Microtus gerbei xurnia pirenaica | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Preocupación menor (IUCN 2.3) | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Mammalia | |
Orde: | Rodentia | |
Suborde: | Myomorpha | |
Superfamilia: | Muroidea | |
Familia: | Cricetidae | |
Subfamilia: | Arvicolinae | |
Xéneru: | Microtus | |
Subxéneru: | Microtus (Terricola) | |
Especie: |
M. gerbei (Gerbe, 1879) | |
Distribución | ||
Sinonimia | ||
| ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
La xurnia pirenaica[1] (Microtus gerbei) ye una especie de royedor de la familia Cricetidae. Con anterioridá incluyir nel xéneru Pitymys, anguaño consideráu un subxéneru.
Ye un arvicolino de pequeñu tamañu, de 94 a 104 mm, col cuerpu allargáu y les estremidáes y cola pequeñes. Tien el focico curtiu y romu, los güeyos relativamente pequeños, en comparanza colos restantes Microtus, que nun pertenecen al subxéneru Terricola, les oreyes son tamién pequeñes y tán somorguiaes na pelame, más que nel Microtus duodecimcostatus. Estes carauterístiques denotan la so adautación a la vida soterraña y naturaleza cavadora.
Especie bastante acutada y acutada a zones ensin influencia mediterránea, de los países onde habita (norte de la Península Ibérica y centru y suroeste de Francia. N'España ocupa una estrecha franxa noroccidental que s'estiende dende'l Pirinéu de Girona hasta Cantabria.
Esta especie precisa ambientes montanos y subalpinos, nun tando llindada pola altitú o la llatitú, sinón más bien por factores climáticos. Nun se-y suel atopar percima de la isoterma añal de 15º o 16°C y con una pluviosidá cimera a los 1000 mm añales. Habita preferentemente n'escamplaes forestales y llenderos de montes con praos subalpinos o de siega.
Suelen ser depredaos por carnívoros de pequeñu y medianu tamañu, xeneralmente de habitos forestales. Na so distribución más meridional, la curuxa común (Tyto alba) ye'l depredador más frecuente d'esta especie.
Wikispecies tien un artículu sobre Microtus gerbei. |