Francine Shapiro | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Brooklyn, 18 de febreru de 1948[1] |
Nacionalidá | Estaos Xuníos |
Muerte | Sea Ranch (es) , 16 de xunu de 2019[2] (71 años) |
Estudios | |
Estudios |
Universidá de Nueva York Brooklyn College Thomas Jefferson High School (en) |
Llingües falaes | inglés[3] |
Oficiu | psicóloga, psicoterapeuta, neurocientífica |
Emplegadores | Mental Research Institute (en) |
Trabayos destacaos | Desensibilización y reprocesamiento por movimientos oculares |
Premios | |
Francine Shapiro (18 de febreru de 1948, Brooklyn – 16 de xunu de 2019, Sea Ranch (es) ) ye una neuróloga y sicoterapeuta cognitivu-comportamental d'orixe xudíu y nacionalidá estauxunidense creadora del métodu EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing, "Desensibilización y reprocesamiento por movimientos oculares") pa tratar y curar los TEPT (Trestornu por estrés postraumático).
Ye doctora en psicoloxía pol Institutu d'Investigación Mental de Palo Alto (Mental Research Institute of Palo Alto), afayó y desenvolvió el EMDR en 1987 y aplicar nun principiu sobre un grupu de voluntarios y veteranos de la Guerra de Vietnam antes de publicar les sos resultaos en 1989. En 2002 recibió'l premiu Sigmund Freud pola so contribución a la sicoterapia.
Shapiro llicencióse en lliteratura inglesa (1968) y titulóse de maestra n'artes en (1974) nel Brooklyn College de la Universidá de la Ciudá de Nueva York. En 1974, mientres trabayaba a tiempu completu como profesora d'Inglés, inscribir nun programa de doctoráu en lliteratura inglesa na Universidá de Nueva York y nesi periodu tamién cultivó la crítica lliteraria escribiendo diverses reseñes pa revistes y enciclopedies. Tamién editó un volume de Poemes escoyíos de Thomas Hardy (1978). En 1979 diagnosticóse-y cáncer y les sos esperiencies posteriores a la recuperación y la llectura de les obres de Norman Cousins (1915-1990) y otros autores camudaron el so interés de la lliteratura a los efeutos depresores del estrés sobre'l sistema inmunolóxicu, reparando en que, magar munches teoríes propunxéronse pa esplicar estos efeutos, bien poques terapies diseñáronse p'ayudar a les persones con esti trestornu o prevenir les sos resultaos.
Por ello decidió esplorar sobre los procedimientos de vanguardia esistentes y espublizalos al públicu polo xeneral. Nos años siguientes participó en numberosos talleres y programes d'enseñanza y autoayuda p'amenorgar el estrés y matriculóse na Escuela Profesional d'Estudios Psicolóxicos de San Diego, nesi momentu ensin acreitar, pero aprobada pol estáu de California pa llograr la llicenciatura en psicoloxía, con cuenta de conocer lo qu'al respeutu se taba enseñando nesti campu. El so descubrimientu de los efeutos de los movimientos oculares en 1987 y el so posterior desenvolvimientu d'una sicoterapia pa la so práctica clínica convertir na base de la so tesis (1988) pal tratamientu d'enfermos por estrés postraumático. El so trabayu foi publicáu en 1989.