Paul Henreid | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Trieste[1], 10 de xineru de 1908[2] |
Nacionalidá |
Estaos Xuníos Imperiu austrohúngaru |
Muerte | Santa Monica[3], 29 de marzu de 1992[2] (84 años) |
Sepultura | Woodlawn Memorial Cemetery |
Causa de la muerte | neumonía |
Estudios | |
Estudios | Real e Imperial Academia Teresiana de Viena (es) |
Oficiu | direutor de cine, actor de teatru, actor de cine, actor de televisión, guionista, productor de cine, actor |
Altor | 191 cm |
Llugares de trabayu | Estaos Xuníos |
Emplegadores | Warner Bros. |
Premios | |
IMDb | nm0002134 |
Paul Henreid (Paul Georg Julius Hernried Freiherr von Wassel-Waldingau, 10 de xineru de 1908, Trieste – 29 de marzu de 1992, Santa Monica) foi un actor y direutor de cine y televisión. Solía apaecer en delles películes como Paul von Hernreid o Paul von Hernried. De xuru el so papel más destacáu foi na película Casablanca, na qu'interpretó al xefe de la resistencia antinazi Victor Laszlo.
Henreid yera fíu d'un aristocráticu banqueru vienés; nació na llocalidá turística de Trieste, entós perteneciente al Imperiu austrohúngaru y depués anexonada a Italia.
Formóse como actor de teatru en Viena y debutó n'escena so les órdenes de Max Reinhardt. Empezó la so carrera nel cine nos años 30, actuando en películes alemanes, pero dexó Austria pa colase a Gran Bretaña onde siguió la so carrera, hasta que col españíu de la Segunda Guerra Mundial tarreció que fora deportáu o deteníu. Sicasí, Conrad Veidt medió por él y foi-y dexáu permanecer llibre n'Inglaterra.
En 1939, Henreid marcha a Hollywood pa realizar un pequeñu papel na primer versión de Adiós, Mr Chips de Sam Wood, y en 1942 apaez nos sos dos películes más importantes. Una ye Now, Voyager (Now, Voyager) d'Irving Rapper, onde trabaya con Bette Davis y Claude Rains, onde protagoniza una famosa escena na qu'enciende dos pitos na mano unu pa él y otru pa ella. La otra película ye la güei llexendaria Casablanca de Michael Curtiz, interpretando a Victor Laszlo, l'heroicu líder de la resistencia anti-Nazi.
En 1946, Henreid adquier la nacionalidá estauxunidense.
Paul Henreid apaeció en películes con regularidá mientres les décades de los cuarenta y cincuenta. Les sos interpretaciones más destacaes d'estos años son Pirates del Caribe (The Spanish Main, 1945) de Frank Borzage y con Maureen O'Hara de compañera de repartu, Of Human Bondage d'Edmund Goulding (1946), Cantar d'amor (Song of Love, 1947) de Clarence Brown con Katharine Hepburn y onde interpreta a Robert Schumann, Serena de Bagdag (Siren of Bagdag, 1953) de Richard Quine, Never So Few con Frank Sinatra y Gina Lollobrigida, y Los cuatro caballeros del Apocalipsis (Four Horsemen of the Apocalypse, 1961) de Vicent Minnelli, basáu na novela de Vicente Blasco Ibáñez y onde interpretaba un rol bien paecíu al que realizara en Casablanca.
A partir de los años cincuenta amás de la so carrera como actor, empieza a dirixir películes tantu pal cine como pa la televisión. De les más d'una trentena de películes que dirixó cabo destacar Dead Ringer, de 1964 con Bette Davis, Karl Malden y Peter Lawford, onde la fía del direutor (Monika) realizó un pequeñu papel. Tamién dirixó pa la televisión dellos episodios de Alfred Hitchcock presenta, Maverick, Bonanza y The Big Valley.
En 1969, participó nuna adautación de La Lloca de Chaillot, y en 1977 en Exorcist II: The Heretic, secuela del esitosu filme de William Friedkin, que fracasó magar una estensa repartida qu'incluyía a Richard Burton y otres estrelles de Hollywood.
Paul Henreid finó'l 29 de marzu de 1992 en Santa Monica, por causa de una neumonía. Ta soterráu nel campusantu de Woodlawn en Santa Monica (California).
Henreid tien dos estrelles nel Paséu de la Fama de Hollywood: una pol cine (6366 Hollywood Boulevard) y otra per televisión (1722 Vini Street).