Esti artículu necesita wikificase. |
Recas | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | España | ||||
Autonomía | Castiella-La Mancha | ||||
Provincia | provincia de Toledo | ||||
Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||||
Nome oficial | Recas (es)[1] | ||||
Códigu postal |
45211 | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 40°03′10″N 3°59′05″W / 40.052777777778°N 3.9847222222222°O | ||||
Superficie | 31 km² | ||||
Altitú | 571 m | ||||
Llenda con | |||||
Demografía | |||||
Población |
4876 hab. (2023) - 2362 homes (2019) - 1900 muyeres (2019) | ||||
Porcentaxe | 0% de provincia de Toledo | ||||
Densidá | 157,29 hab/km² | ||||
Más información | |||||
Estaya horaria | UTC+01:00 | ||||
recas.es | |||||
Recas ye un conceyu español perteneciente a la provincia de Toledo, na comunidá autónoma de Castiella-La Mancha.
El términu "Recas" deriva de recuas, conxuntu d'animales de carga, que de la mesma deriva del árabe "rákab" que significa caravana, cabalgata o cortexu. Nel sieglu XII denominábase Recas o Recuas indistintamente.
Recas tenía una población de 3.727 habitantes según datos del padrón de 2008 (INE 2009).
De los 3.727 habitantes de Recas, 1.609 yeren muyeres y 2.118 homes.
En 2015 tenía una población de 4.896 habitantes según los datos oficiales publicaos pol INE.
El blasón o descripción testual del escudu heráldicu que representa al conceyu foi aprobáu la 1 de marzu de 1991; la publicación de la orde produció'l 13 de marzu de 1991 nel Diariu Oficial de Castiella-La Mancha:
«Forma española, estremáu en mantel. Primero en campu de sinople, una torre d'oru. Segundu, Cruz mozárabe d'oru, en campu de púrpura. Na zona mantelada, en campu d'oru, una olivar al natural arrincáu. Al timbre, Corona Real zarrada.»
La descripción de la bandera municipal foi aprobada simultáneamente:
«Bandera mastilada por metá: la franxa cimera de color púrpura, la inferior de color verde y el triángulu xunto al estil, de color mariellu, con una olivar centráu, de los sos colores.»
Dase la circunstancia que, dende la so aprobación pol Plenu del Conceyu nel añu 1991 en tolos materiales editaos pol Conceyu dende entós y nel usu habitual de les representaciones del escudu o la bandera per parte de los vecinos decidió resalvase l'usu del color púrpura pa sustituyilo por un colloráu Naftol que nun tien vinculación con aprobar por el mesmu Conceyu nin cola so descripción heráldica Podemos ver un exemplu equí Archiváu 2017-10-25 en Wayback Machine
Recas llenda colos términos municipales de Chozas de Canales, Lominchar, Camarenilla, Arcicóllar, Camarena, Cedillo del Condado, Villaluenga de la Sagra, Yunclillos y Bargas, toos ellos de la provincia de Toledo.
Recas ta asitiáu nuna llocalización pola qu'antaño corríen, güei soterraos, dos regueros, unu poles actuales cais d'El Manzanar, Plaza España y José Antonio y l'otru peles cais La Fonte y La Pilastra, escurríen dixebraos hasta onde se xunten La Pilastra y José Antonio y siguíen xuntos por callar Arques d'Agua. Ye por eso polo que'l pueblu ta práuticamente en cuesta con dos marcaes "aguaes" escontra estos dos regueros con delles cuestes bastantes empinaes.
Recas cuenta con un clima mediterraneu continentalizado, al igual que'l centru d'España. Los iviernos son fríos y húmedos, con frecuentes xelaes que PUEDEN producise dende ochobre a mayu. Sicasí, les nevaes son bien pocu habituales por cuenta de la so baxa cota (alredor de los 571 msnm). Per otru llau, los branos son llargos y bien calorosos. Nos meses de xunetu y agostu supérase fácilmente los 35-37 °C mientres el día.
