Moià | |||
---|---|---|---|
| |||
Alministración | |||
País | España | ||
Autonomía | Cataluña | ||
Provincia | provincia de Barcelona | ||
Contorna | Moianès | ||
Tipu d'entidá | conceyu de Cataluña | ||
Alcalde de Moyá (es) | Dionís Guiteras i Rubio | ||
Nome oficial | Moià (ca)[1] | ||
Códigu postal |
08180 | ||
Xeografía | |||
Coordenaes | 41°48′47″N 2°05′50″E / 41.8131°N 2.0971°E | ||
Superficie | 75.3 km² | ||
Altitú | 717 m[2] | ||
Llenda con | L'Estany, Muntanyola, Collsuspina, Castellcir, Castellterçol, Monistrol de Calders, Avinyó, Calders y Santa Maria d'Oló | ||
Demografía | |||
Población |
6690 hab. (2023) - 3190 homes (2019) - 3077 muyeres (2019) | ||
Porcentaxe | 100% de Moianès | ||
Densidá | 88,84 hab/km² | ||
Viviendes | 184 (1553) | ||
Más información | |||
Estaya horaria | UTC+01:00 | ||
moia.cat | |||
Moià ye una llocalidá y conceyu, capital de la comarca del Moianés, na provincia de Barcelona, comunidá autónoma de Cataluña.
En 1983 tenía un censu de 3140 habitantes. En mayu de 2008 yá llegaba a los 5740 habitantes (crecedera d'un 82,8 % en venticinco años).
El términu municipal de Moyá ta asitiáu nel centru de la contorna del Moianès. La vexetación dominante ye'l pinu coloráu (Pinus sylvestris), gran varidad de cogordes, la encina, el caxigal (Quercus faginea) y el carbayu nanu (o martinenc) (Quercus humilis), tamién s'atopen hayas. Nesti sentíu destaca la paraxa llamada Sauva Negra, un fayedal residual de 2,5 km² asitiáu ente los 750 y los 950 msnm.
La primer constancia escrita col nome del pueblu remontar a los años 912 y 914. La ilesia parroquial del añu 939 entá caltién l'acta de consagración, colo que se sabe qu'esistía un pequeñu nucleu de población na dómina de Wifredo el Velloso. La feria y el mercáu establecer nel añu 1151 pol conde Ramón Berenguer IV de Barcelona. En xunetu de 2011 el conceyu declarar en quiebra.
La economía de Moià basar na ganadería, l'agricultura, el comerciu, el ociu, la industria testil y l'alimenticia.
La Biblioteca Municipal, Can Carner y l'Ateneu La Pólvora son espacios d'actividá cultural. Dacuando publicar les revistes La Tosca y Modilianum.
Unu de les grandes temes pendientes del pueblu ye la recuperación del Casal como gran espaciu cultural públicu (cine, música, teatru ...), cerráu l'añu 2003 por defectos na seguridá arquitectónica y qu'implica la Diputación de Barcelona, la diócesis de Vic, la Xeneralidá de Cataluña y el Conceyu de Moià.
Llexislatura | Nome | Partíu |
---|---|---|
1979-1983 | Sebastià Ubasart i Serra | UCD |
1983-1987 | Josep Montràs Rovira | CiU |
1987-1991 | Josep Montràs Rovira | CiU |
1991-1995 | Josep Montràs Rovira | CiU |
1995-1999 | Josep Montràs Rovira | CiU |
1999-2003 | Josep Montràs Rovira | CiU |
2003-2007 | Josep Montràs Rovira | CiU |
2007-2011 | Josep Montràs Rovira | CiU |
2011-2015 | Dionisio Guiteras | ERC |
2015-2019 | Dionisio Guiteras | ERC |
2019-2023 | n/d | n/d |
2023- | n/d | n/d |
Agregu a la so redolada natural privilexáu, colos sos montes, caminos, masías y cases rurales d'acoyida, atópense sitios d'interés como:
Fiesta Mayor. Celebrada por Santa María, el 15 d'agostu
Fiesta Barroca. Celébrase los díes 10 y 11 de setiembre
Dalgunos de los elementos amestaos a les fiestes tradicionales son:
Josep Ruaix Vinyet, filólogu.