OutRage!

OutRage!
organización de derechos LGTB+ (es) Traducir
Direición Reinu Xuníu
Historia
Fundación10 mayu 1990
Disolución 2011
Fundador Peter Tatchell
Simon Watney
Keith Alcorn (en) Traducir
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

OutRage! (¡estrueldu d'indignación!) ye un grupu pola llucha de los derechos de los homosexuales y bisexuales del Reinu Xuníu que preconiza l'aición direuta. Ye un grupu radical que frecuentemente foi criticáu por ser estremistes; dellos miembros fueron arrestaos mientres les sos aiciones. Mientres ciertu tiempu, a mediaos de los 1990s, delles aiciones de OutRage! fueron consideraes como una nueva versión del outing, cuando los activistes gais declaraben la presunta homosexualidá privada de figures públiques como parte d'una campaña política.

Formación

[editar | editar la fonte]

El grupu formar nuna xunta'l 10 de mayu de 1990 convocada tres l'asesinatu del actor gai Michael Boothe, asocedíu'l 30 d'abril anterior. Munchos de los convocantes a la xunta fueren miembros de "Organisation for Lesbian and Gay Action" (OLGA), que surdiera pa lluchar contra'l artículu 28. Los cuatro principales fundadores fueron: Simon Watney, Keith Alcorn, Chris Woods and Peter Tatchell. Ente 40 y 60 persones allegaron a la primer xunta, incluyíos dellos que fueren activos nel Gay Liberation Front y otres campañes.

La segunda xunta, esta vegada en públicu, foi'l 24 de mayu. Alcorn presentó'l nome y Tatchell escribió'l primer borrador de lo que se convirtió na declaración d'oxetivos. Michael Burgess y Steve Stannard fueron escoyíos tesoreros polos primeros delegaos. La primer aición de OutRage! foi'l 7 de xunu nos aseos públicos de Hyde Park pa protestar contra la policía metropolitana que tendíen trampes a los gais que faíen cruising, atrayendo l'atención de dellos medios de comunicación. L'OLGA compartió l'espaciu de la so oficina na so sede nel London Lesbian and Gay Centre, y frecuentemente recaldaron fondos conxuntamente vendiendo camisetes cola so logo. Una de les imáxenes que fixeron famosu a OutRage! foi l'aición que tuvo llugar en setiembre de 1990 cuando'l grupu entamó una "besada" en Piccadilly Circus pa protestar contra los arrestos d'homosexuales que se besaben en públicu. Un miembru identificáu como un actor llamáu Richard engató a la estatua de Eros y besar.

A partir de xineru de 1991 el grupu entamó una serie de delegaciones y seiciones que se fixeron cargu de partes y aspeutos específicos. Diéron-yos intencionadamente nomes obscenos y insultantes: Policing Intelligence Group (PIG, gochu), Whores of Babylon (Putes de babilonia, pa la homofobia relixosa), Perverts Undermining State ScrutinY (malvaos minando l'escrutiniu del estáu, PUSSY [coño], pa tratar la censura), QUeers Asserting the Right to Ride Every Line Safely (maruxos afirmando'l derechu de montar en toles llinies de xuru, QUARRELS [engarradielles]- pa la seguridá nel mentro de Londres), Expanding THe Non-Indigenous Contingent (espandir el contingente non indíxena, ETHNIC) y Lesbians Answer Back In Anger (Lesbianes respondiendo enoxaes, LABIA, llabios vaxinales). Y siguiendo con esta clase de nomes l'equipu financieru adoptó'l nome de QUeer Accountants Never Go Out (QUANGO).

Discutiniu del Outing

[editar | editar la fonte]

La tema del outing qu'empezara n'USA estremó'l grupu en 1991. Nun hubo consensu asina que'l grupu tuvo d'alcuerdu en nun tomar partíu. Aquellos que taben a favor d'esta táctica (principalmente Shane Broomhall y Patrick McCann) formaron el so propiu grupu fuera OutRage! llamáu "Faggots Rooting Out Closeted Sexuality" (FROCS) que se dedicó al outing. Imprimieron y dertribuyeron posters proclamando que Jason Donovan yera gai, antes contautaron col Sunday Times col qu'entamaron una campaña más amplia. Peter Tatchell tuvo acordies con ser el voceru del grupu. Los planes de outing fueron llargamente condergaos pola prensa y el FROCS adució que fuera una treta pa salir na prensa y provocar un alderique sobre'l outing.

En 1992 el grupu sufrió'l fenómenu del entrismo per parte de los partíos políticos d'izquierdes que deseyaben absorber OutRage! como una organización pantalla. L'intentu más seriu llevar a cabu'l "Lesbian and Gay Campaign Against Racism and Fascism" (LGCARF). La esistencia de los grupos temáticos añadía vulnerabilidá pa esta toma, polo que'l 25 de xunu'l grupu tomó la decisión d'eslleilos toos. La decisión foi aceptada por toos menos por LABIA y munchos de los sos miembros abandonaron el grupu pa formar darréu'l Lesbian Avengers.

Aiciones de 1993

[editar | editar la fonte]

Cuando'l rabín xefe, Immanuel Jakobovits, reaccionó a la noticia del descubrimientu de Dean Hamer d'un posible orixe xenéticu de la homosexualidá, diciendo qu'esto ufiertaba una oportunidá a los inxenieros xenéticos d'esaniciar la homosexualidá, OutRage! llevó a cabu una aición frente a una sinagoga en Londres que se creía frecuentada por lliberales. Partieron panfletos que comparaba les pallabres de Jakobovits coles d'Adolf Hitler. Esta aición produció acusaciones d'antisemitismu contra'l grupu.