Cunten los nuesos mayores que cada branu, el ríu Guadarrama yera'l puntu d'alcuentru pal ociu y diversión de los nuesos requeños. Por norma xeneral les obligaciones del campu nun dexaben dir bañase al ríu tanto como deseyaben. Quiciabes el 25 de xunetu, festivu bultable, faíase una salvedá y decenes de families, grupos d'amigos pasaben el día nes cristalines agües del nuesu ríu. Los tiempos camuden, les necesidaes tamién. Por suerte la población activa de Recas cunta güei con más tiempu llibre y distintos alternatives d'ociu, pero nun s'atopa ente tan ampliu abanicu de posibilidaes la posibilidá de dir bañase nel ríu como antaño. La degradación constante de los nuesos ríos, del nuesu medioambiente, provocáu polos grandes arramaos industriales y l'ensin razón del ser humanu provocó que güei, atopemos na nuesa paraxa con imáxenes que, lloñe d'agorar una catástrofe ecolóxica, tórnense de lo más desoladoras. Por ello, el Conceyu de Recas nel añu 2006, mientres la primer llexislatura de José López como alcalde, decidió nun Plenu estraordinariu aprobar la propuesta d'un conveniu de collaboración pa la prestación del Serviciu d'Agües Residuales ente la Entidá de Derechu Públicu Agües de Castiella-La Mancha y el Conceyu de Recas. La Conseyería de Mediu Ambiente y Desenvolvimientu Rural comprometióse, al traviés de la citada entidá, a financiar el costu d'una Estación Depuradora d'Agües Residuales. El Conceyu pela so parte va apurrir los terrenes necesarios y les preceptives autorizaciones. Esta actuación, entá sobre'l papel va apurrir una nueva imaxe al nuesu Guadarrama, yá que tolos arramaos residuales van ser depuraos de forma previa al so depósitu nel ríu. Esperamos qu'esti proyeutu abra una nueva etapa na hestoria del so caudal, que nos faiga remembrar saludables momentos pasaos.
Esisten afayos de mosaicos romanos na paraxa conocida por Peronilla, onde paez tuvo asitiáu'l primitivu nucleu urbanu y atopáronse nuevos restos arqueolóxicos de la dómina árabe qu'atestigüen la presencia de xentes nesta zona onde Recas ye una continuación yá nel Altu Medievu d'esta población. Citar por primer vegada, col nome de Recas, nuna donación que fai Alfonsu VII al arzobispu de Toledo; entós apúrre-y el castiellu de Canales colos sos términos; asina Recas dependía d'esti castiellu y de la mesma formaba parte del patrimoniu de la ilesia metropolitana de Toledo. En 1576 Recas yá ye llugar realengu.
Según l'autor Jairo Javier García Sánchez, la primitiva población dempués de la Reconquista, pudo ser de cristianos del norte de la península y más concretamente vasconos.[3]
La imaxe de La nuesa Señora la Virxe de la Oliva, atópase amestada al árbol milenariu de la olivar. El olivo, o como gusta llamar per estes tierres: la oliva, forma parte de la tradición y la devoción relixosa en Recas. Ellí esiste una oliva que destaca sobre les demás pol so grandor y frondosidad. Antes de la invasión musulmana de la península ibérica, sobre esa paraxa y non bien lloñe del Castiellu de Canales, llevantábase una Ermita a la devoción a la Virxe. Los devotos de la Ermita enantes citada, usaron la frondosidad de la oliva pa salvaguardar les imáxenes de cultu. Ye por ello que dende aquella dómina esti árbol tuvo amestáu a la devoción de la imaxe mariana a la qu'emprestó'l so nome. Dempués de Reconquistar, y por ello la recuperación de les imáxenes, los cristianos retomaron con mayor intensidá la so devoción a la Virxe de la Oliva. Según el legáu históricu que llega a l'actualidá, al traviés de la tradición, cunten que la citada oliva empezó a sudar aceite y qu'inclusive nel día de güei cuerre por nuedos y junturas de los ramos de dicha oliva, anque non tan sutil y delgáu como se saca de l'aceituna. Esti acontecimientu, xuníu a los anteriores, favorecieron les primeres pelegrinaciones a la oliva. Mientres la Edá Media, dichu cultu y veneración llegó a espandise tantu que llegó a oyíos de la Corte