Lester Bowles Pearson (23 d'abril de 1897, Toronto – 27 d'avientu de 1972, Ottawa) políticu y diplomáticu canadiense, ganador del Premiu Nobel de la Paz en 1957.
Pearson nació nel senu d'una familia con enclinos políticos diverses. Entró a estudiar a la Universidá de Toronto cuando se produció l'españíu de la Primer Guerra Mundial. Pearson apuntóse como voluntariu y sirvió a l'aviación canadiense. Terminada la guerra volvió a Canadá a terminar los sos estudios. Depués, foi perfeccionase a Oxford.
Al volver a Canadá, xunir al Departamentu d'Asuntos Esteriores del so país. Mientres la so xestión desempeñóse como representante del país en delles conferencies internacionales hasta la Segunda Guerra Mundial.
Mientres la guerra, desempeñóse como viceministru de Rellaciones Esteriores, primer secretariu de la embaxada canadiense en Londres, cónsul y depués embaxador n'Estaos Xuníos, ente otros. Rematada la guerra, foi'l representante canadiense ante la ONX (1944-1946) y depués foi nomáu Ministru d'Asuntos Esteriores (1948-1957).
Foi nes Naciones Xuníes onde consiguió unu de los sos mayores llogros. En 1956, mientres se producía la crisis de la Canal de Suez qu'enfrentaba a Exiptu contra Francia, Gran Bretaña ya Israel, Pearson foi l'ideólogu y principal auspiciador de la creación d'una fuercia de paz que solucionara'l conflictu, idea que foi aprobada y finalmente llevóse a cabu. Gracies a esta idea, foi premiáu al añu siguiente col Premiu Nobel de la Paz.
En terminando la so carrera diplomática, dedicar a la política. Foi miembru del Partíu Lliberal del so país, y ente 1963 y 1968 foi Primer Ministru. Mientres el so gobiernu creóse l'actual bandera nacional de Canadá.
Predecesor: John George Diefenbaker |
Primer Ministru de Canadá 1963 - 1968 |
Socesor: Pierre Trudeau |