| Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. Pues añadiles tu mesmu o avisar al autor principal del artículu na so páxina d'alderique pegando: {{subst:Avisu referencies|Embutíu}} ~~~~ |
N'alimentación denómase embutíu a una pieza, xeneralmente de carne picao y condimentao que se mete (embutía) dientro de la tripa o envasa d'un animal, con yerbes arumátiques y diferentes especies (sal, pimentón, ayu, romeru..). Dependiendo de les rexones o países au se faiga, la carne pue ser de desemeyaes partes del animal (gochu, xata, caballu..) dende carne magro, hasta llardu, sangre, llingua o fégadu.
Arriendes de la carne, tamién se puen embutir otros alimentos como cebolla, güevu, fariña, arroz...
Los embutíos puen dividise en dos grandes grupos:
Embutíos curaos: Son los que se faen y déxense ensugar, colingaos de cañes pa qu'ensuguen al aire, o con fumu y xíntense crudos.
Por exemplu, n'Asturies tenemos:
- el chorizu;
- l'andoya, el butieḷḷu, el chosco (80% llombu o xata, 15% de llingua, sal, pimentón y ayu. Faise curáu-afumáu y embútese nel estómadu del gochu, en conceyos como Tinéu, y Cangas del Narcea);
- la típica morciella prieta, ensugada o afumada con lleña
- y la moscancia que ye una mena de morciella fresco ellaborao con poca sangre y que se desemeya de la morciella en que ente los sos ingredientes améstase-y sebu de vacunu (cásique siempres xatu) o corderu, que-y da un arume inconfundible.
Embutíos cocíos: Como:
- Fariñón (Candás) o fariñona (Lluanco) (principalmente fariña de maíz, sangre, cebolla picao, tocín, Pimentón, sal y dalgunos ingredientes opcionales más como l'oriéganu), embutíu en tripa y cocíu.
- l'emberzáu, tamién denomáu Boronchu o pantrucu. Fechu a bas de sangre, tocín, fariña de maíz, cebolla picao, güevu esbatuxáu y davezu migues de pan o calabaza too ello metío nuna fueya de berza que cuézse o fríese en llonxes, según les zones (Onís, Ribeseya...). L'emberzáu, pantrucu o boronchu, nun son estrictamente embutíos, darréu que a falta de tripa, endólcábense tradicionalemente en fueyes de berza, d'ehí el nome d'emberzáu.