y el Rei Xuan II. Dada la relixosidá del monarca, ordenó llevantar na zona un Conventu llamáu de La nuesa Señora de la Oliva, por qu'en él agospiárense relixosos observantes de la Compañía de San Franciscu d'Asís. Anque esti Conventu franciscanu del sieglu XV desgraciadamente nun sobrevivió al pasu del xarré.jpg tiempu, según los historiadores y espertos, la so estructura podía tar formada por un gran claustru de forma cuadrada redolada al cual disponíense les celdes y habitaciones necesaries pa la comunidá. Sufriendo a lo llargo de los sieglos ciertes ampliaciones d'importancia, y pudiendo llegar según dalgún historiador a tener dos claustros con planta cimera, del que namái esisten los escombros, una güerta y una alamea allegante, que se rieguen con manantial. Tres estes dómines convulsas, la imaxe de La nuesa Señora de la Oliva foi traida al nuesu pueblu, y anguaño fuelga na so Parroquia. Anguaño la Virxe de la Oliva sigue venerándose con gran devoción por tolos requeños. Mientres el sieglu XX, más concretamente sol apostoláu en Recas del párrocu D. José María Gómez Jane, atóldase una escampada con altar na redolada de la oliva onde cunta la hestoria qu'apaeció la Virxe, proyeutu inspiráu ya impulsáu pol citáu párrocu. Nel estragal del segundu mileniu, constrúyese una capiya dedicada a la veneración de la Virxe de la Oliva, ellí llevántase un retablu inspiráu naquel que pudiera esistir na so antigua morada al llau de los flaires franciscanos. La Capiya n'honor a La nuesa Señora de la Oliva asítiase allegante a la Ilesia San Pedro Apóstol de Recas. Esti proyeutu forma parte d'una obra filantrópica de la familia requeña Ortiz Bravo. En 2004, na Escampada de la Oliva asítiase una escultura de bronce cola esfinxe de la Virxe de la Oliva, frutu de la devoción d'una familia de Recas. El 8 de setiembre ye'l día grande de la veneración a la Virxe de la Oliva patrona de Recas. El domingu de la Santísima Trinidá ye tradición la pelegrinación a la Escampada onde s'atopa enclavada la Oliva.
El castiellu de Canales, yá esistía a principiu del sieglu VIII. Demostrar el que, los vecinos más notables de Canales y Calatalifa rindieron pleitesía, en xunetu del añu 930, al Califa Abd – Al – Ramán III, qu'entós abarganaba Toledo. En 1126 Canales pasa a pertenecer al rei Alfonsu VII. El 21 d'agostu de 1143 el rei Alfonsu VII concede al arzobispu de Toledo'l Señoríu de Canales. Esti arzobispu concede, nel mesmu añu, a los sos clérigos d'enfotu pa sostenimientu de la paz, la metá del Señoríu de Canales, ente otres villes. Al confirmar Alfonsu VIII los privilexos de la Catedral de Toledo, el 6 d'agostu de 1184, dende Afrelle, citar de nuevu Canales; y nel mesmu añu, el 12 d'avientu, dende Segovia, dichu monarca al confirmar los términos del Conceyu d'esta ciudá como llende de la so xurisdicción con Toledo, vuelve mentase Canales, Madris, Olmos y Alfamín. Nel añu 1184 , nuna bulda d'Eugenio III dirixida al arzobispu de Toledo, nome a Canales como “Oppidórum” de realengu y confírma-y el Señoríu Real. N'otres buldes d'Alejandro III, Urbanu III y Celestino III, nos años 1161, 1186 y 1192, respeutivamente, méntase nuevamente Canales. Otra bulda, ésta de Inocencio III, en 1210, señala a Canales como plaza fuerte. En 1368 el castiellu de Canales foi desmanteláu pol rei Pedru I, y darréu reconstruyíu pola diócesis toledana de Monseñor Pedro Tenorio.A lo llargo de la Edá Media, según diba perdiendo'l so interés militar, el castiellu de Canales foise despoblando amodo. Sobre l'añu 1517, la fortaleza taba bastante desdexada y en ruines les sos torres. Sigue perteneciendo al señoríu del Arzobispáu de Toledo sol reináu de Carlos V. Nel sieglu XIX y XX esta paraxa onde s'asitia'l Castiellu de Canales pertenez a la familia requeña Cabaña Caballero. La estructura del Castiellu de Canales llegó desdibuxada a los nuesos díes, perdiéndose casi por completu los sos restos arqueolóxicos.
