Piedralaves | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | España | ||||
Autonomía | Castiella y Lleón | ||||
Provincia | provincia d'Ávila | ||||
Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||||
Alcalde de Piedralaves (es) | Germán Ulloa (Partido Popular) | ||||
Nome oficial | Piedralaves (es)[1] | ||||
Códigu postal |
05440 | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 40°19′02″N 4°41′53″W / 40.317222222222°N 4.6980555555556°O | ||||
Superficie | 55.25 km² | ||||
Altitú | 717 m | ||||
Llenda con | Burgohondo, Navaluenga, Casavieja, La Iglesuela del Tiétar y La Adrada | ||||
Demografía | |||||
Población |
2136 hab. (2023) - 1024 homes (2019) - 1037 muyeres (2019) | ||||
Porcentaxe | 1.35% de provincia d'Ávila | ||||
Densidá | 38,66 hab/km² | ||||
Más información | |||||
Estaya horaria | UTC+01:00 | ||||
piedralaves.info | |||||
Piedralaves ye un conceyu d'España perteneciente a la provincia d'Ávila,[2] na comunidá autónoma de Castiella y Llión. En 2016 cuenta con una población de 2.130 habitantes, siendo'l docenu pueblu más grande la provincia d'Ávila en númberu d'habitantes y el quintu de la contorna del Valle del Tiétar.
Trátase d'unos de los conceyos más turísticos de la provincia abulense por cuenta de la so guapura paisaxística, al bon clima y al calter atopadizu de les sos xentes. Tradicionalmente cuntó con una gran cantidá d'establecimientos hosteleros, qu'a pesar de menguar nos últimos años, siguen siendo numberosos. Tamién destaca la ufierta de campamentos infantiles que doten al pueblu de gran popularidá ente los alumnos de los colexos madrilanos.
El topónimu foi documentáu per primer vegada nel Llibru de la Montería d'Alfonsu XI cola forma Pie de Labas.[3] Nos sieglos XV y XVI tamién se documentaron les formes de transición Piedelaves/Piedelabes y Piedalabes.[4]
términu municipal de Piedralaves asítiase na aguada sur de la sierra de Gredos nel valle del Tiétar y llinda al norte cola llocalidá de Burgohondo y Navaluenga; al oeste con Casavieja; al este con La Adrada y al sur con La Iglesuela, esti postreru en Castiella-La Mancha. La llocalidá ta asitiada a una altitú de 717 msnm.[5][6]
Noroeste: Burgohondo | Norte: Burgohondo y Navaluenga | Nordeste: Navaluenga |
Oeste: Casavieja | Este: La Adrada | |
Suroeste: Casavieja | Sur: La Iglesuela | Sureste: La Adrada |
COORDENAES :
- Llatitú 40 Graos 19 ' 3.6618"
- Llargor -4 Graos 41 ' 53.8794"
Cuenta con 55 km², y una densidá de 41 hab./km². El nucleu urbanu atopar a 717 m sobre'l nivel de mar anque nel términu municipal pueden atopase cotes de 1.528 m (Sarnosa) o 1.994 m (Lanchamala).
Atopar a 85 km d'Ávila Capital, 95 de Madrid, 90 de Toledo y a 54 km de Talavera de la Reina, la vía principal d'accesu a Piedralaves ye la carretera CL-501, autonómica de primer orde.
El ríu Tiétar fai de llinia fronteriza cola provincia de Toledo y a lo llargo de surecorrido recibe los caudales de los numberosos afluentes que vienen de la Sierra de Gredos y que se bastien dende los cumes por fondos gargüelu, ente estos afluentes que superen grandes desniveles y que tienen un marcáu réxime nivo-pluvial destaca'l ríu Escorial o Gargüelu de Valdetejo que trascurre pola llende municipal dixebrando Piedralaves de La Adrada.
El conceyu, de 55,2 km², cuenta según el padrón municipal pa 2016 del INE con 2.130 hab.
