Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Napoleon Hill | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | condáu de Wise, 26 d'ochobre de 1883[1] |
Nacionalidá | Estaos Xuníos |
Muerte | Carolina del Sur, 8 de payares de 1970[1] (87 años) |
Causa de la muerte | causes naturales |
Familia | |
Casáu con |
Rosa Lee Billland (es) Annie Lou Norman (es) Florence Elizabeth Horner (es) |
Fíos/es |
|
Estudios | |
Llingües falaes | inglés[2] |
Oficiu | escritor, ensayista, periodista, profesor, reporteru, abogáu, xurista |
Trabayos destacaos |
Piense y hágase rico (es) The Law of Success (en) |
Xéneru artísticu |
lliteratura de non ficción howto (es) tratáu autoayuda (es) |
naphill.org | |
Napoleon Hill (26 d'ochobre de 1883, condáu de Wise – 8 de payares de 1970, Carolina del Sur) foi un escritor d'Estaos Xuníos. Ye consideráu l'autor de autoayuda y superación más prestixosu del mundu. Foi asesor de dellos presidentes d'Estaos Xuníos: Woodrow Wilson y Franklin Delano Roosevelt. El so llibru Piense y fáigase ricu (orig. Think and Grow Rich) ye consideráu unu de los llibros más vendíos del mundu.
En 1908 Napoleon Hill tuvo la gran oportunidá de la so vida: entrevistar al industrial Andrew Carnegie, quien yera non solo l'home más ricu del mundu naquella dómina, sinón el segundu home más ricu que la humanidá conociera enxamás, dempués de John D.Rockefeller. L'alcuentru marcó l'entamu d'una rellación bien granible.
Andrew Carnegie reveló-y al mozu Napoleon Hill que yera posible identificar n'homes esitosos carauterístiques que podríen ser puestes en práutica pol home común: esto ye, afayar una especie de fórmula pal trunfu: una seleición de virtúes, que si llegaben a tar axuntaes nuna sola personalidá garantizaríen el completu ésitu de tal individuu, suxiriendo al nuevu Hill qu'ellaborara'l cursu, y gracies a Henry Ford el cual apurrió-y gran parte del material, desenvolvió'l cursu, resultáu d'un deteníu analís de la vida llaboral de más de quinientos homes y muyeres qu'algamaron un ésitu insólitu nos sos respeutivos oficios.
Napoleon Hill dedicó más de venti años, axuntando, clasificando, probando y entamando les lleis nes que se basa'l cursu, recibiendo ayuda en persona o por aciu l'estudiu de la obra de la so vida, de los siguientes homes:
Henry Ford, Thomas A. Edison, Harvey S.Firestone, John D.Rockefeller, Charles M.Schwab, Woodrow Wilson, Darwin P.Kingsley, Edward Bok, Cyrus H.K.Curtis, George W.Perkins, Henry L.Doherty, George S.Parker, doctor C.O.Henry, Xeneral Rufus A.Ayers, Wm.Wrigley, Jr., A.D.Lasker, Y.A.Filene, James J.Hill, Capitán George M.Alexander(de quien N.Hill foi asistente), Hugh Chalmers, doctor Y.W.Strickler, Edwin C.Barnes, Robert L.Taylor("Fiddling Bob"), George Eastman, Y.M.Statler, Andrew Carnegie, Jhon Wanamaker, Marshall Field, Wm.H.French, Xuez Elbert H.Gary, William Howard Taft, doctor Elmer Gates, John W.Davis, Samuel Insul, F.W.Woolworth, el xuez Daniel T.Wright (profesor de lleis del autor), Elbert Hubbard, Luther Burbank, O.H.Harriman, John Burroughs, Y.H.Harriman, Charles P.Steinmetz, Frank Vanderlip, Theodore Roosevelt, doctor Alexander Graham Bell (al que Hill atribúi'l méritu pola mayor parte de la primer lleición).
En 1908 Napoleon Hill tuvo la gran oportunidá de la so vida: entrevistar al industrial Andrew Carnegie, quien yera non solo l'home más ricu del mundu naquella dómina, sinón el segundu home más ricu que la humanidá conociera enxamás, dempués de John D.Rockefeller. L'alcuentru marcó l'entamu d'una rellación bien granible.
Andrew Carnegie reveló-y al mozu Napoleon Hill que yera posible identificar n'homes esitosos carauterístiques que podríen ser puestes en práutica pol home común: esto ye, afayar una especie de fórmula pal trunfu: una seleición de virtúes, que si llegaben a tar axuntaes nuna sola personalidá garantizaríen el completu ésitu de tal individuu, suxiriendo al nuevu Hill qu'ellaborara'l cursu, y gracies a Henry Ford el cual apurrió-y gran parte del material, desenvolvió'l cursu, resultáu d'un deteníu analís de la vida llaboral de más de quinientos homes y muyeres qu'algamaron un ésitu insólitu nos sos respeutivos oficios.
Napoleon Hill dedicó más de venti años, axuntando, clasificando, probando y entamando les lleis nes que se basa'l cursu, recibiendo ayuda en persona o por aciu l'estudiu de la obra de la so vida, de los siguientes homes:
Henry Ford, Thomas A. Edison, Harvey S.Firestone, John D.Rockefeller, Charles M.Schwab, Woodrow Wilson, Darwin P.Kingsley, Edward Bok, Cyrus H.K.Curtis, George W.Perkins, Henry L.Doherty, George S.Parker, doctor C.O.Henry, Xeneral Rufus A.Ayers, Wm.Wrigley, Jr., A.D.Lasker, Y.A.Filene, James J.Hill, Capitán George M.Alexander(de quien N.Hill foi asistente), Hugh Chalmers, doctor Y.W.Strickler, Edwin C.Barnes, Robert L.Taylor("Fiddling Bob"), George Eastman, Y.M.Statler, Andrew Carnegie, John Wanamaker, Marshall Field, Wm.H.French, Xuez Elbert H.Gary, William Howard Taft, doctor Elmer Gates, John W.Davis, Samuel Insul, F.W.Woolworth, el xuez Daniel T.Wright (profesor de lleis del autor), Elbert Hubbard, Luther Burbank, O.H.Harriman, John Burroughs, Y.H.Harriman, Charles P.Steinmetz, Frank Vanderlip, Theodore Roosevelt, doctor Alexander Graham Bell (al que Hill atribúi'l méritu pola mayor parte de la primer lleición).