Llexislatura | Nome | Partíu |
---|---|---|
1979-1983 | José Sánchez Bravo | AP/PDP/UL |
1983-1987 | José Sánchez Bravo | AP/PDP/UL |
1987-1991 | José Sánchez Bravo | PP |
1991-1995 | José Sánchez Bravo | PP |
1995-1999 | José Sánchez Bravo | PP |
1999-2003 | José Sánchez Bravo | PP |
2003-2007 | José López García | PSOE |
2007-2011 | Alfredo Sánchez Ortega | PP |
2011-2015 | José López García | PSOE |
2015-2019 | Laura Fernández Díaz | PP |
2019-2023 | n/d | n/d |
2023- | n/d | n/d |
Nel salón d'actos del Conceyu de Recas esponer dende l'añu 2007 fotografíes de tolos alcaldes que fueron designaos pal cargu mientres la dictadura de Franco y les de dalgunos de los anteriores a la proclamación de la II República. Foi la respuesta del equipu que gobernó'l conceyu ente los años 2007 y 2011 a la promulgación nesi mesmu añu de la Llei de Memoria Histórica
Recoyida selectiva de residuos sólides urbanos reciclables del términu municipal de Recas. ALLUGAMIENTU: Asítiase nel entronque ente Camín Tocenaque, cai Real Norte y la Unquerilla. NUEVU HORARIU: Llunes, Martes, Xueves, Vienres y Sábadu, de 10.00 h. a 14.00 hores. ( Miércoles y Domingu zarráu). BORRAFES QUE S'ALMITEN: Metales, chatarra, aceites vexetales usaos, que van presentase en botella o garrafa zarraos, non entemecíos con aceite de maquinaria, motores de vehículos o d'otra naturaleza mineral, plásticos, residuos avolumaes como: muebles, electrodomésticos, colchones, xergones, marcos, puertes con un máximu de 50 quilos o un mueble de pesu cimeru. Escombros o cualesquier otru material inerte, por casu maderes procedentes de pequeñes obres doméstiques, hasta un máximu de 50 quilos. PROHIBÍU: Basures orgániques, neumáticos, residuos d'orixe industrial, abandonar residuos de cualquier tipu na puerta de la instalación fora del horariu de funcionamientu del puntu llimpiu, depositar residuos fuera del contenedor, depositar residuos que nun tean establecíos nos señalaos. PERSONAL: Esiste un operario qu'informa a los usuarios de tolo referente al puntu Llimpiu.
