Amanita echinocephala

Amanita echinocephala
Clasificación científica
Reinu: Fungi
División: Basidiomycota
Clas: Agaricomycetes
Orde: Agaricales
Familia: Amanitaceae
Xéneru: Amanita
Especie: A. echinocephala
(Vittad.) Quél.
Sinonimia
Amanita solitaria (Bull.:Fr.) Fr.
Consultes
[editar datos en Wikidata]
Amanita echinocephala
Carauterístiques micolóxiques
 
Himeniu con llámines
 
El sombreru ye convexu
 
Les llámines son llibres
 
El pie tien aniellu
 
Espores de color blancu
 
La ecoloxía ye micorriza
 
Comestibilidá: desconocida
[editar datos en Wikidata]

.


Amanita echinocephala, o amanita de sombreru arizáu,[1] ye un fungu basidiomicetu de la familia Amanitaceae, qu'habita en rexones templaes y templaes. Ye una especie bien pocu frecuente qu'amuesa preferencia polos montes de fayes y suelos caliares. El so comestibilidad ye desconocida, pero, dada la so rareza, les guíes especializaes nun encamienten la so recolección. L'epítetu específicu "echinocephala" significa "cabeza arizada".[1]

Morfoloxía

[editar | editar la fonte]

Se cuerpu granible tien un sombreru d'ente 7 y 20 centímetros de diámetru, globulosu en fases tempranes y finalmente hemisféricu, y ta cubiertu d'escrecencies bien carauterístiques, más concentraes cuanto más cerca del centru. Nos exemplares nuevos pueden atopase restos del velo nos márxenes del sombrerucu. Conforme avieya, la cogorda toma un color más abuxáu o amarellentáu con rellumu verdosu. Los sos llámines son llibres, apertaes y fines, de color variable ente la turquesa pálidu o verde azuláu hasta'l gris o verde amarellentáu. Tien aniellu colgante, blancu, lobuláu, estriáu y membranosu. El pie ye cilíndricu y mide ente 16 y 20 centímetros de llargu, con volva cónica, gruesa y cubierta d'escrecencies de superficie ablancazada. La carne ye de color claru, con tonalidaes asemeyaes a les de les láminillas.[1]

Posibilidaes de tracamundiu

[editar | editar la fonte]

Ye bien difícil confundila con otres especies. Les cogordes más asemeyaes, como son les de los fungos Amanita codinae y Anamita vitadini, dos especies que tampoco son comestibles, son tamién bien pocu frecuentes.[1]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Grünert, H.; Grünert, R.; VV.AA. (1984). Guíes de Naturaleza Blume: Cogordes (t. orixinal:"Pilze"). Barcelona: Blume, páx. 18. ISBN 84-87535-11-9.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]