El clima de Piedralaves ye de tipu mediterraneu con influencia oceánica, que se caracteriza per iviernos templaos y branos secos y calorosos.
La pluviosidá ye alta, concentrándose les agües en primavera y seronda, lo que xenera un gran estrés hídricu na vexetación mientres el branu.
La situación de Piedralaves, al sur de la Sierra de Gredos, xunto cola altitú media pocu elevada y el clima condicionen el so paisaxe. Pueden contemplase distintos tipos de vexetación que se gradia en función de l'altitú, na zona más baxa (hasta los 900 m.) la encina atópase entemecida cola sufrera, rebollo, castañal, etc. En dellos sitios el encinar sumió en favor de la olivar, vide, figal o inclusive la jara o uz.
Na zona asitiada ente los 900 y los 1.700 m. aproximao, predomina'l carbayu melojo o rebollo. Esti melojar autóctonu foi sustituyíu en gran parte por repoblaciones de pinu resinero.
Percima de los 1.800 m d'altitú la vexetación dominante son piornos, enebros rastreros y cambrones.
El Patrón del conceyu ye San Roque, festividá que se celebra cada 16 d'agostu con una Misa y procesión, xunto con una gran variedá d'actividaes (bailles, festexos taurinos..) Mientres el restu del añu la imaxe del santu ye venerada na so ermita. El día 7 d'agostu ye llevada en procesión a la ilesia de Piedralaves pal empiezu de la novena. Ésta permanez nel templu parroquial hasta'l día 17, conocíu como "Día de san Roquito" cuando tres la puya d'ufriendes y bágares ye conducida de nuevu en procesión a la ermita del Santu.
El 23 mayu de 1639 Piedralaves llogró del monarca Felipe IV el privilexu de villazgo independizándose del señoríu de la Adrada[7][8] —daquella un marquesáu—.[9]. Esta efeméride foi celebrada na hestoria recién del conceyu en dos causes: el 23 de mayu de 1989, por cuenta de 350 aniversariu, inaugurándose un monumentu conmemorativo nel Parque del Venerito; y nel añu 2014 al festexar los 375 años trescurríos. Les celebraciones nesta última ocasión produciéronse'l 16 d'agostu, cuando se rindió nel Parque Municipal un homenaxe a los 19 alcaldes del conceyu, que rixeron los destinos d'esta villa dende l'añu 1900 hasta esi momentu. Amás el 6 d'avientu de 2014 inauguróse un nuevu parque a la entrada del pueblu, denomináu "Parque de la Villa" onde destaca una sufrera, que ye l'árbol que caracteriza a los habitantes del conceyu.
Piedralaves tien una bella ilesia alzada n'honor de S. Antonio de Padua, na que puede reconocese a güeyu una primer construcción nel S. XVII y una reconstrucción nel S. XVIII. N'aportando al traviés d'una pequeña puerta con bóveda de cañón, aportar a la capiya en qu'esiste un artesonado mudéxar y un magníficu retablu barrocu dignu de ser almiráu pola ciencia del arte.
La Torre del Reló ye otru de los símbolos d'esti pueblu, y ye tan singular porque ta dixebrada del edificiu consistorial
Tamién tien una ponte "romanu" denomináu asina, anque en realidá ye medieval, n'escelente estáu de caltenimientu que foi nel so tiempu paso obligáu nel camín de Madrid a Plasencia. Tamién destaquen les numberoses cases con balconaes de madera y mampostería de granitu, especialmente la Casa de los Balcones (conocida como Casa de los Cartaxena).
