Judy Holliday | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Nueva York, 21 de xunu de 1921[1] |
Nacionalidá | Estaos Xuníos |
Muerte | Nueva York, 7 de xunu de 1965[1] (43 años) |
Sepultura | Westchester Hills Cemetery (en) |
Causa de la muerte |
cáncanu cáncanu de mama |
Familia | |
Casada con | David Oppenheim ( – 1957) |
Pareyes | Gerry Mulligan |
Fíos/es | Jonathan Oppenheim |
Oficiu | cantante, música de jazz, actriz de teatru, actriz de cine, actriz |
Llugares de trabayu | Estaos Xuníos |
Premios | |
Nominaciones |
ver
|
Seudónimos | Judy Holliday |
Xéneru artísticu | música pop tradicional (es) |
Instrumentu musical | voz |
IMDb | nm0391062 |
Judy Holliday (21 de xunu de 1921, Nueva York – 7 de xunu de 1965, Nueva York), foi una actriz d'Estaos Xuníos ganadora d'un premiu Óscar.
Judith Tuvim («Tuvim» tien el mesmu significáu en yídico que «Holiday» n'inglés) nació en Nueva York y foi la única fía de Abe y Helen Tuvim, inmigrantes xudíos rusos. El primer trabayu de Judy foi de telefonista nel Mercury Theatre al serviciu d'Orson Welles y John Houseman.
Empezó la so propia carrera interpretativa n'avientu de 1938, como miembru d'un grupu de cabaré llamáu "The Revuers". Los otros miembros del grupu fueron Betty Comden, Adolph Green, Alvin Hammer y John Frank. The Revuers tuvo una sede estable en Nueva York hasta que s'eslleió en 1944.
Gracies a la so esperiencia con The Revuers, Judy pudo debutar en Hollywood xunto a los sos compañeros cola película Greenwich Village (1944), un musical empobináu por Walter Lang. Esi mesmu añu volvió apaecer de volao en títulos como Something for the boys (1944) de Lewis Seiler y Cita nos cielos (1944) de George Cukor.
Estes pequeñes intervenciones desanimaron a Judy, que tornó al teatru. Holliday fixo'l so debú en Broadway el 20 de marzu de 1945, nel Belasco Theatre cola obra Kiss Them for Me y foi una de les escoyíes pa recibir el Clarence Derwent Award. En 1946, volvería a Broadway, a interpretar per primer vegada'l papel de Billie Dawn pa Born Yesterday (1950). El dramaturgu Garson Kanin escribió'l papel específicamente pa la so amiga, la brillosu pero polémica actriz Jean Arthur. Arthur interpretar pero dempués de munchos problemes y enfermedaes de l'actriz, decidió escoyer a Holliday pa reemplazala.
El cine daría-y una segunda oportunidá a Holliday. L'actriz foi escoyida pa faer un papel secundariu na Adam's Rib (1949) al llau de Katharine Hepburn y Spencer Tracy. La película foi tou un ésitu y el nome de Holliday foi reconocíu como la revelación del añu pola so destacada interpretación como roxa tonta. Poco dempués tendría la que sería'l so gran papel: la versión cinematográfica de Born Yesterday (1950) onde llevó'l papel de Billie a la gran pantalla, qu'interpretara mientres cuatro años en Broadway. Por esti papel, Hollyday ganó'l Globu d'Oru a la meyor actriz - Comedia o musical y el Óscar a la meyor actriz, venciendo a rivales tan tarrecibles como Gloria Swanson, que foi nomada por Sunset Boulevard y Bette Davis por All About Eve.
En 1950, Holliday foi oxetu d'investigación pola FBI alegando posibles llazos col comunismu. La investigación nun revelaba "evidencies positives de ser miembru del Partíu Comunista" y la investigación concluyó a los trés meses. A pesar d'ello, Hollyday tuvo incluyida na llista negra de Hollywood polo que tuvo munchos problemes pa trabayar en radio y televisión mientres los trés años siguientes.
En 1952, foi llamada a testificar ante'l Senate Internal Security Subcommittee (SISS) pa esplicar por qué'l so nome taba rellacionada con organizaciones comunistes. Hollyday nun tuvo más remediu que dar nomes de compañeros de los que tenía conocencia de rellaciones con organizaciones izquierdistes [ensin referencies] .
Pero ye entós cuando sigue la so rellación profesional col realizador George Cukor, que supo aprovechar el so talentu tanto cómicu como dramáticu en "The Marrying Kind" con Aldo Ray y "It Should Happen to You", con Jack Lemmon y Peter Lawford.
En 1956 protagonizó un sonáu ésitu, la comedia d'orixe teatral Un cadillac n'oru macizo (de Richard Quine) y en 1960 Suena'l teléfonu (de Vincente Minnelli xunto a Dean Martin), nun papel que yá interpretara en Broadway en 1956 y pol que ganara'l Premiu Tony en 1957. Nesi añu, Hollyday divorciar del clarinetista y direutor d'orquesta David Oppenheim col que se casara en 1948.
En 1965 morrería d'un cáncer de gargüelu a la edá de 43 años, siendo soterrada nel Campusantu Westchester Hills en Hastings-on-Hudson, Nueva York. El so fíu Jonathan Oppenheim crecería hasta convertise nun documentalista notable con trabayos como Paris is Burning, Children Underground, y Arguing the World.
Magar el so encasillamiento, y a que Hollywood nun supo entever el so potencial, Judy Holliday demostró ser una actriz escelente y con rexistru. Tien una estrella nel Paséu de la Fama de Hollywood asitiáu nel 6901 de Hollywood Boulevard.