Barómetru | |
---|---|
Un barómetru ye un preséu que mide la presión atmosférica. La presión atmosférica ye'l pesu por unidá de superficie exercida pola atmósfera. Unu de los barómetros más conocíos ye'l de mercuriu.
Los primeros barómetros taben formaos por una columna de líquidu zarrada nun tubu que la so parte cimera ta cerrada. El pesu de la columna de líquidu compensa exactamente'l pesu de l'atmósfera.
Los primeros barómetros fueron construyíos pol físicu y matemáticu italianu Evanxelista Torricelli nel sieglu XVII. La presión atmosférica equival al altor d'una columna d'agua d'unos 10.3 m d'altor. Nos barómetros de mercuriu, que la so densidá ye unes 14 vegaes mayor que la de l'agua, la columna de mercuriu sostenida pola presión atmosférica al nivel del mar ye d'unos 76 cm.[1]
Depués del descubrimientu del barómetru, Torricelli dixo:[1]
Vivimos no fondero d'un océanu del elementu aire, que, por aciu una esperiencia incuestionable, demuéstrase que tien pesu.Torricelli
Los barómetros son preseos fundamentales pa saber l'estáu de l'atmósfera y realizar predicciones meteorolóxiques. Les altes presiones corresponder con rexones ensin precipitaciones, ente que les baxes presiones son indicadores de rexones de nubes y umbaes.
La unidá de midida de la presión atmosférica que suelen marcar los barómetros llámase hectopascal, de abreviación hPa. Esta unidá significa: hecto: cien; pascales:unidá de midida de presión.
El barómetru de mercuriu, determina en munches ocasiones la unidá de midida, que ye denomada como "pulgaes de mercuriu" o "milímetros de mercuriu" (métodu embrivíu mmHg). Una presión de 1 mmHg ye 1 torr (por Torricelli).
=== Barómetru de mercuriu Inventáu por Torricelli en 1643, ta formáu por un tubu de vidriu d'unos 850 mm d'altor, cerráu pel estremu cimeru y abiertu pol inferior. El tubu enllenar de mercuriu, inviértese y asítiase l'estremu abiertu nun recipiente llenu del mesmu líquidu.[2] Si desatápase, va vese que'l mercuriu del tubu baxa unos centímetros, dexando na parte cimera un espaciu vacíu (cámara barométrica o vacíu de Torricelli).
Definíu esti fenómenu na ecuación:
Asina, el barómetru de mercuriu indica la presión atmosférica direutamente pol altor de la columna de mercuriu.[3] L'usu d'esti barómetru ta desaconseyáu pola mor del envelenamientu per mercuriu.
Ye un barómetru que nun utiliza mercuriu. Indica les variaciones de presión atmosférica poles deformaciones más o menos grandes qu'aquella fai esperimentar a una caxa metálica de parés bien elástiques en que'l so interior fíxose'l vacíu más absolutu. Se gradúa por comparanza con un barómetru de mercuriu pero les sos indicaciones son cada vez más inexactes por causa de la variación de la elasticidá del resorte plásticu. Foi inventáu por Lucien Vidie en 1843.[4] y ye más grande que'l barómetru de mercuriu.
Utilizaos en aviación son esencialmente barómetros cola escala convertida a metros o pies d'altitú.
El barómetru de Fortin componer d'un tubu Torricelliano que s'introduz nel mercuriu conteníu nuna cubeta de vidriu en forma tubular, provista d'una base de piel de gamo que la so forma pue ser modificada per mediu d'un torniellu que se sofita de la punta d'un pequeñu conu de marfil. Asina se caltién un nivel fixu. El barómetru ta totalmente recubiertu de latón, salvu dos ranuras verticales xunto al tubu que dexen ver el nivel de mercuriu. Na ranura frontera hai una graduación en milímetros y un nonio pa la llectura de décimes de milímetros. Na posterior hai un pequeñu espeyu pa facilitar la visibilidá del nivel. Al barómetru va xuníu un termómetru.
Los barómetros Fortin usar en llaboratorios científicos pa les midíes d'alta precisión, y les llectures tienen de ser correxíes teniendo en cuenta toes los factores que puedan influyir sobre les mesmes, tales como la temperatura del ambiente, l'aceleración de gravedá de llugar, la tensión de vapor del mercuriu, etc.
Del barómetru derívense los siguientes preseos: