Golda Meir (3 de mayu de 1898, Kiev y Imperiu Rusu – 8 d'avientu de 1978, Jerusalén Oeste (es) ), de nacimientu Golda Mabovitz, foi una de les fundadores del estáu d'Israel, u desempeñó los cargos de Ministra de Trabayu, Ministra d'Esteriores y Primer Ministra dende'l 17 de marzu de 1969 hasta'l 11 de marzu de 1974, convirtiéndose, asina, na tercera muyer nel mundiu en tener un cargu de tala importancia tres de Sirimavo Bandaranaike de Sri Lanka y Indira Gandhi de la India.
El so nome -de casada Golda Myerson- cambiólu pa que'l so apellíu significara n'hebréu amburar rellumantemente.
La familia de Golda yera orixinaria d'Ucraína d'u emigró pa los Estaos Xuníos nos años 1903 y 1906, ellí asentáronse nel estáu de Milwaukee. Los sos pas llevaron consigo tamién les tradiciones culturales y a la edá de 14 años Golda foi prometida a un home muncho mayor qu'ella, lo que fizo que fuxera del llar paternu pa cola so hermana que vivía en Denver; ellí conoció'l so futuru maríu, Morris Myerson, col que casaría en 1917.
En 1921 Golda y la so pareya decidieron trabayar nun kibbutz nes Tierres d'Israel, entós dientro del proteutoráu inglés de Palestina, onde vivieron hasta 1924. Emplegando'l kibbutz como trampolín políticu al traviés del Histadrut u desendolcará una fuerte actividá política que la empobinará a que'l 14 de mayu de 1948, xunto a otres 24 persones, roble la Declaración del Entamu del Estáu d'Israel, siendo una de les dos muyeres presentes na acta. Al viniente día, Israel ye atacáu pol enxeme de fuercies formáu por Exiptu, Siria, El Líbanu, Trexordania ya Iraq; decidida a sacar alantre al so país Golda Meir viaxa a los Estaos Xuníos; será la primer ciudadana israelina con pasaporte. Ellí consigue fondos pal xorrecimientu del Estáu d'Israel y la so defensa. A so vuelta será nomada embaxadora na XRSS, cargu que caltendría hasta 1949, añu nel qu'entra a facer parte del Knesset o Parllamentu d'Israel hasta 1974.
El gobiernu de Golda Meir zarróse cola guerra del Yom Kippur onde los enquivocos estratéxicos y la falta de lideralgu fixeron que dimitiera pa ser asocedida por Isaac Rabin. Golda Meir morrió en Xerusalén y foi enterrada nel Monte Herzl allugáu nesta ciudá.