Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Ignacio Suárez Llanos | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Xixón, 31 de xunetu de 1830[1] |
Nacionalidá | España |
Muerte | Madrid, 25 d'avientu de 1881[1] (51 años) |
Estudios | |
Estudios | Real Academia de Belles Artes de San Fernando |
Llingües falaes | castellanu |
Oficiu | pintor, ilustrador |
Llugares de trabayu | España |
Xéneru artísticu | semeya |
Ignacio Suárez Llanos (31 de xunetu de 1830, Xixón – 25 d'avientu de 1881, Madrid), foi un pintor y ilustrador asturianu del sieglu XIX, especializáu en semeyes.
Treslladoóse de mozu a Madrid, ciudá onde moró hasta la so muerte. Ellí empezó la so formación na Real Academia de Belles Artes de San Fernando y na Escuela Cimera de Pintura, siendo discípulu de Bernardo Montañés y de Federico Madrazo. Darréu foi pensionado pol gobiernu español pa siguir los sos estudios en Roma.
Foi asiduo de les esposiciones nacionales dedicaes a les Belles Artes, y en 1860 llogró la so tercer medaya. Ente les sos obres más destacaes figuren el Lazarillo de Tormes, La tía asonsañada o Sor Marcela de San Félix, obra pola que consiguió un primer premiu en 1862. Ente los sos retrataos figuren personaxes como'l primer presidente de la Primer República Española, Emilio Castelar, el presidente del gobiernu Sagasta, la reina María Cristina, Gaspar Núñez de Arce, l'escritor Antonio García Gutiérrez o'l so cuñáu'l ceramista Daniel Zuloaga.