Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Importante: Esta páxina ye sospechosa de nun respetar la neutralidá nel puntu de vista. Esti avisu nun ha quitase hasta que s'esclarie na páxina d'alderique la supuesta falta de neutralidá. |
Carlos Roberto Reina Idiáquez | |||||
---|---|---|---|---|---|
27 xineru 1994 - 27 xineru 1998 ← Rafael Leonardo Callejas Romero - Carlos Flores Facussé →
| |||||
Vida | |||||
Nacimientu | Tegucigalpa, 13 de marzu de 1926 | ||||
Nacionalidá | Hondures | ||||
Muerte | Tegucigalpa, 19 d'agostu de 2003[1] (77 años) | ||||
Causa de la muerte | mancada por arma de fueu | ||||
Estudios | |||||
Estudios | Universidá Nacional Autónoma d'Hondures | ||||
Oficiu | diplomáticu, xuez, abogáu, políticu | ||||
Creencies | |||||
Partíu políticu | Partíu Lliberal d'Hondures | ||||
Carlos Roberto Reina Idiáquez (13 de marzu de 1926, Tegucigalpa – 19 d'agostu de 2003, Tegucigalpa) foi un xurista, diplomáticu y políticu hondureñu. Foi'l cuartu presidente constitucional de la República d'Hondures ente los años 1994 y 1998.
Carlos Roberto Reina nació na ciudá de Comayagüela,D.C. república d'Hondures, el 13 de marzu de 1926. Fíu del matrimoniu compuestu pol señor Antonio Ramón Reina Capo y Marina Idíaquez Ordóñez. La so esposa foi Bessy Watson, d'Estaos Xuníos; con quien procreó a Karla Marina, Roberto Antonio (fináu), Lolita y Florencia Reina Watson. Los sos estudios universitarios realizar na Universidá Nacional Autónoma d'Hondures onde llogró'l títulu de Llicenciáu en Ciencies Xurídiques y Sociales. Darréu Reina, sigo los sos estudios de posgráu nes ciudaes de Londres y París.
A lo llargo de la so carrera; Reina desempeñó una gran cantidá de puestos políticos gubernamentales ya internacionales, ente los que s'atopen: Xuez nel tribunal de paz de Tegucigalpa, miembru del tribunal internacional de L'Haya, Embaxador d'Hondures en Francia, trabayó col ministeriu de rellaciones esteriores, foi presidente del Conseyu Central Executivu (CCE) del Partíu Lliberal d'Hondures ente otros tantos cargos importantes.
Poles sos actividaes polítiques en contra de les dictadures militares, mientres los sos díes de mocedá, Carlos Roberto Reina foi arrestáu en delles oportunidaes. La primera en 1944, por protestar en contra de dictador Tiburcio Carías Andino. Darréu nos años 60's en dos oportunidad pol Xeneral Oswaldo López Arellano quien s'apoderó del gobiernu pola fuercia militar.
Esto llevar a ser un firme defensor de los Derechos Humanos, de tala forma qu'en 1979; foi nomáu presidente de la Corte Interamericana de los Derechos Humanos de la OEA.[2]
El doctor Carlos Roberto Reina, fundó'l so movimientu M-LÍDER dientro de les files del Partíu Lliberal d'Hondures pa les eleiciones que se llevaríen a cabu en 1985, de los cualos llogró un favorable resultáu anque'l ganador foi'l so correlixonariu l'inxenieru José Azcona del Fuexu, quien amás se proclamo presidente constitucional, cola suma de tolos votos lliberales. El doctor Reina, caltuvo la esperanza d'algamar la presidencia y llanzóse de nuevu pa los comicios de 1989, onde'l ganador foi'l candidatu del Partíu Nacional d'Hondures el llicenciáu Rafael Leonardo Callejas.
