Custodio García Rovira | |||
---|---|---|---|
12 avientu 1814 - 28 marzu 1815 ← José Fernández Madrid - José Miguel Pey → | |||
Vida | |||
Nacimientu | Bucaramanga, 2 de marzu de 1780[1] | ||
Nacionalidá | Colombia | ||
Muerte | Bogotá, 8 d'agostu de 1816[1] (36 años) | ||
Causa de la muerte | mancada por arma de fueu | ||
Estudios | |||
Estudios |
Universidad Santo Tomás (es) Colegio Mayor de San Bartolomé (es) | ||
Llingües falaes | castellanu | ||
Oficiu | pintor, abogáu | ||
Graduación | xeneral | ||
José Custodio Cayetano García Rovira (2 de marzu de 1780, Bucaramanga – 8 d'agostu de 1816, Bogotá) foi un militar y patriota colombianu. Nació en Bucaramanga, Santander, fíu de Juan de Dios García Navas y Rosa Rovira de García. Estudió Teoloxía, Lleis, Artes y Filosofía. Foi profesor de Matemátiques, Filosofía, Metafísica y Moral. En 1812 foi escoyíu gobernador pol pueblu del Socorru.
García Rovira realizó los sos primeros estudios en Bucaramanga, na escuela de Felipe Munar, onde cursó los graos de básica primaria. En concluyendo dicha etapa, viaxó a Santa Fe de Bogotá pa realizar ellí los sos estudios secundarios y universitarios. Ingresó al Colexu Mayor de San Bartolomé, llogrando ellí dellos títulos: en 1799 recibió'l grau de bachiller en Filosofía; en 1804, el de bachiller en Derechu Civil y, poteriormente, el títulu de doctor en Teoloxía. Más palantre ingresó al Colexu de Santu Tomás a cursar estudios de música y pintura, recibiendo'l grau de bachiller n'Artes. El 29 d'abril de 1809 recibió'l títulu de doctor en Derechu, y la Real Audiencia de Santa Fe de Bogotá recibir como abogáu. Foi profesor nel Colexu Mayor de San Bartolomé nes árees de matemátiques, filosofía, metafísica y moral, onde sería maestru de los darréu militares Francisco de Paula Santander, Liborio Mejía, Antonio Ricaurte y José Ignacio de Márquez, y compañeru docente de José Félix de Restrepo.
En 1816 foi releváu nel so cargu pol xeneral Antonio Villavicencio y pasó a reemplazar al xeneral Rafael Urdaneta nel comandu del exércitu patriota depués de la derrota en Chitagá. Atopó al exércitu bien debilitáu, pero colos recursos qu'atopó empobinar y condució a los sos cuatrocientos homes a Cachirí, onde sufrió una desastrosa gana frente a los realistes del brigadier Sebastian de la Calzada el 28 de febreru. Fízose célebre pol so berru en plena batalla inspirando valor a los sos homes a la voz de "¡Firmes, coyona!". García Rovira tornó col restu del so exércitu a Bucaramanga, onde esperaba refuerzos pa recomponer la so columna. El 5 de marzu estableció'l so cuartel xeneral en San Gil y entamó divisiones en Pinchote y Socorru, que fueron ablayaes por completu, teniendo'l xeneral qu'entamar la fuga escontra Santafé.
Acusáu de traición, García Rovira foi condergáu a muerte pol Conseyu de Guerra realista y fusiláu na Güerta del Jaime'l 8 d'agostu de 1816 al llau del capitán Hermógenes Céspedes, el doctor José Gabriel Peña, un mulatu d'apellíu Castro y otru señor d'apellíu Nava. El so cuerpu y el de Castru fueron colgaos nuna forca y soterraos nel campusantu del Occidente.