Aspalathus linearis | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Subclas: | Rosidae | |
Orde: | Fabales | |
Familia: | Fabaceae | |
Subfamilia: | Faboideae | |
Tribu: | Crotalarieae | |
Xéneru: | Aspalathus | |
Especie: |
A. linearis (N.L.Burm.)R.Dahlgren | |
Subespecies | ||
| ||
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
El rooibos (nome científicu Aspalathus linearis) ye una planta d'orixe sudafricano que'l so nome en idioma afrikaans significa arbustu coloráu y pronúnciase «roibos» (/ˈrɔɪbɒs/). Ye bien popular debíu al usu que se fai de les sos fueyes en preparaciones como infusión, al que tamién se-y conoz como té rooibos (té colorao sudafricano) pero que nun tien de confundir se col té colorao pu-erh, yá que realmente nun provién de la planta del té.
A. linearis ye una especie polimórfica que cuando crez de forma selvaxe puede tener distintes carauterístiques dependiendo de la rexón onde se reproduza. Delles variedaes pueden llegar a midir 30 cm d'altor, ente qu'otres algamen los 2 metros. Les variedaes dedicaes al cultivu del "té colorao" suelen ser de tamañu mediu de 1,5 metros d'altor. La planta tien unes flores marielles de pequeñu tamañu que florien a finales de la primavera o cercanu al empiezu del calorosu branu.[1] Cada flor produz una fruta lleguminosa. La planta del rooibos afíxose a un suelu probe en nutrientes y con unes condiciones climátiques caloroses n'estremu. La planta cultivar nel branu, que na llatitú de Sudáfrica producir por xineru. Escarez de cafeina.
La planta del rooibos (familia de les llegumes) cultívase solamente na rexón de Cederberg incluyida na provincia Occidental del Cabu.[2][3] Inclúi a una gran famila qu'algama a más de 200 variedaes.[4] Les fueyes del árbol déxense aferruñar al sol y refierse popularmente a esti procesu como una fermentadura (nun se trata téunicamente d'una fermentadura, denominar asina pa faer una equivalencia cola producción del té). Esti procesu oxidativo ye'l que-y apurre a la planta'l sabor y el color 'colloráu' carauterísticu. Esiste igualmente una producción "non lleldada" (ye dicir non ferruñosa) que se denomina rooibos verde (pretendiendo faer una denominación similar col té verde). Esta variedá comercializar a un preciu mayor que la variedá "lleldada" y tien un color amarellentáu carauterísticu; tien una gran cantidá de polifenoles antioxidantes.
L'empiezu del consumu de rooibos remontar al sieglu XVII.[5]
La popularización d'esta planta ye abondo recién. Foi clasificada científicamente en 1772 pol botánicu Carl Thunberg; pero'l Dr. Nortier, médicu y botánicu, foi la primer persona que se dedicó al so estudiu en fondura. Amás d'oldear les sos propiedaes melecinales tamién esperimentó'l so cultivu, yá que yera una planta montesa que crecía principalmente nos montes Cederberg. Anguaño yá podemos alcuéntrase en más de 140 países del mundu.[2] En Sudáfrica suelse tomar entemecíu con lleche y azucre.
La preparación d'esti "té colorao sudafricano" puede llevar más de cinco minutos de preparación del fervinchu, lo que dexa una bébora de color coloráu (n'ocasiones parduzu). En delles tiendes de Sudáfrica comercialízase una variedá denomada rooibos espresso que s'ellabora de forma similar al café espreso.
Col rooibos puede ellaborase un fervinchu acoloratáu de sabor bien prestoso que recuerda daqué al gustu de les nueces. Ye llixeramente dulzuxu (nun contién azucre, pero'l so sabor paez recordalo).
Nun tener cafeína, teofilina nin alcaloides asemeyaos. Asina pos pueden tomala tanto neños como xente nervioso o con hipertensión.[6] En dellos casos realizáronse investigaciones alrodiu de inhibición de tumores en llaboratoriu[7] según efeutos antimutagénicos.[8]
Dalgunes de les propiedaes populares del fervinchu del rooibos son:
Wikispecies tien un artículu sobre Aspalathus linearis. |