Jan Baptista van Helmont | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Bruxeles[1], 1577 (greg.)[2] |
Nacionalidá | Monarquía Hispánica |
Llingua materna | neerlandés |
Muerte | Vilvoorde[3], 30 d'avientu de 1644[4] (66/67 años) |
Familia | |
Fíos/es | |
Estudios | |
Estudios |
Studium Generale Lovaniense (es) Universidá Católica de Louvain |
Direutor de tesis |
Martin Delrio Adam Haslmayr |
Llingües falaes |
llatín[5] neerlandés[6] |
Oficiu | químicu, físicu, médicu-escritor, filósofu, fisiólogu, médicu, científicu, escritor, alquimista |
Jan Baptiste van Helmont (o Jean-Baptiste van Helmont, Johannes Baptista van Helmont, Johann Baptista von Helmont, Joan Baptista van Helmont) (Bruxeles, 12 de xineru de 1580-Vilvoorde o Bruxeles, 30 d'avientu 1644)[7][8] foi un químicu, físicu, alquimista, médicu, y fisiólogu flamencu.
Procedente d'una familia noble de Bruxeles, foi educáu en Lovaina. Incursionó nuna gran cantidá de cañes científiques, como la medicina, área de la cual llogró un doctoráu en 1599. Darréu, viaxó a Suiza, Italia, Francia ya Inglaterra, volviendo darréu a la so tierra natal. Casóse y establecióse en 1609 en Vilvoorde, Bruxeles, y a partir d'entós concentró los sos estudios puramente nos campos de la química y la medicina, hasta la so muerte, asocedida en 1644.
En parte, ye conocíu polos sos esperimentos sobre la crecedera de les plantes, que reconocieron la esistencia de gases discretos. Identificó los compuestos químicos que güei llamamos dióxidu de carbonu y óxidu de nitróxenu; foi'l primer científicu qu'estremó ente los conceutos de gas y aire, y el qu'introdució la pallabra "gas" (del llatín chaos, y esti del griegu Χάος) nel vocabulariu científicu.
Foi pioneru na esperimentación y nuna forma primitiva de bioquímica, llamada iatroquímica. Foi tamién el primeru n'aplicar principios químicos nes sos investigaciones sobre la respiración, dixestión y la nutrición pal estudiu de problemes fisiolóxicos. Por esto conózse-y como'l "padre de la bioquímica".
Ente los sos numberosos esperimentos rellacionaos cola química, reparó qu'en ciertes reacción lliberaba un fluyíu "aereu", y asina demostró qu'esistía un nuevu tipu de sustancies con propiedaes físiques particulares, a les que denominó gases (del griegu kaos). Tamién se dio cunta que la sustancia (lo que güei conocemos como dióxidu de carbonu) que se lliberar al quemar carbón, yera la mesma que la producida mientres la fermentadura del mostiu, o zusmiu d'uva.
Van Helmont consideraba al aire y a l'agua como los elementos básicos del Universu, y a ésta última como'l principal constituyente de la materia. Creyó probada la so hipótesis cuando realizó un célebre esperimentu, cultivó un árbol con una cantidá midida de tierra (específicamente un Desmayu. los miembros d'esta familia tienen preferencia polos hábitats húmedos, les llanures anubiertes y les riberes fluviales, siendo una especie de reconocíu rápida crecedera), y amestando namái agua mientres un periodu de cinco años, l'árbol aumentó la so masa en 75 kilogramos, ente que la tierra menguó la suya en tan solo 500 gramos. Supunxo, equivocadamente, que l'árbol ganara masa namái pel agua que tomara, sobremanera de les agües.
Sostenía tamién la teoría de la llamada xeneración bonal, y sobre esta postura ye bien conocida la so receta pa la creación de mures: "Basta asitiar ropa puerco nun tonel, que contenga amás unos pocos granos de trigu, y al cabu de 21 díes van apaecer mures". De xacíu, los mures "resultantes" nun se creaben, sinón qu'a cencielles, llegaben al tonel.
Anque con enclinos místicos y creyente na piedra filosofal, foi un observador cuidadosu y un esperimentador exactu. Puede considerase como un representante sincréticu de l'alquimia y la química. Conocer como'l padre de la bioquímica”.
Ye famosu polos sos esperimentos sobre la crecedera de les plantes, que reconocieron la esistencia de gases discretos. Identificó los compuestos químicos que güei llamamos dióxidu de carbonu y óxidu de nitróxenu; foi'l primer científicu qu'estremó ente los conceutos de gas y aire. Foi pioneru na esperimentación y nuna forma primitiva de bioquímica, llamada iatroquímica. Foi tamién el primeru n'aplicar principios químicos nes sos investigaciones sobre la dixestión y la nutrición pal estudiu de problemes fisiolóxicos.
En 2003, la historiadora Lisa Jardine suxirió qu'una semeya apocayá descubierta representaba a Robert Hooke. Sicasí, la hipótesis de Jardine foi desmentida por William Jensen, de la Universidá de Cincinnati[9] y pol investigador xermanu Andreas Pichi de la Universidá de Mainz Johannes Gutenberg. La semeya, ello ye que representa a Jan Baptista van Helmont.