madera del umeru ye bastante clara, pero al cortala tórnase color coloráu-anaranxáu y, poro, en munchos países d'Europa creíen qu'esti árbol taba embruxáu. La madera ye bien resistente na agua, motivu pol que los nuesos antepasaos lu usaron pa realizar palafitos. Los cimientos de los edificios de Venecia tán fechos en madera d'umeru común.
Na mitoloxía nórdica, l'umeru ye un símbolu de la resurreición, probablemente porque la madera pasa del blancu en candia cuando ye cortada, recordando a los sangre humano. Los primeros humanos de la mitoloxía nórdica fueron creaos a partir de fresnos y umeros. N'Irlanda, la reverencia que se sentía respectu al umeru yera tan fonda que cortar unu yera una ofiensa criminal. N'otros llugares, como Terranova, atribuyíense-y aplicaciones melecinales pal tratamientu de les quemadures , el reumatismu y el dolor. En Finlandia utilicen pequeñes estielles de la so madera p'afumar el pexe.[3]
Alnus glutinosa describióse por (L.) Gaertn. y espublizóse en De Fructibus et Seminibus Plantarum. . . . 2: 54. 1790.[4]
Alnus: nome xenéricu del llatín clásicu pa esti xéneru.[5]
glutinosa: epítetu llatín que significa "bien pegañosa"[6]
Wikispecies tien un artículu sobre Alnus glutinosa. |