El términu blackface fai referencia al maquillaxe teatral emplegáu pa representar a una persona de raza negra africana. Ganó popularidá nel sieglu XIX, especialmente nos Estaos Xuníos. Les plantíos del sur del país siguíen emplegando a esclavos provenientes d'África, y el blackface trataba de despintar l'auténtica trata d'esclavos amosándolos como persones dandis y felices.
L'apaición d'ésti maquillaxe data de 1830, y tuvo vixente hasta 1960, cuando'l Movimientu polos derechos civiles n'Estaos Xuníos obligó a prohibilo, yá que yera un evidente exemplu de racismu.[1] Dellos artistes como Thomas Dartmouth Rice, Al Jolson o Bert Williams llegaron a llevar blackface.
L'orixe exactu del blackface ye inciertu. John Strausbaugh indica que'l so orixe remontar a 1441, cuando en Portugal exhibíense esclavos provenientes d'África occidental pa entretener al públicu blancu.[2] El teatru isabelín llueu empezó a representar a personaxes de negros, anque'l so papel siempres yera lleváu a cabu por persones blanques. La obra Otelo: el moru de Venecia de Shakespeare ye un claru exemplu d'ello.
Lewis Hallam foi l'encargáu de llevar la moda del blackface a los Estaos Xuníos, alredor de 1769. Munchos cómicos adoptaron el maquillaxe y convirtióse nun auténticu ésitu. Fuertemente enraigonada a la temática vodevil (la cual considérase'l so socesor), algamó'l so máximu apoxéu cuando Thomas Dartmouth compunxo'l so conocíu cantar Jump Jim Crow. Tal foi la fama del cantar, que les persones de etnía negra empezaron a ser llamaes de forma peyorativa como Jim Crow, y Dartmouth recibió'l llamátigu de "Daddy" Jim Crow. El cantar tamién dio nome a les lleis de Jim Crow, que fueron la base de la segregación racial nel sur de los Estaos Xuníos mientres la Reconstrucción.
De 1830 a 1840, el blackface representar ente dos persones, o a lo más ente trés. El primer espectáculu onde participaron más d'una persona tuvo llugar en Nueva York, lleváu a cabu polos Virginia Minstrels.[3] Como banda sonora emplegar delles pieces musicales de Stephen Foster, unu de los cantautores y compositores más conocíos de la so dómina.
Hasta finales del sieglu XIX, yera l'espectáculu más conocíu nos Estaos Xuníos, y goció d'una sólida reputación nel Reinu Xuníu y n'otres partes d'Europa.[4] El blackface tuvo bien presente nel cine y la radio a lo menos hasta la década de 1930, cuando se tresmitió la sitcom radial Amos 'n' Andy.[5]
Nos últimos años, desamarróse'l discutiniu en delles ciudaes d'España, ente elles Madrid[6] y Pamplona,[7] por siguir exhibiendo un Baltasar blancu pintáu de negru na tradicional Cabalgata de Reis Magos; de fechu en Madrid foi Alberto Ruiz Gallardón nuna ocasión quien la fixo, mientres el so mandatu como alcalde.