Anamirta cocculus | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Orde: | Ranunculales | |
Familia: | Menispermaceae | |
Xéneru: | Anamirta | |
Especie: |
Anamirta cocculus (L.) Wight & Arn., 1834 | |
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Anamirta cocculus ye una planta de la familia Menispermaceae y la única especie del xéneru Anamirta. Ye una planta trepadora del Sureste Asiáticu y la India.[1] El so frutu, ye la fonte de la picrotoxina, un alcaloide venenosu con propiedaes estimulantes.[2]
La planta ye de gran tamañu, col tarmu (d'hasta 10 cm de diámetru), la corteza ye gris, cola madera blanco. Les flores, de color blancu amarellentáu, tienen un duce arume y varien de tamañu, con ente 6 a 10 centímetros de diámetru, la fruta producida ye una drupa ye d'alredor de 1 cm de diámetru cuando ta seca. [3]
El tarmu y los raigaños contienen alcaloides, como berberina, palmatina, magnoflorina y colunibamina.[4] Les granes contienen picrotoxina (C15H16O6), un sesquiterpeno, ente que los pulgos de les granes contienen los alcaloides menispermina y paramenispermina.[4][5]
Los esperimentos basaos nes práutiques d'etnobotánica demostraron que la planta puede ser eficaz nel tratamientu de la tiña. Les sos granes esmagayaes son un pediculicida eficaz (anti-pioyos) y tamién s'utiliza tradicionalmente p'amoriar o matar a los pexes o como plaguicida.[3][6] En farmacoloxía, ye conocíu como Cocculus Indicus.
Anque toxico, multum duru yera un preparáu de Cocculus Indicus, etc., una vegada utilizáu (polos fabricantes de cerveza del sieglu XIX)[7] pa dar una calidá más embriagante a la cerveza que'l previstu pol solu conteníu d'alcohol.[8][9] Charles Dickens referir a quien se dedicaben a estes práutiques como "fabricantes de cerveza y vendedores de cerveza de baxu grau, ... que nun entienden la política sana de la venta de bébores saludables."[10] A pesar de qu'apaez en munchos volúmenes homeopáticos y guíes de siquier dos cerveceros, l'usu de tales preparaciones foi prohibíu n'Inglaterra, mientres la metá del sieglu XIX, con multes de 500 £ en venta y 200 £ pol usu de la droga.[9]
La madera de la planta utilizar pa combustible y talla.[3]
Anamirta cocculus describióse por (L.) Wight & Arn. y espublizóse en Prodr. Fl. Ind. Orient. 1: 446 1834.[11]
Wikispecies tien un artículu sobre Anamirta cocculus. |