John Frederick William Herschel (7 de marzu de 1792, Slough – 11 de mayu de 1871, Kent)[9] foi un matemáticu y astrónomu inglés, fíu del astrónomu William Herschel.
John Herschel popularizó l'usu de la fecha xuliana n'astronomía ya inventó la cianotipia.[10] Acuñó los términos «fotografía», «negativu», «positivu» y afayó l'usu del tiosulfato de sodiu como fijador de les sales de plata. Tamién informó a Daguerre de que'l so propiu descubrimientu del tiosulfato de sodiu afitaría les sos fotografíes faciéndoles permanentes.
Herschel nació en Slough, Buckinghamshire, y estudió en Eton College y St John's College, Cambridge.[12] Graduar cola máxima puntuación en 1823. Mientres la so etapa d'estudiante fíxose amigu de Charles Babbage y George Peacock; precisamente foi la correición d'errores sistemáticos en tables astronómiques, xera na que trabayaron dambos, lo qu'animó a Babbage a construyir una máquina automática de cómputu qu'esaniciara'l trabayu humanu a suxerencia so.
Empezó cola astronomía en 1816, cuando construyó un telescopiu reflector con un espeyu de 45,72 cm de diámetru y 6,096 metros de llargu. Foi unu de los fundadores de la Real Sociedá Astronómica en 1820,[13] siendo'l so presidente en tres periodos: 1827–29, 1839–41 y 1847–49.[14][15]
Ente 1821 y 1823 reexaminó, xunto con James South, les estrelles binaries catalogaes pol so padre. Por esti trabayu llogró en 1826 la Medaya d'oru de la Real Sociedá Astronómica (volvería ganar en 1836) y la medaya Landale del Institutu de Francia en 1825. La Royal Society dio-y amás la Medaya Copley poles sos contribuciones matemátiques. Foi nomáu Sir en 1831.[9]
En 1833 Herschel viaxó a Sudáfrica pa catalogar les estrelles, nebuloses y otros cuerpos celestes visibles dende l'hemisferiu sur.[9] Pretendía completar la clasificación de los cielos del norte empecipiada pol so padre William y siguida por él mesmu. Llegó a Ciudá del Cabu el 15 de xineru de 1834. Ente'l so observaciones atopaba la vuelta del cometa 1P/Halley.
Sicasí, amás del so trabayu astronómicu, esti viaxe a una remota zona del Imperiu Británicu tamién-y apurrió un escape de les presiones a les que se topaba sometíu en Londres, onde yera unu de los más buscaos científicos d'Inglaterra. Mientres la so estancia en Sudáfrica, embarcar nuna amplia variedá de busques científiques lliberáu del sentimientu d'obligación escontra una comunidá. De fechu foi, como más tarde afirmaría, la dómina más feliz de la so vida.
Intrigado poles idees sobre una formación progresiva de los paisaxes reflexaes en Principios de Xeoloxía de Charles Lyell, escribió a Lyell pidiendo una urxente busca de les lleis naturales que s'atopaben so «el misteriu de los misterios» –cómo se crearon les especies– empezando col pareado:
Tomando un puntu de vista gradualista de la evolución comentó:
El documentu circuló, y Charles Babbage incorporó estractos nel so Novenu Tratáu de Bridgewater, que postulaba que les lleis taben puestes por una entidá divina. Cuando'l HMS Beagle llegó a Ciudá del Cabu, el capitán Robert FitzRoy y el mozu naturalista Charles Darwin visitaron al eminente Herschel el 3 de xunu de 1836. Más tarde, Darwin escribiría L'Orixe de les Especies influyíu por Herschel.[17][18]
Herschel volvió a Inglaterra en 1838 y publicó Resultaos d'observaciones astronómiques feches nel Cabu de Bona Esperanza en 1847. Nesta publicación propunxo los nomes usaos nos nuesos díes pa los siete satélites de Saturnu conocíos nesa dómina: Acoriques, Encélado, Tetis, Dione, Rea, Titán y Xapetu.[19]
Nel mesmu añu, Herschel recibió la so segunda Medaya Copley de la Royal Society por esti trabayu. Unos años dempués, en 1852, propunxo tamién los nomes de los cuatro satélites conocíos entós d'Uranu: Ariel, Umbriel, Titania y Oberón.
Otros trabayos fueron Contornes de l'astronomía (1849); Catálogu Xeneral de 10 300 Estrelles Múltiples y Dobles (publicáu tres la so muerte); Llectures Familiares d'Asuntos Científicos y Catálogu Xeneral de Nebuloses y Cúmulos d'Estrelles.
A la so muerte'l 11 de mayu de 1871, celebróse un funeral nacional y foi soterráu na abadía de Westminster.
En 1835, el New York Sun escribió una serie d'artículos satíricos que fueron conocíos como Great Moon Hoax (La chancia de la gran Lluna), onde se-y axudicaba a John Herschel el supuestu descubrimientu de vida na Lluna, incluyendo humanoides con aspeutu d'esperteyu.
Tuvo trés fíos y nueve fíos. Unu d'ellos, Alexander Stewart Herschel (1836-1907) tamién foi astrónomu.[20]