Nueve miembros de OutRage! fueron arrestáu nes oficines Benetton UK, cuando entamaben una protesta contra los anuncios de la compañía qu'usaben un enfermu de sida. Los nueve fueron acusaos de dellos delitos pero finalmente fueron absueltos.

Edá de consentimientu sexual

[editar | editar la fonte]

En 1994 la tema de los derechos de los gais salió a la palestra en Gran Bretaña cuando la Cámara de los Comunes aldericó si la edá de consentimientu pal sexu homosexual, entós 21 años, tenía qu'igualase col heterosexual que yera de 16 años. OutRage! entamara delles aiciones sobre esti asuntu nos años anteriores y fixéronse visibles ente l'ensame nel esterior del parllamentu la nueche de les votaciones, convocando a los sos miembros pa una faer presencia pacíficamente. Cuando les noticies de que la igualdá fuera refugada salieron a la lluz, entamáronse disturbios. Munchos nel ensame glayaben los nomes de dos ministros conservadores de los que se rumoreaba llargamente que yeren gais.

Tres la votación OutRage! consiguieron invadir la xunta del comité executivu nacional del Partíu Llaborista onde protestaron porque 35 miembros del partíu votaren en contra de la igualdá. Y en un tonu más llixeru, el grupu fixo un pidimientu a la embaxada de Dinamarca por qu'invadiera el Reinu xuníu y de esta forma poder esfrutar de la llexislación más lliberal danesa.

Tres la enmienda de l'acta de delitos sexuales del 2000, igualóse la edá de consentimientu pa tolos actos sexuales a 16 años (17 n'Irlanda del norte).

Ilesia anglicana

[editar | editar la fonte]

Na seronda de 1994 OutRage! empezó a concentrase en combatir la homofobia relixosa. Revelar na prensa que'l nuevu obispu Durham Michael Turnbull tenía una condena por delitu sexual, y OutRage! aprució na so misa ordinaria. Sabíase o abarruntaba qu'otros obispos yeren homosexuales en priváu, y OutRage! entamó una manifestación frente a la sede principal de la Ilesia d'Inglaterra nomando a diez obispo y animándo-yos a "¡Dicíi la verdá!". Anque'l nome de los obispos nun salió na prensa británica, los sos nomes fueron publicaos nel periódicu gai d'Australia Melbourne Star Observer y n'Internet. Coles mesmes, Peter Tatchell empezó a dialogar col obispu de Londres, David Hope, que nun fuera nomáu pol grupu pa persuadi-y de que saliera del armariu voluntariamente. Les hestories de la prensa especulando alrodiu de la sexualidá de los obispos fizo que Hope tarreciera lo peor y convocó una rueda de prensa en febreru de 1995 na que denunció a OutRage! por primi-y y almitió que la so sexualidá yera "una área gris".

En xineru de 1995 OutRage! mandara cartes a 20 miembros del parllamentu que se sabía o se creía yeren gais, convidándo-yos a salir del armariu. El 20 de marzu, el Belfast Telegraph fíxose ecu de qu'unu d'ellos yera d'Irlanda del Norte y asumióse llargamente que se trataba de James Kilfedder. Esi día morrió de secute d'un ataque al corazón. La prensa supunxo que l'ataque y la carta taben rellacionaos y escribiéronse entós dalgunes de les crítiques más feroces contra OutRage!.

Dancehall

[editar | editar la fonte]

OutRage! tamién denunció la homofobia en ciertes estrelles d'esti tipu de reggae xamaicanu tales como Buju Banton y Sizzla, y publicaron les traducciones de les lletres de dellos cantares homófobos en patois dirixíes a rastafaris. Sizzla tuvo qu'atayar dellos conciertos por cuenta de les movilizaciones en protesta de OutRage!.[1]

Gai bonu/gai malu

[editar | editar la fonte]

L'activismu radical y los métodos de cutiu revesosos usaos por OutRage! collechó sofitos y refugos tantu nes comunidaes gai como heterosexual. Taben nel so contra l'ala más conservadora de la comunidá gai y los que sofitaben al gobiernu, como los de Stonwall, que preferíen entamar demandes xudiciales pa consiguir los sos oxetivos, a exercer l'activismu de base. Dellos periodistes de la prensa gai británica etiquetaron a los grupos como OutRage! y los sos alidadas Gay and Lesbian Humanists, Queer Youth Alliance, Chris Morris y Peter Tatchell como "gais malos" (calificando les sos polítiques de llucha como de "ensin tomar prisioneros") y a les campañes de despachu de Stonewall como "gais bonos". Los dos enfoques del activismu polos derechos de los gais teníen un ampliu sofitu na comunidá gai, pero l'estilu satíricu ya intolerante de OutRage! apoderar de los titulares de prensa más de cutiu.

Estáu actual

[editar | editar la fonte]

OutRage! sigue siendo un grupu activu y dende xunetu del 2008 tien páxina en Facebook, onde numbera les campañes en cursu.[2]

Dende payares de 2006 la páxina web orixinal de OutRage! paró la so actividá y redirixe escontra la páxina personal de Peter Tatchell que contién artículos sobre OutRage!.[3]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «news.bbc.co.uk». Consultáu'l 18 de xunu de 2007.
  2. «OutRage! Facebook Group». Consultáu'l 6 de xunetu de 2008.
  3. «outrage.org.uk». Consultáu'l 18 de xunu de 2007.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Lucas, Ian. Outrage!: An Oral History. Continuum / Cassell Academic. London, 1998.
  • Henry, David Joseph. "Queerest of Conspiracies", London, Atlantic Print, 2005.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]