G5 del Sahel | |
---|---|
organismu internacional y organización rexonal | |
Llocalización | |
Sede | Nuakxot |
Historia | |
Fundación | 16 febreru 2014 |
Participación empresarial | |
Filiales |
ver
|
Formáu por | Q122209010 |
Web oficial | |
El G5 del Sahel tamién conocíu como G5S o G5 Sahel ye un marcu institucional de coordinación y siguimientu de cooperación rexonal pa polítiques de desenvolvimientu y seguridá creáu'l 16 de febreru de 2014.[1] Formen parte del grupu cinco estaos del Sahel: Burkina Fasu, Chad, Malí, Mauritania y Níxer.
El Presidente n'exerciciu ye'l Presidente de Mauritania. La organización tien la so sede central en Nuakxot y el so secretariu xeneral permanente ye Najim Elhadj Mohamed de Níxer, escoyíu'l 19 d'avientu de 2014 nun cume estraordinariu celebrada en Nuakxot.[2]
El G5 Sahel apurre un marcu de coordinación pa dar respuestes de dimensión rexonal a temes comunes de la rexón: fluxos migratorios, radicalización y l'estremismu violentu o'l crime entamáu transnacional. Apaez como la contrapartida política y económica del Sahel de la operación militar francesa Barkhane.
La organización crear nun cume de xefes d'Estáu de Mauritania, Mali, Níxer, Chad y Burkina Fasucelebrada del 15 al 17 de febreru de 2014 en Nuakxot. Los presidentes que participaron nel cume fueron Mohamed Ould Abdel Aziz (Mauritania), Blaise Compaoré (Burkina Fasu), Idriss Deby Itno (Chad), Mahamadou Issoufou (Níxer) y Ibrahim Boubacar Keïta (Malí).[3]
Los cinco países comprometer a ellaborar un programa d'inversiones prioritaries y un llistáu de "proyeutos estructurales" con especial énfasis en seguridá, infraestructures (tresporte, enerxía, telecomunicaciones o recursos hídricos), seguridá alimentaria y adautación al cambéu climáticu.
Entama xuntes a distintos niveles, nel ámbitu militar ye a nivel de Xefes d'Estáu Mayor de los exércitos.
El G5S apaez como la contrapartida política y económica del Sahel de la operación militar francesa Barkhane. Contribúi a ameyorar la coordinación de les actividaes de seguridá y defensa de los Estaos del G5 Sahel a nivel rexonal. Según el Ministeriu de Defensa francés "La Operación Barkhane inclúi 3.000 militares que la so misión, en collaboración colos países del G5 Sahel, ye lluchar contra los grupos armaos terroristes na franxa del Sahel-Sahara."[11]
N'avientu de 2014, el G5S solicitó al Conseyu de Seguridá de la ONX l'establecimientu, acordies cola Xunión Africana, d'una fuercia internacional pa "neutralizar los grupos armaos, ayudar a la reconciliación nacional y establecer instituciones democrátiques estables en Libia." El 21 d'avientu de 2014, Arxelia anunció la so oposición a la propuesta por considerala una inxerencia interna.[12]
Del 20 al 27 d'avientu de 2014, desenvolvióse una primer operación militar conxunta ente les fuercies de la Operación Barkhane, Níxer y Chad nuna zona asitiada na frontera ente Libia con Níxer y Chad. Esta operación, denominada "Mangouste" ta dirixida dende un puestu de mandu tripartitu asitiáu nel fuerte de Madama.[13] El 24 d'avientu de 2014, el fuerte y l'operación reciben la visita de los xenerales Seyni Garba, Brahim Mahamat Seid y Pierre de Villiers, respeutivamente xefes d'Estáu Mayor (CEMA) de Níxer, Chad y Francia.[14]
Nel cume de payares de 2015 anuncióse la formación d'una fuera militar antiterrorista conxunta. El proyeutu quedó suspendíu hasta que se reactivó nel cume del 6 de febreru de 2017.[15][16][17]