La recoyida de Residuos Selectiva consiste na recoyida ordinaria de basures escoyíes d'orixe domésticu o de similar carauterización. Esta seleición consiste na distribución de contenedores de papel y cartón de color azul, envases de color mariellu (bricks, llates, tapes, plásticos d'envoltorios, proteutores de poliuretano, botelles de plásticu…) y vidriu de color verde (botelles, vasos…). El Conceyu de Recas, dispunxo contenedores de recoyida selectiva distribuyíos a lo llargo de tol conceyu en cais y espacios destinaos pa esti fin. Normes d'arramáu: Queda prohibíu l'arramáu de cualquier tipu de residuu n'espacios ensin habilitar pa esti fin. Tire la basura dientro de los contenedores de color azul pa papel y cartón, verde pa vidriu y mariellu pa envases. Nun tire basura que nun correspuenda nos contenedores de recoyida selectiva. Dixebre los vidrios, el cartón y papel y los envases pa vertilos dientro de los sos correspondientes contenedores.
Na siguiente tabla amuésase la evolución del númberu d'habitantes ente 1996 y 2009 según datos del INE.
1996 | 1998 | 2000 | 2002 | 2004 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2,469 | 2,580 | 2,614 | 2,941 | 2,922 | 3,138 | 3,249 | 3,498 | 3,727 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(Fonte: INE [Consultar]) |
NOTA: Les cifres de 1996 tán referíes a 1 de mayu y les demás a 1 de xineru.
Gráfica d'evolución demográfica de Recas ente 1900 y 2006 |
Fonte Institutu Nacional d'Estadística d'España - Ellaboración gráfica por Wikipedia |
El conceyu de Recas cunta cola singularidá demográfica d'allugar ente la so población a habitantes de más de cuarenta nacionalidad, siendo la española y la maliense les predominantes. Dende mediaos de los años 90 del s. XX mientres una dómina na que los productos del campu (principalmente la llechuga y la cebolla) algamaben precios que faíen les esplotaciones agraries especialmente rentables numberosos inmigrantes fueron asitiándose nel conceyu. Naquellos años vivíen en condiciones de habitabilidad bien precaries (nieves nel campu, tiendes de campaña, etc) pero na actualidá procesos de reagrupación familiar y el progresu económicu de munchos inmigrantes favorecieron qu'aquella situación reviértase y cunten con viviendes qu'axunten les condiciones normales de habitabilidad.
Les cebolles tipu Recas son cebolles de balbos. “Recas” ye un tipu xenéticu de cebolla escoyida nel conceyu toledanu de Recas del que toma'l so nome y les condiciones d'adautación al mediu natural peculiar de la zona de producción de Castiella-La Mancha. Según medios de comunicación y estadístiques del Ministeriu d'Agricultura, Pesca y Alimentación d'España, la producción de cebolla en Castiella-La Mancha ye más de la metá de la producción nacional. Y la cebolla tipu Recas ye'l 50 per cientu. Esta cebolla ta totalmente afecha a esta zona de producción, con unes carauterístiques específiques que les faen como úniques Cebolles con denominación d'orixe de la Mancha reconocíes. Tamién son destacaes de les cebolles tipu Recas les sos propiedaes como'l tamañu, el color de la piel, adautación de les túniques esternes pa la so manipulación mecánica, el dulzor, conteníu en materia seco y tiempu de caltenimientu n'almacén. El color carauterísticu de la piel, aparte del componente xenéticu de les variedaes de cebolles tipo Recas, ta direutamente rellacionáu cola cantidá d'hores de sol esistentes na zona. El manexu del cultivu ta carauterizáu por un final del procesu que tiende a consiguir un bon zarru del pescuezu de la cebolla, qu'al pie de les condiciones climátiques de la zona, baxes temperatures y baxu mugor relativo de los meses d'almacenamientu, apurren una gran calidá en caltenimientu. La oscilación térmica de la nueche al día nesta zona xeográfica ta entendida ente 18 y 20 graos, siendo les temperatures medies nocherniegues nos meses de branu inferiores a 20º, polo que la planta de cebolla tipo Recas consume menos sustancies de reserva mientres el procesu respiratoriu nocherniegu, lo que produz que sía mayor la fotosíntesis neta. Esto traduzse nun mayor tamañu de los bulbos de cebolles Recas desenvueltos na zona d'influencia de les Cebolles con denominación d'orixe de la Mancha.
A destacar: