Líjar | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | España | ||||
Autonomía | Andalucía | ||||
Provincia | provincia d'Almería | ||||
Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||||
Nome oficial | Líjar (es)[1] | ||||
Nome llocal | Líjar (es) | ||||
Códigu postal |
04859 | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 37°17′42″N 2°13′07″W / 37.2949°N 2.2185°O | ||||
Superficie | 28 km² | ||||
Altitú | 612 m | ||||
Llenda con | Albanchez, Cóbdar, Alcudia de Monteagud, Chercos, Macael, Fines y Cantoria | ||||
Demografía | |||||
Población |
389 hab. (2023) - 207 homes (2019) - 183 muyeres (2019) | ||||
Porcentaxe | 0% de provincia d'Almería | ||||
Densidá | 13,89 hab/km² | ||||
Más información | |||||
Estaya horaria |
UTC+01:00 horariu de branu UTC+02:00 | ||||
Líjar ye un conceyu español de la provincia d'Almería, Andalucía. Nel añu 2017 cuntaba con 395 habitantes. La so estensión superficial ye de 28 km² y tien una densidá de 14,11 hab/km². Los sos coordenaes xeográfiques son 37º 17' N, 2º 13' O. Asítiase a una altitú de 612 metros y a 86 quilómetros de la capital de provincia, Almería.
Líjar ta allugáu nel centru de la provincia d'Almería y el so términu municipal llenda coles llocalidaes almerienses de Chercos, Cóbdar, Alcudia de Monteagud, Fines, Albanchez, Cantoria y Macael.
Númberu d'habitantes nos últimos diez años.
1996 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2008 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
516 | 502 | 496 | 509 | 519 | 520 | 514 | 504 | 500 | 507 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(Fonte: INE [Consultar]) |
La población de Líjar viose alteriada polos fluxos migratorios propios de la zona onde ta enclaváu, esistiendo dos movimientos migratorios claramente identificaos:
Magar el desplazamientu de persones en dambos movimientos foi definitivu, estableciéndose la mayor parte nos sos nuevos destinos pa nun volver (namái de forma esporádica en estadíos vacacionales), esistió tamién un movimientu migratoriu pronunciáu na década de los 80 del sieglu XX de mano d'obra masculina escontra'l cantón italianu de Suiza con oxetu de cubrir puestos de trabayu na industria de la piedra, retornando al so llugar d'orixe na mayor parte de los casos col intre de los años.
Conocer de presencia humana na zona dende la prehistoria. Al igual qu'otros terrenes d'Andalucía, sufrió la ocupación de los cartaginenses y de los romanos, atraíos poles riqueza minerales de la contorna. Cola ocupación árabe dótase de más importancia a l'agricultura y amenórgase l'actividá minera. Na dómina musulmana Almería cuntaba con una bona industria de teles fines, como llinu y seda. Nun recuentu de 1846 contabilizar en Líjar 25 telares, pero esti sector artesanu nun perduró nel sieglu XX.[2]
Ente xunetu de 1870 y xineru de 1871 tuvo llugar una guerra ente Francia y Prusia, y el trunfu de los prusianos sirvió por que terminaren de configurar la unificación alemana. La derrota foi de gran importancia pa Francia, que contabilizó 140.000 galos muertos. El monarca español Alfonsu XII realizó un viaxe en setiembre de 1883 a Francia, Alemaña, Austria y Bélxica.[3]
En Berlín, una llacuada de gala con Bismarck, eponderó la causa prusiana y dio a entender qu'Alemaña cuntaría col sofitu d'España nel casu d'una nueva guerra contra Francia.[4] Tamién foi escoyíu como coronel honorariu de la guarnición d'ulanos en Alsacia, que yera un territoriu alemán reivindicáu per Francia. Al so regresu pasó por París col so uniforme prusianu y foi recibíu pola planu mayor del gobiernu francés amás de por un bon númberu de ciudadanos franceses. El monarca sufrió una agua d'insultos, ulles y fuéron-y llanzaos dalguna qu'otra piedra y otros oxetos de los ciudadanos.[5] Al so regresu a Madrid, el monarca foi recibíu con un gran ensame d'españoles que-y llanzaba vítores en señal de sofitu.[5]
Ante tal falta sufierta en Francia'l Conceyu de Líjar promulgó'l siguiente bandu:
[...] Pol Presidente fíxose saber al Conceyu, que al pasar pela Ciudá de París, el Rei D. Alfonso de regresu del so viaxe'l día venti y nueve de setiembre últimu, foi faltáu, apedriáu y cobardemente ofendíu por alteries miserables, pertenecientes a la Nación Francesa.
