Elvira Mínguez | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Valladolid[1], 23 de xunetu de 1965[2] (59 años) |
Nacionalidá | España |
Estudios | |
Llingües falaes | castellanu |
Oficiu | actriz, direutora de cine |
Premios | |
IMDb | nm0617799 |
Elvira Mínguez (23 de xunetu de 1965, Valladolid) ye una actriz española.
Venceyada nos sos entamos al teatru, Elvira Mínguez participó n'obres como Romeo y Julieta (1989), La cacatúa verde (1990), o El carru de segáu (1991). En 1993 tomó la decisión de dirixise a sigo mesmu sobre les tables na adautación de Crímenes del corazón.
En 1994 el direutor de casting Paco Pinu fichar pa la película Días contados. La so interpretación d'una terrorista d'ETA valió-y una candidatura al Premiu Goya a la meyor actriz revelación según una mención de la Unión d'Actores.
Yá introducida nel mundu del cine, Elvira dirixó al añu siguiente'l curtiumetraxe El fumador de pipa. La so carrera como actriz avanzaba con pequeños roles al serviciu de Ricardo Franco en filmes como La bona estrella (1997), o Lágrimas negras, rodada'l mesmu añu en qu'aportó al so primer papel protagonista en Llámome Sara (1998). Nella l'actriz encarnó a una muyer satisfecha cola so pareya y col so trabayu que ve derrumbar el so pequeñu mundu, que vase descomponiendo ante la so incrédula y doliosa mirada.
A esti trabayu añadiéronse-y los realizaos a les órdenes de Gonzalo Suárez (El porteru) y de Pedro Telechea (L'iviernu de les anjanas).
En 2001 xunir al repartu de Namái mio onde se punxo na piel d'Andrea, una muyer qu'al pie de la so pareya (Alejandro: Alberto Jiménez), sofitaba a Ángela (Paz Vega), una trentena maltratada pol so home (Joaquín: Sergi López). Esti rol sintentizó unu de los roles más conocíos de l'actriz: el de la fiel amiga dispuesta a dar sofitu a los sos seres queríos.
En 2002 dio los sos primeros pasos nel cine internacional con dos películes. Na primera, Pasos de baile de John Malkovich, interpretó a una inspeutora encargada d'atrapar al xefe d'una banda terrorista que los sos atentaos cometíense col enfotu de aniquilar al gobiernu corruptu d'un país llatinoamericanu. Javier Bardem, Juan Diego Botto, Abel Folk y Javier Manrique completaron la repartida.
Na segunda, El misteriu de Wells, poner na piel de Martha, una muyer acusada de bruxería y del asesinatu d'unos adolescentes na Edá Media, que recibe l'ayuda d'unos actores y un sacerdote que llogren demostrar la so inocencia y la culpabilidá d'un noble qu'antes de segar la vida de los mozos violar. Willem Dafoe, Paul Bettany, Brian Cox, Vincent Cassel y Gina McKee fueron los sos compañeros.
N'España, Elvira escribió xunto a Javier Cámara, María Botto, Juan Diego Botto y Joaquín Oristrell la película Los embaxo firmantes como protesta al sofitu del gobiernu de José María Aznar al presidente George Walker Bush mientres la guerra d'Iraq. Ella y los trés co-guionistes mentaos asumieron los roles d'unos miembros d'una compañía de teatru que realizaben una xira cola obra Comedia ensin títulu (Federico García Lorca) y que se víen na tesitura de decidir sí lleer o non un manifiestu en contra del conflictu bélicu. El personaxe d'Elvira -una actriz fracasao y maduro, anque inda sexualmente curiosa a los güeyos d'unu de los sos compañeros nuevos de función- llegaba a la conclusión de que «namái importa lo que dices cuando yes daquién».
