Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Miguel Barragán | |||||
---|---|---|---|---|---|
28 xineru 1835 - 27 febreru 1836 ← Antonio López de Santa Anna - José Justo Corro →
| |||||
Vida | |||||
Nacimientu | Ciudad del Maíz, 8 de marzu de 1789[1] | ||||
Nacionalidá | Méxicu | ||||
Muerte | Ciudá de Méxicu, 1 de marzu de 1836[1] (46 años) | ||||
Causa de la muerte | Tifus | ||||
Estudios | |||||
Llingües falaes | castellanu | ||||
Oficiu | Militar | ||||
Graduación | xeneral | ||||
Creencies | |||||
Relixón | catolicismu | ||||
Partíu políticu | Partido Liberal (es) | ||||
Miguel Francisco Barragán Ortiz (8 de marzu de 1789, Ciudad del Maíz – 1 de marzu de 1836, Ciudá de Méxicu) foi un políticu y militar mexicanu que se desempeñó como Presidente de Méxicu ente 1835 y 1836.
Nació don Miguel en ciudá del Maíz, asitiada en San Luis Potosí, el 8 de marzu de 1789. Fueron los sos padres Miguel Barragán Jáuregui y Clara Josefa Ortiz de Zárate Moctezuma Andrada, dambos descendientes del emperador Moctezuma Xocoyotzin. El xeneral Barragán estudió pa ser militar.
Se enroló nel exércitu realista y foi xubiendo grau per grau: nel añu de 1810, como alférez, tuvo al llau de Félix María Calleja y d'Anastasio Bustamante. Como coronel, secundó al plan d'Iguala y comandó la caballería del Exércitu Trigarante qu'entró'l 27 de setiembre de 1821 a la Ciudá de Méxicu. Oponer a la designación d'Agustín de Iturbide como emperador, foi encarceláu y puestu en llibertá al proclamase la república.
En 1824 el Congresu Local nomar Gobernador Constitucional del acabante crear Estáu de Veracruz. El so réxime tomó del 20 de mayu de 1824 al 5 de xineru de 1828 y mientres esi tiempu tuvieron lugar suceso tan importantes como la xura de la Constitución de Veracruz y la ocupación del últimu apartaz español en Méxicu, la Fortaleza de San Juan de Ulúa.
Por secundar el plan de Montaño foi aprehendido y recluyíu en San Juan de Ulúa y treslladáu a los cuartones de la ex inquisición y finalmente foi desterráu en 1827. Salió del país camín de Guayaquil pa pasar dempués a Guatemala, Estaos Xuníos y Europa. En 1829, el presidente Vicente Guerrero dio-y l'amnistía. Tornó a Méxicu pa reintegrarse a la política nacional. Manifestó la so antipatía escontra'l réxime d'Anastasio Bustamante.
Desempeñóse como secretariu de Guerra nel gabinete de Santa Anna en 1833. Poco dempués, el doctor Valentín Gómez Farías llamar pa ocupar el mesmu cargu d'avientu de 1833 a febreru de 1834.
Enfastiáu del poder, el presidente Antonio López de Santa Anna pidió llicencia y llogró que'l Congresu designara al xeneral Barragán presidente interín de la República, mientres don Antonio ausentar a la so facienda de Manga de Clavu. Al ocupar la presidencia, el xeneral Barragán gociaba d'una escelente reputación ganada nos terrenes del patriotismu y na so llealtá a los principios republicanos.
Como presidente reconocíase-y polos sos caballerosos modales y la so amosada probidad na alministración pública. Coherente na so fonda relixosidá, yera normal velo dando del so bolsu ayuda a vilbes, enfermos ya inválidos, faciendo caridá y asistiendo a una tremera de celebraciones relixoses. Mientres la so alministración, la república dexó de ser federal y convirtióse en centralista. El xeneral Barragán foi'l primeru en tomar les providencies pa faer frente a la rebelión de los texanos que lluchaben pola so independencia.[2]
En marzu de 1836, don Miguel atopábase atendiendo los asuntos de guerra en Texas cuando una tarrecible enfermedá invadir. Como'l xeneral Barragán yera bien queríu ente los mexicanos, el pueblu allegó al Palaciu Nacional pa informase sobre'l so estáu de salú.
Al cabu d'unos díes, la fiebre apodrellao acabó cola so vida'l 1 de marzu de 1836. Como última voluntá, don Miguel pidió que'l so cuerpu fuera estremáu y conducíu a los llugares onde escribiera la hestoria de la so vida. Una parte quedó soterrada na catedral de Méxicu y los güeyos na so ciudá natal (Ciudá del Maíz), el corazón en Guadalaxara, les coraes na colexata de Guadalupe y na capiya del señor de Santa Teresa y la llingua en San Juan de Ulúa.
El so esposa llamóse Manuela de Trebuesto y Casasola, Condesa de Miravalle, y tamién descendiente de Moctezuma, con quién casó'l 18 de payares de 1821. Curiosamente, productu d'esti matrimoniu, Barragán foi cuñáu del Conde de Regla, Pedro Romero de Terreros. El tamién xeneral Juan Barragán foi'l so bisnietu.
Predecesor: Antonio López de Santa Anna |
Presidente de Méxicu 1835 - 1836 |
Socesor: José Justo Corro |