Pescara

Pescara
Alministración
País	Italia
Rexón	Abruzos
Provincia	Provincia de Pescara
Tipu d'entidá	comuña d'Italia
Mayor of Pescara ^(en)	Marco Alessandrini
Nome oficial	Pescara (it)
Nome llocal	Pescara (it)
Códigu postal	65121–65129
Xeografía
Coordenaes	42°27′51″N 14°12′51″E / 42.464278°N 14.214189°E / 42.464278; 14.214189
Pescara Pescara (Italia)
Superficie	34.36 km²
Altitú	11 m[1]
Llenda con	Montesilvano ^(es) , Spoltore ^(es) , Chieti, San Giovanni Teatino ^(es) , Francavilla al Mare ^(es) y Città Sant'Angelo ^(es)
Demografía
Población	118 657 hab. (1r xineru 2023)
Porcentaxe	? % de Provincia de Pescara
Densidá	3453,35 hab/km²
Más información
Prefixu telefónicu	085
Estaya horaria	UTC+01:00 (horariu estándar) UTC+02:00 (horariu de branu)
Llocalidaes hermaniaes	Arcachon, Miami Beach ^(es) , Lima, Split, Casale Monferrato ^(es) , Montichiari ^(es) , Brescia y Gardone Riviera ^(es)
comune.pescara.it

Pescara (IPA: [pesˈkaːra],^[2]; n'abruzzese: Piscàrë)^[3] ye una llocalidá d'Italia central, na rexón d'Abruzzo. La ciudá ta estremada en dos pel ríu del mesmu nome y atópase al centru d'una área metropolitana de 400.000 habitantes. En 1927, Pescara, la parte de la ciudá al sur del ríu Pescara (na provincia de Chieti), y Castellamare Adriatico, la parte de la ciudá al norte del ríu (na provincia de Teramo) xunir nuna única ciudá, l'actual Pescara. El poeta Gabriele D'Annunzio, nacíu nesta ciudá, foi unu de los principales impulsores na creación de la nueva ciudá.

Historia

Los oríxenes de Pescara son anteriores a la conquista romana. El nome, tantu de dambes ciudaes como del ríu, yera Aternum.^[4] Taba coneutada con Roma al traviés de la Vía Claudia Valeria y la Via Tiburtina. El principal edificiu yera'l templu de Jovis Aternium. La ciudá yera un puertu importante pal comerciu coles provincies orientales del Imperiu.

Imaxe del puertu de Pescara

Na Edá Media, Pescara foi destruyida polos Lombardos nel añu 597. Naquella ocasión, l'obispu de la ciudá, Ceteo (actual santu patrón de Pescara), foi acusáu de confraternizar colos griegos cristianos (los lombardos yeren arrianu) y foi llanzáu dende la ponte con una piedra atada al pescuezu.^[5]

En 1095, Pescara yera una rica ciudá con una serie d'importantes monumentos ya ilesies. En 1140, Rogelio II de Sicilia conquistó la ciudá, empezando un periodu nel cual foi destruyida en delles ocasiones. El nome de Piscaria ("rica en pexe") mentar por vegada primer nesta dómina. Dellos señores reinaron en Pescara d'ende d'equí p'arriba, incluyendo Rainaldo Orsini, Luis de Saboya y Francesco del Borgo, el vicariu del rei Ladislao, quien mandó construyir la fortaleza y la torre.

A partir del sieglu XIII, Pescara perteneció, como'l restu de los Abruzzo, al Reinu de Nápoles (que tres la unión col Reinu de Sicilia pasó a denominase Reinu de Dos Sicilies). En 1424 el famosu condotiero Muzio Attendolo finó en Pescara. Otru aventureru, Giacomo Caldore, conquistó la ciudá en 1435 y 1439. Na dómina del dominiu aragonés sobre'l reinu (segunda metá del sieglu XV), la ciudá foi feudu de la noble familia D'Avalos, d'orixe español. Mientres los años siguientes Pescara foi atacada repetidamente polos venecianos y, más tarde, como parte del Reinu Español de Nápoles, convertir nuna gran fortaleza.

En 1566 foi sitiada por 105 galeres turques. Aguantó con firmeza y los otomanos tan solo llograron ocupar los territorios circundantes.

De primeres del sieglu XVIII, Pescara cuntaba con 3000 habitantes, la metá d'ellos viviendo en Castellammare. En 1707 foi atacada poles tropes austriaques sol mandu del Duque de Wallis. La ciudá, gobernada por Giovanni Girolamo II Acquaviva, aguantó mientres dos meses antes de capitular.

Pescara foi siempres parte del Reinu de Nápoles, aparte del curtiu periodu de la República de Nápoles ente 1798 y 1799. La ciudá foi atacada más tarde pol pro-Borbón Giuseppe Pronio. En 1800 Pescara cayó ante les tropes franceses, creándose una importante fortaleza militar pal reinu de Xosé de Bonaparte. Castellammara, qu'agora cuntaba con una población de 3000 habitantes por sigo sola, convertir nun conceyu distintu.