Otros de los sitios mas pintorescos y de Piedralaves son:
. La Llamarga de la Nieta,
. La Presa del Forcayu,
. La Ermita de San Roque,
. La Ermita de la Concepción, conocida como Ermita del Parque,
. La Cruz de los Namoraos,
. La Ponte de Madera,
. El Gargüelu del Nuño Coxu,
. El Venerito,
. La Ponte y la Fonte de los Forestales,
. La Fonte del Venero,
. La Casa de les 4 Cais,
. La Casa de la Naranxal,
Nel planu políticu, dende la finalización de la Guerra Civil Española hasta la restauración democrática, Piedralaves cuntó con 4 alcaldes: Manuel Sánchez Domínguez, mientres el periodu de posguerra; Mariano García Alonso, mientres 24 años, siendo la persona que más tiempu dirixió'l consistoriu piedralaveño; Emeterio Moreno López, dende mediaos de la década de los 60; y José María González López, a lo llargo de la Transición Democrática.
Dende les eleiciones municipales del 13 d'abril de 1979, el Conceyu de Piedralaves tuvo cinco alcaldes: José López Cuéllar (1979-1983) perteneciente a un partíu independiente; Julián García Sánchez (1983-1987) d'Alianza Popular, siendo hasta la fecha'l que candidatu qu'hai otenido mayor respaldu nes urnes y gobernó con más conceyales (7 de 11); Manuel Gómez López (1987-1995) del PSOE y primer alcalde d'izquierdes dende faía 50 años; Ángel Galeano Arianes (1995-1999) miembru del PP, y únicu rexidor non nacíu nel conceyu, so que'l so mandatu construyir la Presa; y María Victoria Moreno Sauga r (1999-Actualidá), del PP, primer muyer al frente del Conceyu y la rexidora qué más tiempu lo gobernó nel perido democráticu.
Na actualidá, la composición de la corporación municipal ye la siguiente:
Partíu Popular | Partíu Socialista !Izquierda Xunida | Non adscritos | |
---|---|---|---|
Maria Victoria Moreno Saugar | Mónica Martínez
Rivas |
María José Durán Solís | |
Santiago Muñoz
Sánchez |
|||
Rosa Mª García Pérez | |||
Guillermo Rubén García Bartolomé |
Nel periodu 1983-2015, los partíos más votaos nes eleiciones municipales fueron los siguientes:
-1983: AP col 58,22% de los votos y 7 conceyales (mayoría absoluta).
-1987: PSOE col 36,13% de los votos y 4 conceyales (a pesar de que'l posible pactu ente los partíos de centru derecha AP y el Partíu Lliberal sumara mayoría absoluta, la falta d'alcuerdu ente dambes formaciones, dio l'alcaldía al PSOE, que fuera'l partíu más votáu)
-1991: PSOE col 52,62% de los votos y 6 conceyales (mayoría absoluta).
-1995: PP col 45,95% de los votos y 5 conceyales (pactu de gobiernu alcanzáu col conceyal del partíu Agrupación Independiente d'Ávila).
-1999: PP col 45,26% de los votos y 5 conceyales (pactu de gobiernu alcanzáu cola conceyal del partíu Unión Centrista-CDS. Nes siguientes eleiciones, dicha formación quedó integrada dientro de la candidatura del PP).
-2003: PP col 47,50% de los votos y 6 conceyales (mayoría absoluta).
-2007: PP col 48,66% de los votos y 6 conceyales (mayoría absoluta).
-2011: PP col 47,54% de los votos y 6 conceyales (mayoría absoluta).
-2015: PP col 46,52% de los votos y 6 conceyales (mayoría absoluta).
Hai de solliñar, qu'a diferencia de lo qu'asocede en múltiples Conceyos d'España, en Piedralaves siempres gobernó'l partíu que nes urnes recibió mayor númer de votos. Cuando la formación vencedora nun llogró mayoría absoluta (6 conceyales), emplegó la fórmula de gobiernos en coalición (llexislatures 1995-1999 y 1999-2003); o la busca de sofitos puntuales (llexislatura 1987-1991) pa l'aprobación de los presupuestos y tomar d'otres decisiones (por aciu el votu favorable o l'astención).
