La corbata[1] ye una tira, fecha polo xeneral de seda o d'otru material que s'ata alrodiu'l cuellu, dexando cayer dambos estremos con fines estéticos.
El so nome vien del italianu, corvatta o crovatta, deriváu de "croata". L'orixe data del añu 1660, cuando los xinetes del exércitu croata usaben pañuelos de colores ataos al pescuezu.
Hai a lo menos dos clases de corbates, la llarga que ye'l tipu que más s'emplega anguaño, y la corta o "de moñu". Anguaño ye un complementu de la camisa y el traxe, y símbolu d'elegancia y formalidá nel vistir masculín nos países occidentales.
L'atar la corbata pue da-y un aspeutu estremáu al portador por mor de les estremaes clases de nudos. Los más conocíos son el nudu inglés y el francés, que s'estremen ente ellos namái que pal francés hai que-y dar una vuelta más a la tela, xenerándose un nudu más voluminosu y consideráu (polo xeneral) más elegante.
L'emplegu correutu de la corbata, requier que nunca nun pase de l'altor del cintu, que'l nudu quede bien axustáu y pegáu al cuellu de la camisa y que la parte más delgada quede tres de la parte ancha, ensin sobrepasar el so llargor.
Hai delles maneres d'atala:
La corbata, el pañuelu(ascot) y la paxarina son les prendes decoratives del vestuariu masculín de les sociedaes occidentales, y valen pa da-y un toque personal al vestuariu.
Hailes d'estremaes clases, variando'l diseñu, color, material, anchor, llargor, tipos de nudu a usar y el preciu. En diseñu destaquen les corbates a rayes, llunares o llises.