Cipe Lincovsky | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Buenos Aires[1], 21 de setiembre de 1929[2] |
Nacionalidá | Arxentina |
Muerte | Buenos Aires, 31 d'agostu de 2015[2] (85 años) |
Sepultura | Panteón de la Asociación Argentina de Actores (es) |
Causa de la muerte | infartu de miocardiu |
Oficiu | actriz |
IMDb | nm0511148 |
Cecilia Lincovsky, más conocida como Cipe Lincovsky (21 de setiembre de 1929, Buenos Aires – 31 d'agostu de 2015, Buenos Aires),[3] foi una primera actriz arxentina. De les más destacaes del so país, principalmente en cine y teatru, y con una importante participación nes actividaes culturales de la coleutividá xudía na Arxentina.[4]
Cecilia Cipe Lincovsky desenvolvió una importante carrera tantu nel so país como n'Europa. Moró y trabayó n'España, Venezuela, Alemaña y Francia.[5] y collaboró en diverses disciplines con figures de la talla de Jorge Donn, Lindsay Kemp, Maurice Bejart, Liv Ullmann y Vittorio Gassman.
Dende'l so debú en teatru en 1953 protagonizó pieces teatrales y unipersonales nel ámbitu d'El Gallu Coxu, pioneru del café-concert porteño na década de 1970, onde llogró recordáu ésitu col show "Yo quiero dicir daqué".
Recordar por Madre Coraje y los sos fíos (de Bertolt Brecht) ―en dos causes, en 1953 y en 1989―, ¿Quién-y tarrez a Virginia Woolf?, Anna Karenina, Filomena Marturano y otros clásicos del teatru como La lloca de Chaillot, La novia de los foresteros, etc. En 1957 llegó a Berlín y en 1959 actuaba nel míticu Berliner Ensemble.[6]
Foi exiliada n'España ente 1975 y 1980, partió dempués de recibir amenaces per parte de la Triple A (Alianza Anticomunista Arxentina).
En 1991 realizó una xira per Europa y Xapón cola obra Nijinsky, payasu de Dios. En 1992 actuó na obra Siempres vuelvo nel Festival Internacional de Caracas, ganando'l Premiu Juana Sujo y actuó xunto a Vittorio Gassman en Moby Dick. Tamién en 1992 presentó'l so espectáculu Lo meyor de Cipe nel Festival Internacional d'Unipersonales d'Israel ganando'l primer premiu. En 1993 llogró'l Premiu ACE pola mesma obra.
En 1994 llogró los premios María Guerrero y Florencio Sánchez como Meyor Actriz por cuenta de la so actuación en El patiu de tras. En 1998 presentó Cipe diz Brecht, recibiendo n'Israel el Premiu Habima al Meyor Unipersonal. En 1999-2000 realizó una xira internacional actuando en Che, Quixote bandoneón (de Maurice Béjart).
Recibió'l Premiu Konex ―Diploma al Méritu― nes disciplines Unipersonal (2001) y Actriz Dramática de Cine y Teatru (1991), dau pola Fundación Konex d'Arxentina. En Venezuela recibió'l Premiu Andrés Bello pol apurra a la cultura llatinoamericana. Realizó xires con recitales per Moscú, Berlín, Varsovia, etc.
En 2007 foi nomada Ciudadana pernomáu de la Ciudá de Buenos Aires.
L'actor Memé Vigo ―colega de la so primer dómina nel Teatru IFT― foi'l padre de la so única fía, Palombu Vigo.[7]
Finó'l 31 d'agostu de 2015 de resultes d'un paru cardiaco. Los sos restos fuelguen nel panteón de l'Asociación Arxentina d'Actores nel Campusantu de la Chacarita.[8]