Idioma valón

walon
Faláu en
Faláu en Bélxica, Francia y Estaos Xuníos
Númberu de falantes
Falantes Tipu Añu
600 0002007
Datos
Familia Llingües d'Oïl
Estáu de vulnerabilidá 3 definitivamente en peligru
Sistema d'escritura alfabetu llatín
Códigos
ISO 639-1 wa
ISO 639-2 wln
ISO 639-3 wln
Mapa de distribución
Cambiar los datos en Wikidata
Romanía
Romanía
Esti artículu fai parte de la serie
Llingües romániques
Grupos llingüísticos

Iberorrománicu
Occitanorrománicu
Galorrománicu
Retorrománicu
Galoitalianu
Italorrománicu
Balcanorrománicu
Sardorrománicu

El valón[1] (walon) ye una llingua románica del subgrey galu-románicu falada en Valonia, al sur de Bélxica; nel departamentu francés d'Adernas y polos descendientes de valones n'Estaos Xuníos.

Mapa llingüísticu de Valonia

Ye perimportante nun enquivocase col nome, dao que munches vegaes nómase valón a la llingua francesa falada en Bélxica cola que nun hai cuasique diferencies; pero'l valón como llingua románica ye perdiferente del francés, inda tengan orixe común, pola so evolución histórica propia asina como pola aportación de pallabres xermániques procedentes del flamencu o del alemán.

Al igual que'l francés, el valón ye una llingua derivada del subgreyu de Llinguas d'Oil, ye dicir les llingues más setentrionales de la Romanía; pero a diferencia d'esta ye muncho más conservadora y presenta fuertes semeyances na so evolución con otres llingues romániques 'perifériques rumana o la rética.

Dende entamos del sieglu XX el valón vese arrequexonáu en Valonia por mor de la implantación del francés rexonal, nesti momentu yera mayoritariu, amenorgo la so presencia ta lleegar ser la llingua materna d'un 40% de la población de la rexón. Si qu'inda dende 1990 l'Estáu federal Belxicanu recueye a la llingua como propia y fomenta'l so emplegu.

Anguaño'l valón, códigu ISO 639-1 wa; ta trabayando nun estándar de normativización pala xunión gráfica de los dialeutos de la llingua.

Clasificación llingüística

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Llingües romániques
Sardorrománicu Sardu
Iberorrománicu Galaicoportugués (PortuguésGalleguGallegoasturianuFala de Xálima)Asturlleonés (AsturianuLleonésMirandésEstremeñuCántabru)CastellanuNavarroaragonés (NavarruAragonés)
Occitanorrománicu GascónLlinguadocianuProvenzalCatalán-valencianu-balear (BalearCatalánValencianu)
Galorrománicu Llingües d'Oïl (BorbonésFrancésGalóNormanduPicarduPictavín-santonxésFranc-ComtoisValón)
Galoitalianu PiamontésLombarduLigurEmiliano-RomañolVénetu
Retorrománicu RomancheFriulanuLadín
Italorrománicu ItalianuCorsuNapolitanuSicilianu
Balcanorrománicu DálmataRumanuMacedorrumanuIstriorrumanuMeglenorrumanu