Enrico Fermi (29 de setiembre de 1901, Roma – 28 de payares de 1954, Chicago) foi un físicu italianu perconocíu pol so trabayu de los rayos beta, pol desendolcu de la primer pila atómica y de la Teoría Cuántica. Fermi conduxo la construcción de la primer pila atómica que produxo, al empar, la primer reaición nuclear en cadena controlada. Foi, amás, ún de los mayores líderes del Proyeutu Manhattan, que llevó a la realización de la bomba atómica.
A la edá de 14 años escomienza a interesase pola Física a partir de testos antiguos en llatín; tien una carrera académica escelente, algama'l doctoráu na universidá de Pisa en 1922. Punxo clases nes universidaes de Florencia y Roma. Foi en Gótinga y Leyden nos qu'escomienza facer estudios de campu de la física. Retorna a la universidá de Roma, actividá que comparte cola docencia nes universidaes estauxunidenses de Columbia, Stanford y Chicago. En 1938, Fermi consigui'l premiu Nobel de Física pola so identificación de los nuevos elementos de la radioautividá y el descubrimientu de las reaiciones nucleares per aciu de neutrones lentos.
Lleven el so nome les partícules fermiones; les estadístiques Femi, tamién conocíes como partícules Fermi-Dirac, amestándose l'apellíu del físicu inglés Paul Adrien Maurice Dirac quien formuló la so esistencia d'una manera más rigurosa que l'italianu; L'Institutu Enrico Fermi de la Universidá de Chicago que yera departamentu de Física de la universidá au davezu trabayaba Fermi; el "Premiu Presidencial Enrico Fermi" pa los llogros científicos; o'l Fermilab o centru d'aceleración de partícules.
Fermi tamién ye perconocíu pola famosa frase ¿Úlos? ¿Por qué nun vimos nenguna güelga d'una vida intelixente estraterreste? Abriendo la céllebre Paradoxa de Fermi sobre la posibilidá de civilizaciones alieníxenes. Él mesmu respondíase con que les civilizaciones teunolóxicamente anovaes corríen un grave peligru d'autodestruyise a traviés del emplegu d'armas nucleares, ye dicir, a más teunoloxía más facilidá d'autodestrución.
Constitúin illustraciones clares de la importancia del análisis dimensional y de los métodos d'averamientu talos como "¿Cuántos afinadores de pianu trabayen en Chicago?
<ref>
ye inválida; el nome «b86bee066062cdca8902472f99af4fb1b4291df7» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu