Luis María Argaña | |||
---|---|---|---|
| |||
Vida | |||
Nacimientu | Asunción, 9 d'ochobre de 1932 | ||
Nacionalidá | Paraguái | ||
Muerte | Asunción, 23 de marzu de 1999 (66 años) | ||
Causa de la muerte | mancada por arma de fueu | ||
Estudios | |||
Estudios | Universidá Nacional d'Asunción | ||
Oficiu | diplomáticu, abogáu, xuez, políticu | ||
Creencies | |||
Partíu políticu | Partido Colorado (es) | ||
Luis María Argaña Ferraro (9 d'ochobre de 1932, Asunción – 23 de marzu de 1999, Asunción) foi vicepresidente constitucional del Paraguái ente los años 1998 y 1999. Finó'l 23 de marzu de 1999 acribilláu na cai Diagonal Molas López d'Asunción, capital de Paraguái.
Argaña, quien yera consideráu unu de los maestros del derechu, recibió'l títulu de doctor en derechu na Universidá Nacional d'Asunción, formó parte del grupu políticu que participó na dictadura militar d'Alfredo Stroessner dende 1954 nel Paraguái, siendo congresista ente 1963 y 1983 y convencional constituyente en 1967 y 1977. Ente 1983 y 1988 foi presidente de la Corte Suprema de Xusticia. El so alloñamientu d'esti últimu cargu, y del círculu de gobiernu, producióse como parte de la rotura interna del Partíu Coloráu, ente militantes y tradicionalistes. Los primeres respondíen al entós círculu cercanu del gobiernu y, dende 1987, controlaben la dirigencia oficial del partíu de gobiernu, en contra del sector tradicionalista. Argaña yera unu de los principales líderes d'esti últimu bloque internu del Partíu Coloráu, y foi unu de los principales dirixentes civiles del golpe que derrocó al presidente Stroessner.
Tres el golpe d'estáu del Xeneral Andrés Rodríguez, Argaña foi ministru d'Asuntos Esteriores (1989-1990).[1]
Foi presidente de l'Asociación Nacional Republicana (ANR) o Partíu Coloráu ente 1990 y 1991, y ente 1996 y 1998, añu en qu'arrenunció p'asumir el cargu de vicepresidente de la República.
Na investigación xudicial realizada, determinóse qu'Argaña foi asesináu por un grupu armáu que se movía nun automóvil Fiat Tempra qu'interceptó al vehículu nel que se treslladaben Argaña, la so guardaespalda y la so chofer. Los asesinos atrabancaron la cai, deteniendo al vehículu d'Argaña. Baxaron organizadamente y dispararon repetidamente contra'l guardaespalda, el chofer y contra Argaña, quien morrería por tales disparu, amás del so guardaespalda. El chofer sobreviviría. La canal de televisión por aire llamáu SNT tomo les imáxenes en forma esclusiva.
Dende l'entamu la investigación xudicial tuvo desaxeradamente politizada. L'apaición d'un testigu falsu (que sería asesináu años dempués n'estrañes circunstancies) refundió duldes sobre les circunstancies del asesinatu d'Argaña.
Los sos principales opositores, los siguidores de Lino Oviedo y él mesmu, nieguen qu'Oviedo ordenara l'asesinatu d'Argaña y consideren que tou foi una combalechadura pa provocar l'arrenunciu de Raúl Cubas Grau y la cayida política d'Oviedo y de los sos partidarios.
A pesar de lo politizao de les investigaciones, llográronse delles pruebes oxetives, como la identificación del autu usáu nel asesinatu, al dueñu orixinal del mesmu y a partir d'ende identificóse a los autores materiales de los disparos, ente ellos a Pablo Vera Esteche, Luis Rojas, Fidencio Vega y el mayor Reinaldo Servín; conocíu dirixente políticu, partidariu d'Oviedo. Les cruces de llamaes telefóniques, rexistraes nes sos teléfonos móviles dexaron la so vinculación oxetiva.
Toos yá fueron condergaos pol asesinatu d'Argaña, sacante Fidencio Vega, que xunto al políticu Galeano Perrone fueron declaraos prófugos pola xusticia paraguaya.
Nun se pudo topar pruebes oxetives irrefugables sobre l'autoría moral del magnicidiu d'Argaña, pero la participación de Servín dexa empobinar los barruntos escontra Lino Oviedo según el fiscal de la causa, Rubén Villalba; daqué que refuguen los sos siguidores, quien sostienen la so propia teoría.
Predecesor: Ángel Seifart |
Vicepresidente de la República de Paraguái 1998-1999 |
Socesor: Julio César Franco |