Para 1993, Reina Idíaquez declaró que parte de la so campaña foi un creitu que lu recibió de parte del empresariu José Rafael Ferrari dueñu de los medios radial y televisivu más importantes ya influyentes d'Hondures.[3]
Carlos Roberto Reina algamó la presidencia de la república d'Hondures, nos comicios del 28 de payares de 1993. Cuando ganó nes urnes al candidatu del Partíu Nacional d'Hondures: Abogáu José Oswaldo Ramos Sotu, xunto a los sos compañeros de fórmula'l Xeneral retiráu Walter López Reyes, el políticu Juan de la Cruz Avelar y la señora Guadalupe Xerezanu Mejía.
Nel so primer discursu presidencial llanzó la so revolución moral: “Enfotu la mio pallabra d'honor dixo ante Dios, ante'l pueblu y ante la hestoria, de que vamos salir alantre na empresa qu'impunximos. Vamos Ganar a la corrupción, vamos poner en vixencia'l lliberalismu social. Vamos Llevar a cabu la revolución moral" dixo. Anque nel campu de los fechos asitió les midíes de corte neolliberal realizada polos sos antecesores y predecesores hasta l'actualidá.[ensin referencies] Nel mes de setiembre de 1993, desenvolvióse un Foru Nacional qu'axuntó per primer vegada al Presidente de la República, los candidatos a la presidencia pal siguiente periodu, los Alcaldes y candidatos a les Alcaldíes municipales. Afitáronse compromisos en redol a la tema de la descentralización, ente los que se destacar:
Tocantes a la economía del país, el déficit fiscal, qu'a principios de 1994 yera del 9,9% del Productu Internu Brutu (PIB), foi amenorgáu pola alministración Reina al 3,1%, lo que dexó una reactivación del sector priváu. Producióse tamién, nel periodu, una medría de les esportaciones, que pasaron de US$ 911,5 millones de dólares en 1993, a US$ 1 418,3 millones en 1996, según cifres oficiales proporcionaes del gobiernu.[4]
Al términu del so periodu presidencial Reina apurrió'l país al so homólogu Carlos Flores Facussé. Magar que les cifres macroeconómiques' ameyoraron[ensin referencies], la probeza nel país siguió nun '80% de los hondureños. La tasa d'analfabetismu…nel 40%' y 'más d'un millón de paraos y una delincuencia desamarrada.[5][ensin referencies]
Unu de los principales oxetivos de Carlos Roberto Reina mientres el so gobiernu, fueron les reformes a les Fuercies Armaes d'Hondures, que na so mayoría; él llevó a cabu en mientres el so primer añu nel poder. La primera foi'l trespasu total de too poder en manes de los militares, al poder civil. Siguíu pola abolición del serviciu militar nel país.
Carlos Roberto Reina dexó la presidencia la nueche del 26 de xineru de 1998. Darréu, n'ochobre de 1998, Reina empezó'l so periodu como presidente del Parllamentu Centroamericanu (Parlacen), onde permaneció hasta'l 28 d'ochobre de 1999. Finalmente'l 19 d'agostu del 2003,[6] Carlos Roberto Reina suicidar d'un disparu na cabeza, a los 77 años d'edá na so casa d'habitación. Presumir que foi por cuenta de una insoportable enfermedá, de la que l'entós ex-presidente, carecía faía yá dalgún tiempu.[2]
De la so mano el ex-presidente hondureñu y xurista, escribió los siguientes obres:
Ente l'Ágora y l'Aula
Esbozu del Árbol xenealóxicu de l'ascendencia del doctor Carlos Roberto Reina Idíaquez.
4. Antonio Ramón Reina Bustillo (1851-1932) | ||||||||||||||||
2. Antonio Ramón Reina Capo (1890-1963) | ||||||||||||||||
5. Avelina Castro Vanegas (1867-1959) | ||||||||||||||||
1. Carlos Roberto Reina Idíaquez | ||||||||||||||||
3. Marina Idíaquez Ordóñez | ||||||||||||||||
ISBN: IND:30000061585539
Predecesor: Rafael Leonardo Callejas |
Presidente d'Hondures 1994 - 1998 |
Socesor: Carlos Flores Facussé |
Predecesor: Marco Antonio Solares Pérez |
Presidente del Parllamentu Centroamericanu 1998 - 1998 |
Socesor: José Ernesto Somarriba Sosa |