En xunu de 2017, Francia solicitó al Conseyu de Seguridá de les Naciones Xuníes autorización pal desplazamientu de la fuercia del G5 Sahel. El presupuestu d'esta fuercia envalorar en 400 millones d'euros. La Unión Europea comprometer a sofitar con 50 millones d'euros. La propuesta foi sofitada per Rusia y China pero Reinu Xuníu y Estaos Xuníos duldaben por cuestiones de financiamientu.[18] El 20 de xunu d'estableció un alcuerdu ente Francia y Estaos Xuníos. El 21 de xunu'l Conseyu de Seguridá adoptó una resolución "celebrando l'esplegue" d'esta fuercia pero ensin da-y un mandatu de la ONX.[19][20]
El 2 de xunetu de 2017, el cume del G5 del Sahel axuntar en Bamaku y marcó el llanzamientu oficial de la fuercia militar conxunta tresfronteriza - FC-G5S - compuesta de cinco batallones de 750 homes, ye dicir un batallón per país. Los dirixentes del G5 Sahel esperen qu'esa fuercia pueda llegar a 10 000 homes. El so oxetivu principal asítiase na llucha contra los grupos yihadistes, pero tamién ye responsable de la intervención nel tráficu de droga, d'armes y de migrantes.[21]
Sol mandu del xeneral Didier Dacko, esta fuercia dispón del derechu d'escorrer trespasando les fronteres. El Liptako-Gourma, tamién conocíu como la "zona de los trés fronteres", nel encruz de territorios de Malí, Niger y de Burkina Fasu ta considerada como la zona prioritaria. El presidente del Chad, Idriss Déby, amenaza sicasí retirar a les sos tropes de Malí y de Nigéria, envalorando que nun tuvo abondu financiamientu. A pesar de los pidimientos, Arxelia refugó implicase na rexón.[10]
El G5S tien ente los sos principales oxetivos amás del militar el desenvolvimientu sostenible al traviés de la creación d'infraestructures, la promoción del desenvolvimientu [[Ficheru:Sahel Scene - Dori - Sahel Region - Burkina Fasu.jpg|thumb|190x190px|Burkina Fasu]] económicu y humanu.
Pide'l sofitu de tolos actores de desenvolvimientu comenenciudos na rexón, incluyendo'l grupu del Bancu Mundial, la cooperación billateral y les organizaciones de desenvolvimientu islámiques.
Establecióse un Programa d'Inversiones Prioritaries (PIP) pa les necesidaes de desenvolvimientu en gobernanza, seguridá, recuperación económica ya infraestructures. El G5 quier financiamientu por una suma de $ 14.8 mil millones de dólares pa completalo. El Bancu Mundial sofita la creación d'un secretariáu (económicu) del G5S en Niaméi.[22]
El G5 establecer nel marcu del desenvolvimientu económicu y llucha contra'l terrorismu rexonal a pesar de que cada unu de los estaos miembru pertenecen de la mesma a otres organizaciones alliniaes n'espacios políticos y estratéxicos distintos: Mauritania col Magreb y el mundu árabe, Mali, Burkina Fasu y Níxer con África Occidental y Chad con África Central.
En términos de la integración económica y el desenvolvimientu:
La llucha contra'l blanquéu de capitales y el financiamientu del terrorismu estremar ente tres organismo de cooperación subrexonal:
Chad ye miembru de GABAC, una organización dependiente de la CEMAC creada nel añu 2000. Solo'l CILSS - Comité Permanente Interestatal pa la Llucha contra la Seca nel Sahel tien la lóxica territorial del G5S ampliada a dellos países d'África occidental.
Cuenta col sofitu de la XE que se manifestó dispuesta a crear un “partenariado especial” tres la visita a Bruxeles en xunu de 2015 de los 5 ministros d'asuntos esteriores de Mauritania, Níxer, Burkina Fasu, Mali y Chad y del Secretariu Permanente del G5 Sahel.[8]
Dellos analistes en seguridá de la zona consideren que'l G5 Sahel puede tener les sos llimitaciones yá que nun fueron convidaos países clave como Arxelia. Tampoco se cuntó con Senegal, Sudán o Libia.[3]
Per otru llau recuérdase, Mali, Mauritania, Níxer y Arxelia crearon n'abril de 2010 el Cémoc (Comité d'Estáu Mayor Operacional Conxuntu) basáu en Tamanrasset (sur d'Arxelia) que dispón d'un centru d'información de seguridá n'Arxel y axúntase cada seis meses. Hasta 2014 esta organización nunca desenvolvió operaciones conxuntes tresfronterices.[3]