Beatriz de Castiella | |||
---|---|---|---|
1253 - 1279 ← Matilde de Dammartín - Sabela de Portugal → | |||
Vida | |||
Nacimientu | Zaragoza, 1242 (greg.)[1] | ||
Nacionalidá | Reinu de Portugal | ||
Muerte | 27 d'ochobre de 1303 (greg.)[2] (60/61 años) | ||
Sepultura | Monasterio de Alcobaça (es) | ||
Familia | |||
Padre | Alfonsu X de Castiella | ||
Madre | Mayor Guillén de Guzmán | ||
Casada con | Alfonso III de Portugal (es) (1254 (Gregorianu) – )[3] | ||
Fíos/es |
Blanca de Portugal (es) Dionisio I de Portugal (es) Alfonso de Portugal (es) Sancha de Portugal (es) María de Portugal (es) Constanza de Portugal (es) [4] Fernando de Portugal (en) [4] Vicente de Portugal (en) [4] | ||
Hermanos/es |
Violante de Castilla (es) Beatriz de Castilla (es) Berenguela de Castilla (es) Sancho IV de Castilla (es) Pedro de Castilla (es) Fernando de la Cerda (es) Juan de Castilla el de Tarifa (es) Jaime de Castilla (es) Leonor de Castilla (es) Constanza de Castilla (es) | ||
Pueblu | Casa de Borgoña (es) | ||
Beatriz de Castiella (1242 (greg.), Zaragoza – 27 d'ochobre de 1303 (greg.)) foi una dama castellana y reina consorte de Portugal, fía natural d'Alfonsu X el Sabiu y de #Mayor Guillén de Guzmán.[1][2] Heredó de la so madre los señoríos d'Alcocer, Salmerón, Viana de Mondéjar, Palazuelos, y Valdeolivas.[nota 1]
Debió de nacer poco antes del 31 d'avientu de 1244 cuando'l rei Alfonsu X, «col beneplácito del so padre», donó la villa d'Elx a la so fía Beatriz y a tolos fíos que tuviera con #Mayor Guillén de Guzmán.[2][3]
Como parte de la so estratexa pa llegar a un alcuerdu col reinu de Portugal sobre la soberanía del Algarve, el rei Alfonsu X ufiertó en matrimoniu a la so fía Beatriz a Alfonso III, enllaz que se celebró en 1253.[4] Nel alcuerdu, el rei de Castiella prometía que devolvería tolos sos derechos sobre'l Algarve al primer fíu home que tuvieren Alfonso III y Beatriz cuando algamara la edá de siete años.[4] La nobleza portuguesa consideró qu'esta boda yera humillante pal rei de Portugal»,[5] y peor entá, celebrárase tando Alfonso III entá casáu con Matilde de Bolonia quien en 1255 acusó al so home de bigamia ante'l papa Alejandro IV.[5] En 1258, el pontífiz condergó-y por adulteriu y esixó que-y devolviera la dote a la condesa Matilde, pero al finar la esposa refugada nesi mesmu añu, les amenaces del papa quedaron en suspensu.[5]
Hasta la muerte del so maríu'l rei Alfonso III en 1279, Beatriz exerció una gran influyencia na corte y sofitó l'acercamientu de los reinos de Portugal y Castiella.
En 1282, Beatriz tornó a Sevilla por cuenta de les sos discrepancies col so fíu, el rei Dionisio. Antes de payares de 1282, Beatriz, yá viuda, socorrió al so padre contra'l so mediohermanu, l'infante Sancho, cola so persona y dineru. El 4 de marzu de 1283, figura nel Archivu Real, güei Archivu Nacional de la Torre do Tombo una donación del rei Alfonsu X a la so fía Beatriz de les villes de Mourão, Serpa, Moura colos sos castiellos y, nel mesmu día, donó-y el reinu de Borrina y les rentes reales de la ciudá de Badayoz.[3] A la muerte de la so madre, non más tarde de 1267, heredó un señoríu en tierres alcarreñes qu'incluyía Cifuentes, Viana de Mondéjar, Palazuelos, Salmerón y Alcocer. Nesta última ciudá, tomó so la so custodia'l monesteriu de Santa Clara que fundara la so madre.[6] #Caltener al pie del so padre'l rei Alfonsu X y tuvo con él cuando'l monarca morrió en 1284.[3]
Beatriz finó'l 27 d'ochobre de 1303 y recibió sepultura nel Monesteriu de Alcobaça.
Frutu del so matrimoniu con Alfonso III de Portugal nacieron los siguientes fíos:
Beatriz de Castiella finó'l 27 d'ochobre de 1303 y recibió sepultura nel monesteriu de Alcobaça.
Error de cita: Esisten etiquetes <ref>
pa un grupu llamáu "nota", pero nun s'alcontró la etiqueta <references group="nota"/>
correspondiente