Roger Bannister | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Municipio de Harrow (es) , 23 de marzu de 1929[1] |
Nacionalidá | Reinu Xuníu |
Muerte | Oxford, 3 de marzu de 2018[2] (88 años) |
Sepultura | cementerio de Wolvercote (es) |
Causa de la muerte | Enfermedá de Parkinson |
Familia | |
Padre | Ralph Bannister |
Madre | Alice Duckworth |
Casáu con | Moyra Jacobsson (1955 – )[3] |
Estudios | |
Estudios |
Exeter College (es) Beechen Cliff School (en) Imperial College School of Medicine (en) Imperial College London Merton College (es) St Mary's Hospital Medical School (en) |
Llingües falaes | inglés[4] |
Alumnu de | Franz Stampfl |
Oficiu | |
Oficiu | mediofondista, autobiógrafu, médicu, atleta, neurólogu, deportista |
| |
Pesu | 70 kg |
Altor | 187 cm |
Emplegadores | Universidá d'Oxford |
Premios | |
Roger Gilbert Bannister (23 de marzu de 1929, Municipio de Harrow (es) – 3 de marzu de 2018, Oxford) foi un atleta británicu especialista en pruebes de mediofondu. Yera reconocíu a nivel internacional por ser el primer home na historia capaz de percorrer una milla (1.609 metros) en menos de 4 minutos. Tres la so carrera deportiva empezó a trabayar como neurólogu, aportando a el Master del Pembroke College d'Oxford enantes de retirase en 2001.
Bannister yera fíu d'una familia adinerada, y educóse en delles de les meyores escueles d'Inglaterra. Compaxinó l'atletismu colos sos estudios de medicina na Universidá d'Oxford.
En 1950 llogró una medaya de bronce nos 800 metros de los Campeonatos d'Europa apostaos en Bruxeles. Dos años más tarde participó nos Xuegos Olímpicos de Ḥélsinki 1952, onde tuvo cerca de llograr una medaya, rematando 4º nos 1.500 metros con 3:46,0
Pero la so fazaña más importante y pola que ye más conocíu realizar el 6 de mayu de 1954 nel intre d'un alcuentru atléticu que tuvo llugar nes pistes de Iffley Road en Oxford. Había 3.000 espectadores guardando la prueba, y Bannister llogró la victoria na milla con un tiempu de 3:59,4 siendo'l primer home na hestoria en baxar de los 4 minutos.
La carrera foi tou un acontecimientu n'Inglaterra y foi retresmitida pola cadena de radio de la BBC, y la comentarista yera l'antiguu campeón olímpicu de los 100 metros Harold Abrahams.
La fazaña de Bannister pasó a ser conocida como la "milla milagro", una y bones dalgunos duldaben de que fuera posible cubrir esa distancia en menos de 4 minutos. Sicasí esto formaba parte del mitu qu'arrodiaba a esta prueba, arrobináu polos periodistes y comentaristes deportivos, y debíase más a ser un "númberu redondu" qu'a un analís téunicu detalláu. De fechu la nueva marca solo ameyoraba en 2 segundos el récor mundial anterior que taba en poder del suecu Gunder Hägg dende diba nueve años.
Solo 46 díes dempués, el 21 de xunu, el récor de Bannister foi batíu en Turku, Finlandia, pol australianu John Landy, que corrió la distancia en 3:58,0.
Arriendes de esto xeneróse una gran espectación por ver un enfrentamientu direutu ente estos dos atletes nuna mesma carrera. Esta tuvo llugar el 7 d'agostu d'esi mesmu añu nos Xuegos de la Commonwealth celebraos en Vancouver. Yera la primer vegada que Bannister y Landy pertenecíen xuntos. Landy apoderó mientres la mayor parte de la prueba llegando inclusive a cobrar una pequeña ventaya na tercer vuelta. Pero'l final de Bannister yera más poderosu y acabó ganando con un tiempu de 3:58,8 polos 3:59,6 de Landy que foi segundu.
Esta carrera foi un gran acontecimientu siguíu llargamente pelos medios de comunicación en tol mundu, y los británicu celebrar como un gran ésitu nacional. En 1967 l'escultor canadiense Jack Harman realizaría una escultura en bronce na qu'apaecen los dos atletes corriendo, y qu'afató per munchos años la entrada del estadiu de Vancouver. Cuando l'estadiu foi baltáu, la estatua treslladóse a otru llugar.
Poques selmanes dempués de la so victoria sobre Landy, Bannister ganó la medaya d'oru de los 1.500 metros nos Campeonatos d'Europa apostaos en Berna con 3:43,8.
Dempués d'esi añu Bannister retirar del atletismu pa concentrase nel so oficiu, y aportaría a un distinguíu neurólogu.
Recibió munchos honores tantu nel so país como fora d'él. Foi'l primeru en ser escoyíu como "deportista del añu" pola revista americana Sports Illustrated. Tamién foi'l primer Presidente del Conseyu Inglés de Deportes, y la reina d'Inglaterra nomó-y caballeru en 1975 polos sos servicios.
La hestoria de Bannister foi oxetu de dos adautaciones televisives. La primera ye una miniserie de 1988 titulada "The Four Minute Mile", protagonizada por Michael York. La segunda ye un telefilme de 2005 tituláu "Four Minutes", con Jamie Machlachlan nel papel de Bannister.