Que'l más insignificante Pueblu de la Sierra de los Filabres, debe de protestar en contra d'asemeyáu atentáu, y faer presente, recordar y publicar, que solamente una muyer vieyo y achacoso, pero hijo d'España, degolló por si sola trenta franceses que s'allugaron, cuando la invasión del añu ocho na so casa. Qu'esti exemplu solu, ye bien bastante por que sepan los habitantes del Territoriu Frances, que'l pueblu de Líjar, que se compón namái de trescientos vecinos y seiscientos homes útiles, ta dispuestu a declara-y guerra a tola Francia, computando per cada diez mil franceses un habitante d'esta villa. Pos ye necesariu que sepa'l Territoriu Francés, qu'España ostenta nel so escudu, la insinia de más valor que puede ostentar la primer nación del Mundu. Tien na nada menos que un Llión. Cunta la Historia Española, un Sagunto, un San marcial, Bailén, Zaragoza, Otumba, Lepanto y un Pavía, que nenguna Historia de les que se conocen hasta'l día puede presentar exemplos tan tarrecibles.
Nun teniendo nenguna otra cosa qu'alcordar, llevantóse la Sesión, estampando la presente acta, que roblen los Srs que sabíen y los que non signan, de que yo'l Secretariu Certifico.
Qu'un Carlos Primero d'España, supo faer prisioneru a un Rei Francés, y cuando lo guardaba en Castiella, con cuantes considerancies allúguense namái en pechos Españoles, supo'l solu travesar, la Francia apavorando cola so figura'l Mundu. Que tamién hubo un Felipe Segundu, que nel so reináu supo tomar d'unu a otra llende de la Tierra y qu'agora, cuando'l Pueblu d'España, nun cunta nin con un Gonzalo de Córdoba, nin con un D. Juan Chacón, nin con un Conde de Gabia, nin un Dureña Ponce, hai inda vergüenza y valor pa faer sumir del mapa de los Continentes a la Cobarde Nación Francesa.
El Conceyu tomando en considerancia lo espuesto pol Alcalde, alcuerda unánimemente declara-y Guerra a la Nación Francesa, dirixendo comunicáu en forma debida direutamente al Presidente de la República Francesa, anunciando primeramente al Gobiernu d'España esti Resolvimientu.
Sesión Ordinaria del Conceyu. 14 d'ochobre de 1883
Nun hubo incidentes bélicos importantes y 30 d'ochobre de 1983 tres 100 años de guerra incruenta roblóse la paz ente Líjar y Francia. Por representación del país galu allegaron el cónsul y vicecónsul de Francia en Málaga y Almería, y en representación de Líjar l'alcalde Diego Sánchez Cortés. Roblóse la siguiente acta de paz:
Na villa de Líjar, provincia d'Almería, siendo los dolce hores del día trenta d'Ochobre de mil novecientos ochenta y tres.Aconceyaos na plaza pública d'esta villa, per una parte los representantes de la Nación Francesa, nes persones del cónsul y vicecónsul de Málaga y Almería, y por otra la Corporación Municipal del Conceyu de Líjar, presidíu pol so Alcalde D. Diego Sánchez Cortés, siendo testigos d'excepción autoridad civiles y militares de la provincia.
Y pa dexar constancia roblen d'una parte los representantes del Estáu Francés, y de la otra la Corporación Municipal del Conceyu de Líjar, roblando como testigos d'excepción autoridad civiles y militares de la provincia y tola población de Líjar, de lo que yo la secretaria certifico.
Alcuérdase roblar la Paz ente Líjar y Francia, tres cien años de guerra incruenta, declarada por esti Conceyu'l catorce d'Ochobre de mil ochocientos ochenta y tres.
Líjar - Diputación Provincial d'Almería