Cordal del Karakórum | |
---|---|
cordal | |
Situación | |
Montes | Cinturón alpino (es) |
Coordenaes | 35°52′59″N 76°30′32″E / 35.8831°N 76.5089°E |
Datos | |
Altitú | 8611 m |
Llargor | 500,000 m. |
El cordal del Karakórum (del turcu: "pedregal negru") ye, col Himalaya, una de los grandes cordales d'Asia, asitiada na frontera ente Paquistán (Gilgit-Baltistán), la India (Ladakh, nel estáu Jammu y Caxmir) y China (rexón autónoma uigur de Sinkiang). Tien un llargor d'unos 500 km y ye la rexón del mundu con más glaciares fora de les rexones polares.
Dada la so altitú y durez, el Karakórum ta muncho menos habitáu que'l cordal del Himalaya. Los esploradores europeos llegaron per primer vegada a principios del sieglu XIX y fueron siguíos polos topógrafos británicos en 1856.
El Pasu Muztagh foi cruciáu en 1887 por un espedición encabezada pol coronel Francis Younghusband, y los valles asitiaos sobre'l ríu Hunza fueron esploraos en 1892, pol Xeneral Sir George K. Cockerill. Les esploraciones que se realizaron nes décades de 1910 y 1920 sirvieron pa conocer gran parte de la xeografía de la rexón.
El Karakórum y los Himalaya son importantes pa les investigaciones sobre la Tierra por diverses razones. Son unes de les zones del mundu de mayor actividá xeolóxica, yá que tán asitiaes na zona na que topeten dos continentes, Asia y el subcontinente indiu. Amás, son importantes pal estudiu de les plaques tectóniques. Los glaciares de los montes sirven como indicadores del cambéu climáticu.