En 1814, los Carbonari de Pescara sulevar contra Joachim Murat. El 15 de mayu de 1815 el rei robló una de les primeres constituciones de la Unificación d'Italia. Nos años postreros, Pescara convertir nun símbolu de la violenta restauración de los Borbones, siendo una de les más importantes cárceles borbonas. Tres una devastadora hinchente en 1853, Pescara foi lliberada pol collaborador de Giuseppe Garibaldi, Clemente De Cesaris, en 1860. Siete años dempués, la fortaleza foi desmantelada.

Nos años siguientes, Pescara convertir na ciudá más grande de la rexón d'Abruzzo. La nueva ciudá sufrió una gran esplosión mientres la Segunda Guerra Mundial, y dende entós foi reconstruyida en gran parte, siendo asina una de les ciudaes d'Italia más recién.

La casa de Gabriele D'Annunzio foi restaurada nos años 1930 y agora ta abierta al públicu.

Demografía

Gráfica d'evolución demográfica de Pescara ente 1861 y 2001

Fonte ISTAT - ellaboración gráfica de Wikipedia

Economía y cultura

Pescara ye la mayor ciudá de la rexón d'Abruzzo, y ye una de les más importantes a nivel económicu, comercial y turísticu de la Mariña Adriática. Colos sos más de 20 quilómetros de mariña, ye'l llugar más popular ente los turistes mientres los meses de branu. Nes sos mariñes esisten ensame de ruempefoles fabricaos con grandes roques p'apurrir agües seles cerca de la sablera. A lo llargo de tola mariña, esisten diversos centros d'ociu y establecimientos nos cualos pueden atopase restoranes y otres tiendes con artículos veraniegos o de sablera. Tamién esiste un distritu de la ciudá con diverses tiendes de moda y llugares de recréu nocherniegu.

La universidá de Pescara recibe'l nome de Gabriele D'Annunzio (Università D'Annunzio) n'honor al célebre poeta. Ente Pescara y la cercana Chieti establezse una área industrial.

Ente 1924 y 1961, Pescara foi sede de la competición autmovilística Coppa Acerbo. En 1957, apostóse'l Gran Premiu de Pescara de Fórmula 1, nun circuitu urbanu que midía 25,575 km, superando al llexendariu Nurburgring y a Monza en velocidá.

Añalmente, en xunetu, Pescara celebra un Festival Internacional de Jazz.

Pescara foi'l llugar de nacencia de Gabriele D'Annunzio y Ennio Flaiano.

En 2009, Pescara allugó los XVI Xuegos Mediterráneos.

Llugares d'interés

Fachada de la Basilica della Madonna dei sette dolori.

El Palazzo del Governo (Palaciu de Gobiernu) alluga una biblioteca con 600,000 volumes. Asina mesmu cabo mentar a la Catedral de San Cetteus, con una pintura de San Francisco del sieglu XVII atribuyida Guercino. La basílica Madonna dei Sette Dolori ("Madonna de los siete dolores") ye del añu 1757 y tien una fachada Neoclásica.

Deporte

La ciudá ye famosa tamién por ganar el club Pallanuoto Pescara delles vegaes el scudeto de water-polo. Nel equipu que ganó tantos títulos de water-polo tuvo'l famosu xugador español Manuel Estiarte. El Ponzio Pescara participa de la Divisione Calcio a 5, la máxima categoría del fútbol sala profesional italianu. En 1957, Pescara acoyó un Gran Premiu de Fórmula 1, que recibió'l nome de la ciudá (Gran Premiu de Pescara) pa estremalo del Gran Premiu d'Italia. La carrera apostar nun circuitu caleyeru, el trazáu más llargu enxamás percorríu por un monoplaza de Fórmula 1: 25.575 metros

Referencies

1. URL de la referencia: https://it-ch.topographic-map.com/map-f9ft3l/Pescara/?center=42.46475%2C14.21318&zoom=19&popup=42.46476%2C14.21306.
2. «DiPI Online - Dizionario di Pronuncia Italiana» (italianu). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-10-09. Consultáu'l 6 d'avientu de 2017.
3. (1996) Dizionario di toponomastica. Storia e significato dei nomi geografici italiani (n'italianu). Milán: Garzanti.
4. John y Thomas Dymock. «Bibliotheca classica: or, A classical dictionary» (inglés). Consultáu'l 6 d'avientu de 2017.
5. «San Ceteo (Peregrinus) di Amiterno» (italianu). Consultáu'l 6 d'avientu de 2017.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Pescara.

• Sitiu web oficial (n'italianu)

• Pescara n'OpenStreetMap.