En 2004 Juan Cruz y José Corbacho escoyer pa interpretar en Tapes, el so debú na realización, a Raquel, una muyer divorciada a los cuarenta qu'afuega la so soledá chateando por internet y calteniendo casuales alcuentros sexuales con un ventiañeru (César: Rubén Ochandiano). Dichu papel amosaba la imaxe de l'actriz como una cuarentona capaz de refaer la so vida n'encarnando les firíes que los años haber infligido, y qu'inda ta dispuesta a dase una oportunidá en sí mesma. La cinta estrenar en 2005 nel Festival de Málaga, onde Elvira Mínguez facer col so primera Biznaga de Plata.
Dempués de recoyer el so premiu, Elvira rodó la serie Abuela de verano onde encarnó a Carmen, la fiel cocinera y asistenta d'Eva (Rosa María Sardá), una muyer qu'acoyía na so casa a los sos numberosos nietos mientres los sos padres refaíen los sos matrimonios.
L'actriz compaxinó'l rodaxe de la serie cola representación de la obra El golor del café que protagonizó xunto a Maite Brick y Borja Manero.
A la fin del añu, Elvira recibió la so segunda candidatura a los Premios Goya por Tapes. Un mes dempués l'actriz yera gallardoniada col Premiu Goya a la meyor actriz de repartu. Sobre l'escenariu, visiblemente acorviada, declaró nun creer que se mereciera'l premiu mientres el so direutor, José Corbacho, atayar nel escenariu contradiciéndola. Tres meses dempués la Unión d'Actores escoyer pa los sos premios añales.
En 2006 estrena La caxa -xunto a Ángela Molina, Antonia San Juan y María Galiana- y al añu siguiente Pudor, el debú na realización de Tristán Ulloa. Por ésta llogró per segunda vegada la Biznaga de Plata del Festival de Cine Español de Málaga.
En 2008 Cruz y Corbacho volvieron cuntar con ella pa Cobardes, un drama que basa'l so argumentu nel acoso escolar. Pol so papel foi de nuevu candidata al Premiu Goya. Esi mesmu añu interpreta a la revolucionaria Celia Sánchez en Che: L'arxentín, protagonizada por Benicio del Toro.
En 2011 protagoniza'l biopic Clara Campoamor: la muyer escaecida, basáu na novela d'Isaías Lafuente, y onde Mínguez interpreta a Clara Campoamor, que dempués d'una llucha constante y tres múltiples traiciones, el 1 d'avientu de 1931 consigue'l so oxetivu: el votu pa la muyer.
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
2015 | Meyor interpretación femenina de repartu | El desconocíu | Nomada |
2008 | Meyor interpretación femenina de repartu | Cobardes | Nomada |
2005 | Meyor interpretación femenina de repartu | Tapes | Ganadora |
1994 | Meyor actriz revelación | Días contados | Nomada |
Añu | Categoría | Trabayu | Resultáu |
---|---|---|---|
2014 | Meyor actriz de repartu de televisión | Hermanos | Nomada |
Ensin identidá | Ganadora | ||
2013 | Meyor actriz secundaria de televisión | El tiempu ente cordures | Ganadora |
2005 | Meyor actriz secundaria de cine | Tapes | Ganadora |
1994 | Meyor interpretación secundaria de cine | Días contados | Nomada |
Meyor interpretación revelación | Nomada |
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
2005 | Meyor actriz secundaria | Tapes | Ganadora |
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
1994 | Categoría de cine: Meyor actriz (ex aequo con Ruth Gabriel y Candela Peña) |
Días contados | Ganadora |
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
2005 | Meyor actriz | Tapes | Nomada |
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
2007 | Biznaga de Plata (Seición oficial): Meyor actriz | Pudor | Ganadora |
2005 | Biznaga de Plata (Seición oficial): Meyor actriz | Tapes | Ganadora |
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
2007 | Meyor actriz | Pudor | Ganadora |
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
2006 | Premiu Calabuch: Meyor actriz | La caxa | Ganadora |
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
1999 | Golden Egret ("Garza d'Oru"): Meyor actriz | Llámome Sara | Ganadora |
Añu | Categoría | Resultáu |
---|---|---|
2011 | Águila d'Oru d'Honor | Ganadora |