Piedralaves atópase hermaniáu col conceyu de Moral de Calatrava (Ciudá Real). Dichu hermanamiento llevar a cabu por cuenta de la conmemoración del segundu centenariu del "Fechu Prodixosu" atribuyíu a Frai Julíán de Piedralaves.
Fray Julián foi un monxu que nació en Piedralaves, nel senu d'una familia humilde, y qu'en ordenándose franciscanu ingresó nun comento de Moral de Calatrava. A pesar de los 200 años trescurríos, ye recordáu con veneración y ciñu nel conceyu ciudadrealeño por cuenta de la so fama de santidá, especialmente poles sos oraciones y sacrificio ante la seca qu'afaraba Moral de Calatrava na primavera de 1817.
Según cuentes les cróniques, tres meses d'oración y rogatarorias, el día 20 d'abril de 1817 el pueblu enteru, a instancies del monxu, salió en procesión rogando a Dios l'agua. Fray Julián, se arrodilló, y en pronunciando les pallabres. " Señor, fuimos pecadores de la to viña los postreros, pero mándanos l'agua, pa regar los nuesos güertos", el cielu escureció de secute, empezando a llover.
Esti sucesu foise tresmitiendo de xeneración en xeneración ente les xentes de Moral de Calatrava. Los sos habitantes profesen un fondu agradecimientu y respetu escontra la figura de Fray Julián de Piedralaves, teniendo dedicada una plaza y un parque nel so honor.
Col fin de fomentar el contautu humanu y los enllaces culturales ente los conceyos de Moral de Calatrava y Piedralaves, el hermanamiento ente dambes llocalidá roblóse'l día 20 d'abril de 2017 nel Salón de Plenos del Conceyu de Moral de Calatrava (Ciudá Real), dientro de los actos festivos de conmemoración del "Fechu Prodixosu" atribuyíu a Fray Julián de Piedralaves.
Dichu hermanamiento foi ratificáu en Piedralaves el día 10 de xunu de 2017 nun Plenu Estraordinariu celebráu al campu, nel esterior de la Ilesia Parroquial. Cuntó cola participación de la Corporación Municipal Moraleña y vecinos de dambes llocalidaes. Pela tarde producióse la inauguración del monolitu cola imaxe de Fray Julián de Piedralaves allugáu frente al consultoriu médicu del conceyu, dientro de la cortil denomada "Cotano Moral de Calatrava".
La principal vía d'accesu a Piedralaves ye la carretera comarcal CL-501, de normal conocida como autovía de los banzaos que naciendo nel conceyu d'Alcorcón percuerre tol Valle del Tiétar llegando hasta Plasencia perteneciente a Estremadura. Esta carretera transita pol cascu urbanu de la llocalidá, lo que fai qu'en parte'l pueblu vertébrese en redol a ella, xenerando gran riqueza a los negocios instalaos na mesma. Al traviés d'esta carretera puede llegase, amás d'a los pueblos d'alredor, a les llocalidaes d'Arenas de San Pedro o Madrid.
A bien pocos quilómetros de la llocalidá, cerca de San Martín de Valdeiglesias atópase la carretera nacional N-403 que xune les ciudaes de Toledo y Ávila.
En cuanto al tresporte n'autobús, esisten dos empreses que comuniquen la llocalidá cola capital de provincia, Ávila, y cola capital del estáu, Madrid:
Pertenecientes al grupu Samar, dan serviciu a la llocalidá coles llinies:
Pa llegar a la llocalidá dende Madrid tienen de coyer los autobuses na Estación de Méndez Álvaro.
Destacar qu'esti serviciu ye bien amenorgáu.
Esta compañía da serviciu tamién al traviés de la llinia Sotillo de la Adrada - Madrid.
Paraes d'Autobuses :
Dende l'añu 2015 hai dos paraes d'Autobuses en Piedralaves. Dambes tán asitiaes na Avenida de Castiella y Llión :
Pueden realizase actividaes como vuelu en parapente o senderismo.[ensin referencies]